14
-
.
-
หลังจากวันนั้นเอมก็ไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องอยู่ที่นี้ต่อไป เขาเองก็ไม่มีให้เหมือนกันถ้าอยู้จากที่มีหวังเขาได้เป็นขอทานแน่ๆ
-
เอม
นี้ครับ
-
เอม
/// วางกองกระดาษที่โต๊ะ
-
ท่านรอง
อืม *__*
-
เอม
นี้ท่านง่วงอีกแล้วเหรอ?
-
ท่านรอง
อืมมม~~
-
เอม
ไปนอนสิ เดียวทางข้าทำให้
-
เอมเริ่มที่จะเข้าใจอักษรของที่นี้มากขึ้น เขาเลยกลายมาเป็นผู้ชายท่านรองโดยปริยาย
-
ท่านรอง
0~0??
-
ท่านรอง
เจ้าไม่สบายเหรอ?
-
เอม
ข้า?
-
เอม
ข้าปกติดี๊. (เสียงสูง)
-
ท่านรอง
เจ้าจะเสียงสูงทำไม -____-
-
เอม
ฮ่าๆๆ
-
เอม
ไม่มีอะไรหรอก ข้าแกล้งท่านไปงั้นแหละ ข้าว่าง
-
ท่านรอง
เจ้าว่าง?
-
เอม
ก็ไม่ได้ทำอะไรนิครับ?
-
ท่านรอง
เดียวนี้ต่อปากต่อคำขึ้นเยอะนะ
-
เอม
ฮ่าๆๆ
-
เอม
คนเราก็ต้องพัฒนาขึ้นบ้างสิครับ
-
ท่านรอง
=____=
-
ท่านรอง
งั้นออกไปข้างนอกกับข้าซะ ถ้าว่าง
-
เอม
ไปไหนครับ??
-
ท่านรอง
ข้างนอก
-
เอม
=____=
-
.
-
ย่านการค้า
-
เอม
โหหหหหหหหหหห~~ // ตื่นเต้น
-
เอม
ตั้งแต่มาอยู่ที่นี้ ข้าพึ่งเคยมานะเนี่ยยย
-
ท่านรอง
งั้นเหรอ /// มอง
-
เอม
ทำไมอยู่ๆ ท่านถึงอยากออกมาละ?
-
เอม
ปกติต้องนอนตายอยู่ใต้ต้นไม้สิ
-
ท่านรอง
นอนอะไรนะ?
-
เอม
😅
-
เอม
นอนเล่นไงครับ
-
ท่านรอง
=____=
-
ท่านรอง
ข้าได้ยินนะ // ขี้หน้าหน้าอย่างคาดโทษ
-
ท่านรอง
ข้ามีเรื่องต้องทำนิดหน่อยขะ………
-
เอม
ท่านรอง!! อันนี้อะไรอะ ?
-
เอม
/// ชี้ไปที่สร้อยเส้นหนึ่ง
-
ท่านรอง
ไม่ฟังข้าเลยนะเจ้านะ ///หันไปมอง
-
ท่านรอง
เจ้าไม่เคยเห็นสร้อย??
-
เอม
ข้ารู้ แต่นี้มันคือตัวอะไร น่ารักดี^^
-
เอม
มันเหมือนผีเสื้อเลย แต่ลายมันแปลกๆอะ
-
ท่านรอง
มันก็ผีเสื้อ เป็นผีเสื้อกลางคืนหายาก มันจะออกมาให้เห็นแค่ปีละสองครั้งเท่านั้น
-
ท่านรอง
เวลาปีกของมันโดยแสงจันทร์ จะมีเป็นประกายสีฟ้าอ่อน เหมือนตัวมันมีเวทมนต์
-
เอม
จริงเหรอ!!
-
เอม
ข้าอยากเห็นจัง
-
เอม
👀👀
-
ท่านรอง
😐
-
ท่านรอง
มะ…มองข้าทำไม?
-
เอม
แหะๆ 😜
-
เอม
ท่านพาข้าไปดูหน่อยจิ?
-
ท่านรอง
หื้อ??
-
ท่านรอง
ไม่มีทาง
-
เอม
นะๆๆ ข้าอยากเห็น
-
ท่านรอง
ไม่ได้ยินที่ข้าบอกเหรอ มันจะออกมาแค่ปีละสองครั้งเท่านั้น
-
เอม
ง่า ~
-
เอม
😔
-
ท่านรอง
ง่าอะไรของเจ้า ?
-
เอม
😟
-
เอม
ข้าอยากเห็นนิ
-
ท่านรอง
หน้าข้าเหมือนผีเสื้อนั้นรึไง?
-
เอม
🥺
-
ท่านรอง
มะ…ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนั้น ไปกันได้แล้ว เพื่อนข้ารออยู่
-
เอม
😔
-
ท่านรองพาเอม มาที่ร้านแห่งหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในย่านนั้น
-
ครืนน!
-
แรพ
มีอะไรให้ชะ………ท่านรอง!!! /// วิ่งเข้ามาล็อกคอทันที
-
เอม
0_0!!
-
ท่านรอง
โอ๊ย !!เจ้าทำอะไรของเจ้า! ปล่อยเดียวนี้!
-
แรพ
อะไรกันไม่ได้เจอกันตั้งนานขอข้ากอดหน่อยเถอะ! /// กอดเเน่ขึ้นกว่าเดิมอีก
-
ท่านรอง
ข้าหายใจไม่ออก!! // ผลักออก
-
แรพ
ฮ่าๆๆๆ โทษทีข้าคิดถึงเจ้าไปนะ……หน่อย. ( - -) ——>
-
แรพ
นั้นใครกัน? //มองเอม
-
เอม
สวัสดีครับ ผมเอม ^^ //แนะนำตัวเอง
-
แรพ
อ่า~ ข้า แรพนะ ว่าแต่ใคร? // หันไปถามท่านรอง
-
ท่านรอง
เจ้าจะรู้ไปทำไม? /// ไม่รู้จะตอบอย่างไง
-
แรพ
เจ้าพาเขามาด้วย เจ้าไม่รู้?
-
ท่านรอง
=_____=
-
ท่านรอง
ข้าขอไม่ตอบ
-
แรพ
.___.
-
แรพ
เจ้ากำลังปิดบังอะไรข้ารึเปล่า ///// มองอย่างสงสัย
-
ท่านรอง
ไม่มี. //เลิ่กลั่ก
-
ท่านรอง
เลิกจ้องข้าได้แล้วเอาของที่ข้าสั่งมาได้แล้ว // ขึ้นเสียงกลบเกลื่อน
-
เอม
0~0??
-
แรพ
อะไรของเจ้า แค่นี้ก็ต้องขึ้นเสียง รอข้าตรงนี้. //เดินหายไปหลังร้าน
-
เอม
เพื่อนท่านเหรอ?
-
ท่านรอง
อืม
-
เอม
เขาดูตลกดีนะครับ. พวกท่านดูสนิทกันจัง?
-
ท่านรอง
เมื่อก่อนข้ามาแถวนี้บ่อย แต่พอ………
-
เอม
พอป่วยก็ไม่ค่อยได้มาสินะครับ
-
เอม
😔
-
ท่านรอง
อืม
-
ทั้งสองคนตกอยู่ในความเงียบชั่วขณะ ก่อนที่แรพที่ไปหลังร้านจะกลับมาทำลายความเงียบนั้น
-
แรพ
รอนานไหม?
-
ท่านรอง
ไม่
-
แรพ
อะนี้. /// ส่งห่อผ้าขนาดใหญ่ให้
-
ท่านรอง
ขอบใจมาก /// รับมา
-
แรพ
เจ้าจะกลับ?
-
ท่านรอง
จะให้ข้าอยู่ ทำอะไร?
-
เอม
ท่านรองนิก็กวนทีนเหมือนกันแฮะ ฮ่าๆๆๆ ////คิดในใจ
-
แรพ
—_____—
-
แรพ
เจ้ากวนข้า
-
ท่านรอง
ข้าไม่ได้กวนมข้าพูดความจริง ข้ากลับละ
-
แรพ
เหอะ!! มีเวลาว่างก็แวะมาเล่นกับข้าได้นะ อย่าไปอยู่ท่านรองมากเลย เดียวติดเชื้อ^^ /// หันไปพูดกับเอม
-
เอม
ครับ ไว้ผมจะมาเล่นด้วย ^^
-
แรพ
>\\\\<. เจ้านี้น่ารักจริงๆ
-
แรพ
/// พูดออกมาตรงๆด้วยความเคยชิน
-
เอม
ขะ…ข้านะเหรอน่ารัก?
-
แรพ
เจ้านั้นแหละ. สนใจมาเป็นคู่ครองข้าไหม ข้าจะดูแลอย่างดีเลย…… /// จะเดินเข้าไปหาเอม
-
แรพ
โอ๊ย!!!!!
-
เอม
0~0!!
-
แรพยังไม่ทันได้ถึงตัวเอม ก็โดนท่านรองขัดขาหน้าทิ้มลงไปกับพื้นซะก่อน
-
แรพ
ท่านรอง! เจ้าทำอะไรของเจ้าเนี่ยข้าเจ็บนะ 😭
-
ท่านรอง
ข้าไม่ได้ทำอะไร เจ้าลงไปนั่งกับพื้นทำไม? เสียเวลาข้า ข้าไปแล้ว /// เดินดึงมือเอมออกมา
-
เอม
นี่ ท่านรอง? ท่านไปทำท่านแรพแบบนั้นทำไม?
-
ท่านรอง
ข้าทำอะไร? /// เดินลากเอมไปอย่างเดียวไม่หันมามอง
-
เอม
ขัดขาท่านแรพไง ข้าเห็นนะ?
-
ท่านรอง
เจ้านั้น เดินมาโดนขาข้าเอง//ทำไม่รู้ไม่ชี้
-
เอม
โกหกหน้าตายมากท่าน //มองมือที่โดนจับอยู่
-
เอม
😳
-
ท่านรอง
ข้าพูดความจริง
-
เอม
เอ่อ……ท่านรอง?
-
ท่านรอง
อะไร?
-
เอม
ปล่อยข้าก่อนไหม? จะ…จับไปถึงไหน? =\\\\\=
-
ท่านรอง
/// ชะงักก่อนจะหันมามอง
-
ท่านรอง
ขอโทษ _.._ //รีบปล่อย
-
เอม
ไม่เป็นไรครับ
-
ท่านรอง
…………
-
เอม
……………
-
ท่านรอง
………
-
เอม
เอ่อ……ห่อนั้นอะไรเหรอครับ // ชี้ไปที่ห่อผ้าขนาดใหญ่ในมือท่านรอง
-
ท่านรอง
อะ…อันนี้เหรอ ของเจ้านั้นแหละ
-
เอม
0~0?
-
เอม
ของข้า?? คืออะไร?
-
ท่านรอง
เสื้อผ้าเจ้าไง ข้าให้โชวอนมาสั่งทำให้เจ้า
-
เอม
ไม่เห็นต้องทำขนาดนั้นเลยก็ได้ ข้าใส่เสื้อผ้าที่ท่านฮยอนหามาให้ได้
-
ท่านรอง
นั้นมันเสื้อผ้าเก่าของฮัน ข้าเลยสั่งทำใหม่ให้เจ้า
-
เอม
ขะ……ขอบคุณครับ. // ทำไมใจเราสั่นแบบนี้เนี่ย!!!! //คิดในใจ
-
เอม
มาให้ข้าถือเองดีกว่า
-
ท่านรอง
ตามใจ /// ส่งห่อผ้าให้
-
ตุบ!!
-
ทันทีที่เอมรับไป หน้าเขาก็เเทบทิ่มลงไปกับพื้น ด้วยความหนักของห่อผ้านั้น
-
เอม
0~0
-
เอม
ทะ…ทำไมมันหนักอย่างนี้
-
เอม
มันมีกี่ชุดเนี่ยท่านรอง!!
-
ท่านรอง
ร้อยชุด //พูดด้วยหน้านิ่งๆ
-
เอม
ร้อยชุด!!!
-
เอม
เอามาใส่ถึงชาติหน้าเหรอท่าน!!!
-
เอม
เอามาทำไมเยอะแยะวะเนี่ย!!
-
ท่านรอง
เจ้าจะเสียงดังทำไมข้าเเสบหู
-
ท่านรอง
เจ้าดูดุเหมือนกันนะตอนขึ้นเสียง ^^ // ชอบใจท่าทางของเอม
-
เอม
มะ……ไม่ต้องมายิ้มเลย ข้ากำลังว่าท่านอยู่นะ
-
ท่านรอง
ว่าข้าทำไม?
-
เอม
ท่านสั่งมาทำไมต้องร้อย ข้าจะใส่หมดไหม?
-
ท่านรอง
เชื่อเถอะ เจ้าได้ใส่แน่ๆ
-
เอม
ห๊ะ?
-
เอม
ใส่ไปไหน?
-
ท่านรอง
ไม่รู้
-
เอม
เอ้า?? อิหยังวะ?
-
ท่านรอง
ห๊ะ? เจ้าพูดอะไรของเจ้า
-
เอม
ช่างข้าเถอะ!! ฮึบ! /// พยายามยกห่อผ้านั้นอีกครั้ง
-
เอม
ทำไมมันหนักอย่างงี้ละเนี่ย!!
-
ท่านรอง
ให้ข้าถือเถอะ ข้ากลัวไม่ถึงบ้าน
-
ท่านรอง
/// เดินมายกด้วยมือข้าง ก่อนจะเดินไป
-
เอม
0)(0 ??
-
เอม
ไหนว่าป่วยเอาเเรงมาไหนเยอะแยะ //พึมพำ
-
เอม
รอข้าด้วย. ท่านรองงง!!!
-
เอมวิ่งตามท่านรองที่เดินไปอย่างไม่รอเขา
-
มุมๆหนึ่งในบริเวณนั้น
-
แรพ
ข้าว่านะมันต้องมีอะไรแน่ๆ
-
แรพ
ท่านรองสนิทกับคนอื่นขนาดนี้เลย
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ไม่ยุ่งเรื่องเขาสิท่านแรพ
-
แรพ
ไม่ได้ นั้นเพื่อนข้านะ
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ก็ให้เป็นเรื่องของเพื่อนท่านเถอะ
-
แรพ
ไม่ได้ๆ ข้าอยากรู้
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
สรุปท่านก็อยากรู้เรื่องคนอื่น
-
แรพ
ใช่! ………เฮ้ย!!
-
แรพ
นี้เจ้าว่าข้ายุ่งเรื่องคนอื่นเหรอ?
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ครับ /// ยอมรับตรงๆ
-
แรพ
คนอื่นที่ไหนนั้นเพื่อนข้า
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
ครับ แต่ไม่ใช่เรื่องของท่านไงครับ
-
แรพ
ตกลงแล้ว เจ้ารึข้า เป็นนายกันแน่? =___=
-
บุคคลที่สำคัญแต่ไม่สำคัญและก็ไม่สำคัญ
แล้วแต่ท่านจะคิดครับ
-
แรพ
=______=
-
.
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()