ตอนที่ 3
-
----------------------------------------
-
. .
-
/คลินิก/
-
หมอ
เรียบร้อยแล้วครับ
-
หมอ
ทั้งหมด 450 บาทครับ
-
แบม
ครับ นี่ครับเงิน //ยื่น
-
หมอ
รับมา 500 นะครับ
-
หมอ
นี่ยาของไมโลนะคับ
-
หมอ
ให้น้องทานทุกเช้านะ
-
แบม
ครับๆ //เดินออก
-
หมอ
คุณครับ!
-
หมอ
เงินทอน!
-
บอกแล้วครับ ว่ามันขี้ลืม เดือดร้อนหมอต้องวิ่งตามมันไปอีก 500 เมตรเพราะเงินทอน 50 บาท
-
แบม
ตอนนี้เพิ่ง 17.45 น. เอง
-
แบม
ไม่ถือว่าเย็นมากหรอกใช่มั้ยไมโล
-
ไมโล
โฮ่ง!
-
แบม
55555 แกว่าไม่เย็น แบมก็ว่าไม่เย็น
-
แบม
งั้นพาแกไปส่งดีกว่าเนาะ
-
. .
-
/หน้าบ้าน/
-
//กดออด//
-
แบม
พาไมโลมาส่งค้าบ
-
//พรึ่บ//
-
ร่างของเจ้าแบมถูกดึงเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว
-
มาร์ค
บอกว่าถ้าเย็นไม่ให้มาที่นี่ไม่ใช่หรือไง
-
แบม
ผมเห็นมันไม่เย็นมากน่ะครับ
-
แบม
เอ่อ..ขอโทษนะครับ
-
มาร์ค
เห้อ.. ช่างมันเถอะ
-
มาร์ค
ขอโทษแล้วกันที่ทำให้ตกใจ
-
แบม
ไม่เป็นไรครับ
-
แบม
ยานี่ให้น้องทานทุกเช้าครับ
-
แบม
และนี่เงินทอน //ยื่น
-
แบม
งั้นผมกลับก่อนนะครับ
-
มาร์ค
นอนนี่ก่อนมั้ย?
-
มาร์ค
เอ่อ หมายถึงห้องนั้นน่ะ
-
มาร์ค
ผมมีห้องว่างอยู่
-
แบม
ไม่เป็นไรครับ
-
แบม
ผมกลับดีกว่า
-
มาร์ค
งั้นรีบกลับนะแบม
-
มาร์ค
ห้ามแวะ ห้ามจอด
-
มาร์ค
จนกว่าจะถึงบ้าน
-
แบม
คุณพูดเหมือนมีอะไรเลย
-
มาร์ค
เชื่อผมเถอะ
-
มาร์ค
ผมจริงจัง
-
แบม
ครับๆ //เดินออกจากบ้าน
-
ในเวลาที่แบมออกมาจากบ้านกำลังตรงไปที่รถจักรยานยนต์สีดำคันรักของตน หางตาพลันไปเห็นบางอย่างอยู่ที่ระเบียงบ้านฝั่งตรงข้าม แบมจึงหันไป
-
แบม
ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า
-
...
แบมรึเปล่า!
-
แบม
ใครเรียกอีกเนี่ย
-
แบม
รู้จักกูกันทั้งซอยเลยมั้ง //หัน
-
จินยอง
แบมจริงด้วย!
-
จินยอง
มาหามาร์คหรอ
-
แบม
เอ่อ..ครับ
-
แบม
คุณคือ..
-
คนนี้ชื่อจินยอง อยู่ข้างบ้านฝั่งขวาของมาร์ค ไม่ค่อยยุ่งกับใครหรอก คนพวกนี้เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านกัน
-
จินยอง
อ่า..จริงสินะ
-
จินยอง
จินยอง พี่ชื่อจินยอง
-
แบม
ครับ คุณจินยอง
-
แบม
คุณรู้จักผมได้ไง?
-
จินยอง
ช่างมันก่อนเถอะ
-
จินยอง
ตอนนี้แบมกลับไม่ทันแล้ว
-
จินยอง
แบมเข้าบ้านกับพี่ก่อน ด่วนเลย
-
จินยอง
แล้วเดี๋ยวค่อยถามในบ้านนะ//ดึง
-
. .
-
/บ้านจินยอง/
-
จินยอง
เห้อ
-
จินยอง
ไม่ได้วิ่งแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ
-
แบม
ทำไมเราต้องรีบร้อนขนาดนี้ด้วยครับ
-
จินยอง
นั่งพักก่อนแล้วกัน
-
จินยอง
เดี๋ยวพี่เอาน้ำให้ดื่ม
-
จินยอง
แล้วเรื่องนี้ค่อยว่ากันนะ
-
แบม
..ครับ
-
//ตึก ตึก//
-
เสียงก้าวลงบันไดนี่น่ะ ของแจบอม สามีของจินยองที่แต่งงานกันไปเมื่อหลายปีก่อน
-
แจบอม
... //มอง
-
แบม
เอ่อ..สวัสดีครับ
-
แจบอม
... ครับ
-
จินยอง
อ้าวบี๋ ลงมาก็ดีแล้ว
-
จินยอง
มานี่สิ
-
แจบอม
...
-
จินยอง
มาเถอะ
-
แจบอม
อืม
-
จินยอง
นี่แจบอมนะแบม
-
แบม
//พยักหน้า
-
จินยอง
เข้าเรื่องนะ
-
จินยอง
แบมมีอะไรถามพี่
-
จินยอง
ถามมาเลย
-
จินยอง
พี่จะตอบเท่าที่พี่ตอบได้นะ
-
แบม
คือ..
-
แบม
ทำไมคนที่นี่ดูรู้จักผม
-
แบม
ทั้งๆที่ผมไม่รู้จักเขา
-
จินยอง
พี่บอกได้แค่ว่า แบมรู้จักพวกเรา
-
จินยอง
แต่ว่ามันนานแล้วน่ะ
-
แบม
ถึงว่า ทั้งคนตัวสูงๆ แล้วก็ยองแจเรียกชื่อผม
-
แบม
คุณมาร์คก็ด้วย
-
แบม
ดีนะที่คุณยายไม่รู้จักชื่อผมด้วยอีกคน
-
จินยอง
ยาย!
-
จินยอง
ยายไหน
-
แบม
คุณยายบ้านฝั่งตรงข้ามคุณมาร์คไงครับ
-
แบม
พี่ไม่รู้จักท่านหรอครับ
-
จินยอง
แบมเจอคุณยายแล้วหรอ...
-
แบม
ครับ
-
จินยอง
แบม
-
จินยอง
แบมตั้งใจฟังพี่นะ
-
จินยอง
ต่อไปนี้ห้ามมาที่นี่ตอนเย็น
-
จินยอง
ถ้าเกิน 5 โมงเย็นไม่ต้องมาที่นี่ยิ่งดี
-
แจบอม
อย่าพูดคุยหรือเข้าใกล้ยายนั่นด้วย
-
แบม
ทำไมหรอครับ
-
จินยอง
เพราะยายแกไม่ใช่คน
-
--------------------------------------------
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()