ตอนที่ 2
-
ความเดิมตอนที่แล้ว
-
. .
-
แบม
เอ่อ คุณครับ
-
แบม
คือทางร้านให้ส่วนลดมาครับ
-
แบม
คุณรอเงินทอนก่อนนะ อย่าเพิ่งปิดประตู
-
...
อืม
-
แบม
คุณชอบอาหารร้านนี้มากเลยหรอครับ
-
แบม
ผมเห็นคุณสั่งสองวันแล้ว
-
...
อืม ชอบ
-
แบม
อ่า นี่ครับเงินทอน
-
แบม
งั้นผมไม่กวนแล้ว
-
แบม
ทานให้อร่อยนะครับ
-
...
เดี๋ยวสิ
-
แบม
ครับ?
-
...
จ้างพาหมาไปหาหมอได้หรือเปล่า
-
ผมบอกได้คำเดียวเลยว่า “มึงคิดผิดที่พูดคำแบบนี้ออกมา” ไม่เชื่อคอยดูไอ้แบมนะ
-
แบม
ให้ผมพาหมอไปหาหมาหรอครับ
-
แบม
เอ้ย! พาหมาไปหาหมา
-
แบม
ฮึ! พาหมาไปหาหมอ
-
...
...
-
...
อืม
-
แบม
แล้วไหนหมอครับ
-
...
....
-
นิ่ง นิ่งเลยสิมึง 555555555555 ไอ้แบมทำคนอื่นสตั๊นไปอีก 1 ช็อต
-
...
หมา
-
...
ผมให้พาหมา ไปหาหมอ
-
แบม
อ่า นั่นแหละๆ ไหนหมาครับ
-
//แอ๊ด//
-
ประตูบ้านที่ถูกแง้มให้กว้างขึ้นนิดหน่อย พอให้มีคนเข้าออกได้
-
มาร์ค
เข้ามาสิ
-
นี่คือมาร์ค เจ้าของบ้านหลังนี้ ที่วันๆเอาแต่เก็บตัวไม่พบปะใคร แม้แต่เพื่อนฝูง ไม่มีใครเห็นหน้ามานานมากแล้ว ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะสั่งอาหารเดลิเวรี่ ส่วนเงินที่มีใช้เพราะสมบัติเก่าและก็งานฟรีแลนต์
-
แบม
...
-
มองหน้าเขาค้างไปอีก อย่างนี้ทุกทีเลย ทุกครั้งเลยนะแบมนะ เดี๋ยวเขาได้ด่าว่ามึงเป็นโรคจิต
-
//โฮ่งๆ//
-
แบมก้าวขาเข้าบ้านมาไม่ถึงสามก้าวก็มีเจ้าหมาน้อยขนสีขาววิ่งมาต้อนรับอย่างกับรู้จักกันดี
-
แบม
ตัวนี้หรอครับ
-
มาร์ค
อืม ชื่อไมโล
-
มาร์ค
พามันไปคลินิกหน่อย
-
แบม
ไมโลเป็นอะไรหรอครับ
-
แบม
ผมจะได้บอกหมอถูก
-
มาร์ค
เบื่ออาหาร และก็
-
มาร์ค
อาเจียนเมื่อเช้า
-
แบม
โอเคครับ งั้นเดี๋ยวผมพามาส่งนะ //กำลังเดินออกไป
-
มาร์ค
แบม..
-
แบม
ครับ //หัน
-
แบม
เอ่อ.. คุณรู้จักชื่อผมด้วยหรอ
-
มาร์ค
ถ้าเสร็จเย็นมาก ไม่ต้องเอาไมโลมาส่งที่ผม
-
มาร์ค
ฝากไว้ที่คุณก่อน วันถัดไปค่อยมา
-
แบม
เอ่อ.. ครับๆ //เดินออกไป
-
แล้วแบมก็เดินออกมาอย่าง งงๆ รู้เลยว่ามันตั้งคำถามในหัวมากมาย ว่าทำไมเขาไม่ไปเอง หรือไม่ไปด้วยกัน และทำไมต้องไม่ให้มาส่งไมโลถ้าเกิดเย็นเกินไป ทำไมผมรู้อะหรอ ..ก็สีหน้ามันตอนนี้น่ะสิ
-
//แอ๊ด//
-
ยาย
หนูจ๊ะ
-
ยาย
หนูที่มาส่งอาหารน่ะ
-
แบม
เอ่อ..ครับยาย
-
ยาย
มาใกล้ๆยายหน่อยสิ //กวักมือ
-
แบม
เอ่อ
-
...
แบมหรอ! //ตะโกน
-
เสียงฝีเท้าคนใหม่วิ่งใกล้เข้ามาอีกครั้ง
-
ยองแจ
แบมจริงๆด้วย เย้ๆ
-
คนนี้ชื่อยองแจ อยู่ข้างบ้านฝั่งซ้ายของมาร์ค ยองแจเป็นคนไม่ปกติครับ จิตใจของเขาผ่านความเจ็บปวดมามาก
-
แบม
เอ่อ รู้จักผมด้วยหรอครับ
-
ยองแจ
ทะ..ทำไม แบมถามแบบนี้ล่ะ //ฮึก
-
แบม
ขะ..ขอโทษครับๆ
-
แบม
ไม่ร้องไห้นะ
-
ยองแจ
ไม่เป็นไรแล้ว //เช็ดน้ำตา
-
ยองแจ
ว่าแต่แบมมาทำอะไรตรงนี้
-
แบม
ผมคุยกับคุณยายน่ะ
-
ยองแจ
ยาย?
-
แบม
ใช่
-
แบม
อ่า.. ยายไม่อยู่อีกแล้ว
-
ยองแจ
บ้านหลังนี้ไม่มียาย
-
ยองแจ
ไปๆ ไปกับแจนะ
-
ยองแจ
ไปนะๆไปด้วยกัน //ดึงมือ
-
แบม
เอ่อ คุณชื่ออะไรหรอ
-
แบม
ผมหมายถึงอยากรู้จักชื่อคุณ
-
แบม
ไม่ได้จะบอกว่าจำไม่ได้นะๆ
-
กลัวเขาร้องไห้ จนตัวมันเองก็พูดงงๆออกไป - -
-
ยองแจ
เราชื่อยองแจ
-
ยองแจ
เป็นเพื่อนแบม เป็นเพื่อนทุกคน
-
ยองแจ
รักเพื่อนๆ //ยิ้ม
-
ยองแจ
แบมน่ารักเหมือนเดิมเลยน้า
-
ยองแจ
คิดถึงแบมมากๆเลยนะรู้มั้ย //กอด
-
แบม
555ครับ แต่ผมต้องไปแล้วนะ
-
แบม
พาน้องไมโลไปหาหมอก่อน //หันประเป๋าสัตว์ที่มีไมโลอยู่ให้ดู
-
ยองแจ
ไมโล~ ไม่เจอกันนานแค่ไหนแล้วนะ
-
ยองแจ
แจคิดถึงไมโลจังเลยๆ
-
ยองแจ
ว่าแต่แบมมาหาพี่มาร์คหรอ
-
แบม
พี่มาร์ค?
-
แบม
อ๋อ คุณเจ้าของไมโลน่ะหรอ
-
แบม
ใช่ ตอนแรกเรามาส่งอาหารน่ะ
-
ยองแจ
อ๋ออื้มๆ ปะ เข้าบ้านกันเถอะ
-
ยองแจ
แจจะทำกับข้าวให้กินเอง//ยิ้ม
-
แบม
เดี๋ยวๆ
-
แบม
ผมต้องเอาไมโลไปหาหมอไง
-
ยองแจ
ไมโลหรอ
-
ยองแจ
ไอติมสีเขียวๆรึเปล่า
-
แบม
ยองแจ~
-
แบม
ผมต้องไปแล้วนะครับ
-
ยองแจ
อืมๆ
-
ยองแจ
ถ้าซื้อเยอะก็ซื้อมาฝากแจด้วยน้า
-
แบม
ยองแจ~
-
แบม
เห้อ..
-
-----------------------------------------
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()