นี่มันอะไรกัน!!!

ตาลัน!!!

ขนมปัง!!!

อืมมม~

ป๊า!!

นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไร!!!

ทำไมแกมานอนเตียงขนมปัง!!

แล้วทำไมสภาพพวกแกถึงเป็นแบบนี้!!!

แต่งตัวให้เรียบร้อย

แล้วออกไปเจอฉันที่ห้องทำงาน

ทั้งสองคน!

อธิบายเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฉันฟัง!!

...

ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ก่อนป๊าจะไปยุโรป

!!

พวกแกทำเรื่องแบบนี้มานานแล้วหรอ!!?

พวกแกสองคนคบกันหรอ?

รักกันหรอ?

พวกแกรักกันใช่ไหม!!!?

...

...

แกล่ะ ตาลัน!

ผมไม่ได้รักปัง

แกว่าไงนะ!!

แล้วที่แกทำมันคืออะไร!!!

ป๊ารู้ใช่ไหมว่าผมรักฝ้าย

ที่ผมทำไปก็แค่สนุกๆเท่านั้น

แกพูดแบบนี้ไง!!

ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม ห้ะ!!

...

พวกแกสองคน

แต่งงานกันซะ!

ในเมื่อมันมาขนาดนี้แล้ว

ไม่ป๊า!!

ผมไม่แต่ง

แต่แกต้องแต่ง!!!

แกต้องรับผิดชอบในสิ่งที่แกทำ

ในเมื่อแกทำเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วก็ต้องยอมรับให้ได้

จัดงานให้เร็วที่สุด

ป๊า!!

ทำตามที่ฉันสั่ง!!

เกิดขนมปังท้องขึ้นมาจะทำไง!!!

ปังไม่ท้องหรอก!!

ท้องก็เอาออกไงป๊า!!

ปังกล้าตบพี่หรอ!!?

เลิกทะเลาะกัน!

ไม่ว่ายังไงพวกแกต้องแต่ง

ฉันไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปแน่

เรื่องงานแต่งฉันจะจัดการเอง

พวกแกมีหน้าที่เตรียมตัวก็พอ

ป๊า!

แต่เราไม่ได้รักกัน

ผมแต่งไม่ได้หรอก

พูดไรบ้างสิขนมปัง

เธออยากแต่งรึไง!

โธ่เว้ย!!!

อืม

ช่างมันเถอะ

มันเกิดขึ้นแล้วหนิ

ปัง!

พอๆ

ไม่ต้องพูดไรทั้งนั้น!

ป๊าตัดสินใจแล้ว

มันจะรู้สึกไรก็ช่างมัน

มันเป็นคนทำตัวมันเอง

เรานั่นแหละ

ห่วงแต่ความรู้สึกมัน

มันเคยห่วงความรู้สึกปังไหม?

โกรธพี่เขาได้

โมโหพี่เขาได้นะ

อืมม ยังไงป๊าก็ฝากตาลันด้วยแล้วกัน

มีหลายเรื่องที่มันยังไม่เข้าใจตัวเอง

แต่ถ้างานแต่งปังรู้สึกไม่โอเคจริงๆ

จะยกเลิกก็ได้

แต่ตอนนี้ป๊าอยากให้เราสองคนลองดูกันไปก่อน

ป๊าไม่ได้อยากทำร้ายความรู้สึกลูกทั้งสองคนแบบนี้หรอก

กลับไปพักเถอะ

ขนมปัง

ผมเบื่อ

ผมเบื่อ

แต่ผมเบื่อ

คุณชอบปังเย็นไหมครับ?

เห็นเขาบอกว่าผู้หญิงชอบ

เลยอยากมาชวนขนมปัง

หรอครับ

งั้นก็ไม่เป็นไรครับ

ผมไปกินคนเดียวก็ได้

แต่อาจจะยุ่งยากเรื่องภาษา

อาจจะหลงทาง

อาจจะโดนเขาหลอกได้

แต่ไม่เป็นไรครับ

ผมเข้าใจคุณ

เข้าใจจริงๆ

ใจดีตลอดเลย

เดี๋ยวเข้าไปรับนะครับ

ไปไหนลูก?

ไฮ~

อ้อ

แฟนหนูหรอ?

คุยไรกันหรอครับ?

ป๊าคุณว่าไงครับ

ครับ

มีแข่งว่ะ

ไปไหม?

อะไรว้าาาา

ทำไมวันนี้ขยันเป็นพิเศษ

อ้าว

ด่ากูแบบนี้มีเรื่องไม่สบายใจล่ะสิ

เรื่องไรวะ

ทำน้องขนมปังท้องหรอ?

อ่ะๆ

แล้วเป็นไรบอกกูได้ยัง

เก็บไว้คนเดียวอกแตกตายนะ

ก็นึกว่าไร

ที่แท้เรื่องแต่งงาน

ห้ะ!! แต่งงาน!!

กับน้องขนมปังอ่ะนะ

ทำไมวะ

ป๊ามึงรู้แล้วหรอ?

ชิปหา*

ชิปหา*จริงๆ

ไอ้ลัน

แต่เรื่องมึงกับน้องมันก็มาไกลแล้วไม่ใช่หรอ?

มึงรักน้องไหม?

มึงต้องตัดสินใจแล้วนะ

จะอยู่กับอดีตหรือปัจจุบันเลือกเอา

ก่อนที่จะเสียใจทีหลัง

ไอ้สองตัวนั้นเป็นบทเรียนให้มึงแล้วไม่ใช่หรอ?

ไอ้ธามกับศรันกว่าจะมีทุกวันนี้

มึงมองไม่เห็นหรอ?

คิดให้ดีไอ้ลัน

รักของมึงเป็นแบบไหน?

ไม่ใช่เพราะความผูกพันธ์แล้วคิดเองว่าเป็นความรัก

กูรู้ว่ามึงจะตัดสินใจได้

กูมีแข่ง ไปก่อนนะ

อะไร?

คิดออกแล้วหรอ?

...

มึงว่าไงนะ!

ตั้งแต่เมื่อไหร่

เชี่ย...

แล้วมึงว่าไง

ได้ตกลงรึป่าว?

แล้วตอนนั้นมึงคิดอะไรอยู่?

กูถามไรหน่อย

ตอนที่ฝ้ายกับขนมปังไม่อยู่กับมึง

มึงคิดถึงใครมากสุด

ตอนที่เขาไม่ได้อยู่ใกล้มึง

มึงห่วงใครมากที่สุด

ถ้าทั้งสองคนจมน้ำ

มึงจะเลือกช่วยใครก่อน?

แล้วตอนที่คิดจะช่วยหน้าของใครลอยเข้ามาในหัวมึงก่อน

แล้วถ้ามึงรู้สึกว่าขาดคนนั้นไม่ได้

ใจจะขาดถ้าไม่ได้เจอหน้า

นั่นแหละ คือคำตอบของมึง

กูจะรอดูว่าใครคือคำตอบของมึง

ระหว่างรักแรกกับรักล่าสุด

กูไปแล้ว

โชคดีกับคำตอบน้า

ไอ้ลัน!

มึงจะแต่งงานกับขนมปังหรอ?

...

แต่ป๊ามึงให้แต่ง

มึงจะแต่งใช่ไหม?

ตอบกูไอ้ลัน

...

มึงตอบกูก่อนดิ

ขนมปัง

นั่งเหม่อนานแล้วนะ

มีเรื่องไม่สบายใจหรอครับ?

อ่า ดูเหมือนคุณรีบนะครับ

ผมขอโทษนะ

คุณบอกไม่ว่างแท้ๆ

แต่ก็ยังพาผมมา

เห้อ

ผมแย่จริงๆ

ช่างมันเถอะครับ

เรากลับกันเถอะ

ไปไหนมา

...

ยกเลิก...

งานแต่ง

ได้ไหม?

ปังรู้ใช่ไหม?

ว่าพี่รักฝ้าย

พี่กับฝ้ายเราจะกลับมาคบกัน

พี่ไม่ได้จริงจังขนาดนั้น

ขอโทษนะ

พี่ผิดเองแหละที่ปล่อยให้เรื่องของเรามาไกลขนาดนี้

ปังรักพี่ใช่ไหม?

ถ้าปังรักพี่

เรื่องแค่นี้พี่ขอได้ไหม?

ยกเลิกงานแต่งเถอะนะ

ปังโอเคหรอ?

ที่จะแต่งกับคนที่ไม่ได้รักปัง

แต่พี่ไม่โอเค

พี่เข้ามาพูดแค่นี้แหละ

อย่าให้พี่ต้องเกลียดปังมากกว่านี้เลย