@ห้างสรรพสินค้า

อ่า คนเยอะเป็นพิเศษแหะวันนี้

สงสัยเพราะวันนี้วันหยุดด้วยแหละมั้ง

ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจ

ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม

พี่ลันแทนตัวเองว่าพี่ด้วยแหละ ฮื้อ น้ำตาปริ่ม

เสียงหัวใจฉันตอนนี้มันดังรัวเหมือนกลองชุดแล้ว

ฉันพูดพร้อมกับจูงมือร่างสูงไปที่ร้าน

หลังจากที่เราเลือกร้านและจัดการสั่งเสร็จ

บทสนทนาเราเงียบลงเมื่อพนักงานนำบิงซูมาเสิร์ฟ

ฉันพูดออกมาคนเดียวก่อนจะค่อยๆตักกิน

บิงซูเนี่ยแหละของโปรด วู้อร่อย!!

ฉันพยายามเช็ดตามใบหน้าแต่ก็ไม่เห็นมีอะไร

ฉันทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนจะสะดุ้งตกใจเมื่อร่างสูงเอาวิปครีมมาป้ายจมูกฉัน

ร่างสูงหัวเราะเสียงดังอย่างลืมตัว ฉันจึงรีบถ่ายรูปเก็บไว้

นานๆทีฉันจะเห็นพี่เขาหัวเราะหนักขนาดนี้

ฉันพูดก่อนจะตักมันเข้าปากแบบงอนๆ

ร่างสูงเอื้อมมือมาเช็ดตามริมฝีปากฉัน มือที่กำลังจะตักบิงซูกับอ่อนแรงลงเสียดื้อๆ

เขาพูดจบก็ชิมวิปครีมที่มือตัวเองหลังจากที่มันติดริมฝีปากฉันมาแล้ว

ฉันค่อยๆตักบิงซูกินเงียบๆ ร่างสูงก็ไม่ได้กวนอะไรฉันอีก

Line :kiss me

ฉันรีบเงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงก่อนจะเก็บมือถือเข้ากระเป๋า

ถ้าเขารู้ว่าฉันเม้าเรื่องเขาคงโมโหอีกแน่ๆ

พี่เขาพูดโดยที่ไม่ได้หันมามองฉัน แต่หันหน้าไปมองอย่างอื่นแทน

บ้าไปแล้วพี่ลัน

พี่กำลังทำให้ปังเขินจะตายแล้ว

พี่จะรับผิดชอบยังไง

😳😳🥺🥺😭😭

ฉันเลือกที่จะก้มหน้าก้มตากินบิงซูเพื่อแก้เขิน

พี่ลันยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินไปซื้อตั๋ว

ฉันนั่งรอพี่ลันพร้อมกับมองผู้คนที่เดินผ่านไปมาเรื่อยๆ

Talk : อลัน

หลังจากซื้อตัวเสร็จผมก็เดินมาหาคนตัวเล็ก

ภาพที่ผมเห็นกลับทำให้ผมยิ้มออกมา

Line : เค

ผมไม่ได้ตอบอะไรก่อนจะเก็บมือถือ

Talk : ขนมปัง

ร่างสูงบีบจมูกฉันด้วยความหมั่นไส้

เราสองคนเข้ามาในโรงหนัง คนก็เริ่มทยอยกันเข้ามามากแล้วเหมือนกัน

วันนี้คนเยอะจริงๆแหะ

ผู้ชายที่นั่งข้างฉันวางมือลงที่พิงแขนจนมือเราสัมผัสกัน

20 นาทีต่อมา

ฉันอุทานออกมาเบาๆเพราะหนังเริ่มฉายแล้ว

เขาวางมือลงมาที่พิงแขนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มือของเขามันพาดมาที่เก้าอี้ฉัน

ฉันไม่ได้ตอบอะไรไปก่อนจะตั้งใจดูหนังต่อ

5 นาทีต่อมา

ฉันมองไปที่มือฉันก็เห็นว่าผู้ชายคนนั้นพยายามจะจับมือฉัน

ฉันเลือกที่จะขยับตัวให้ห่างเขา แม้ที่ว่างเก้าอี้จะเหลือน้อยแต่ฉันก็พยายามเบียดจนตอนนี้ร่างของฉันอยู่ใกล้พี่ลันแทน

ฉันกำลังพยายามลีบตัวให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่ผู้ชายที่อยู่ข้างๆก็พยายามจะจับมือฉัน

นี่มันโรงหนังนะ ถ้าเสียงดังไปกลัวจะรบกวนคนอื่น ฮื้อT^T

การดูหนังที่แสนจะหายาก อุตส่าจะสร้างโมเม้นดีๆกับพี่ลัน

แต่กลับโดนไอ้โรคจิตที่ไหนไม่รู้มาพังมันลง 😑

พี่ลันก้มลงมากระซิบฉันให้ได้ยินกันสองคน

เลือกนั่งตักได้ด้วยหรอ-.,-

หลังจากที่เราเปลี่ยนที่นั่งกันแล้ว

ตอนแรกก็คิดว่ารอดหรอกนะ

แต่ฝั่งพี่ลันก็โดนเหมือนกัน

เมื่อผู้หญิงที่นั่งข้างพี่ลัน ใช้มือมาลูบไล้แตะบ้างจับบ้าง แต่หน้าก็ยังหันไปคุยกับเพื่อน

เธอคงไม่รู้ว่าฉันเปลี่ยนที่นั่งกับพี่ลันแล้ว

หน๋อยยย กล้าดียังไงมายุ่งกับพี่ลัน

อย่ามายุ่งกับพี่ลันนะ!!!

เธอหันมามองฉันที่ตอนนี้ตากำลังลุกเป็นไฟ ก็รีบขอโทษขอโพยอย่างร้อนรน

พี่ลันกดเสียงต่ำจนน่ากลัว จนคนที่นั่งรอบๆหันมามอง

ดีนะที่ไม่ได้เสียงดังมาก เสียงหนังในโรงก็เปิดดังมากพอที่จะกลบเสียงร่างสูง

ร่างสูงหันมามองฉันก่อนจะดึงมือฉันไปจับไว้

ร่างสูงจับมือฉันตลอดไม่ยอมปล่อยจนหนังจบ

กรี๊ดดด เอาโรงมาใส่ศพฉันได้เลยค่ะ

ฉันจะตายแล้ว

แก้มมันร้อนผ่าวเหมือนจะเป็นไข้แล้ว

พี่ลันไม่อ่อนโยนอ่ะ

ทำไมวันนี้พี่เขาถึงเปลี่ยนเป็นคนละคน

แต่ถึงยังไงฉันก็ชอบ

ชอบที่เป็นแบบนี้

ชอบมากๆเลย^^

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤