ที่รักที่ส้นตรีนแกสิ

ถ้าใช่ก็บ้าล่ะ

และไม่ต้องพูดมาก มีอะไร?

หื้อ?

อะไรฟะ? ไม่น่าไว้ใจสักนิด

ขนลุกวะ อย่าเล่นมุขนี้ตลอดชีพเลยเถอะ

ไม่เคยบอกว่าใจดีนี่หว่า

แล้วตกลงให้ช่วยอะไร?

ห๊า?

จะบ้าหรือไงฟะ?

ไม่เอาด้วยหรอก

ส่งเยอะ?

หมายถึงอะไรวะเนี่ย?

บอกให้ชัดๆ หน่อยเซ่!

...

นี่แกเป็นคนแอบเนียนเอาของขวัญให้พวกนั้นทุกปีเหรอ?

แม้แต่ตอนแกหายหัวไปสี่ปี?

...

สุดๆ วะ

ไม่คิดว่าแกจะเล่นงี้

ที่สำคัญกว่านั้น

ไอ้สี่ปีที่แกหายหัวไปนั้นแกทำอีกท่าไหนมุดเข้ามาในพอร์ทมาเฟียแล้วแอ๊บเนียนให้ของขวัญพวกนั้นได้วะเนี่ย!?

กวนตรีน

เออๆ เห็นแก่เด็กพวกนั้นหรอก

แล้วแกกะไปส่งของขวัญตอนไหน?

คืนพรุ่งนี้ว่างั้น?

งั้นนัดเวลากับสถานที่มาเลย

โอเคๆ

แล้วเจอกันวะดาไซ

ไม่ต้องพิมพ์แบบกวนตรีนส่งท้ายเลยเจ้าบ้า!!!

ดาไซซังๆ!

ผมได้ของขวัญจากซานต้าด้วยครับ!

กระผมก็ได้

อา ยินดีด้วย

แล้วได้อะไรกันล่ะ?

ตุ๊กตาเสือกับรองเท้าครับ

ส่วนกระผมตุ๊กตารูปกินกับเสื้อโค้ดใหม่ครับ

...

ของอัตสึชิไม่แปลก แต่ของอาคุตางาวะนี่...

นั้นสิครับ

นั้นสินะ

ว่าแต่ปีนี้คุณซานต้าแปลกจัง ให้มาสามกล่องเลย

ได้สาม?

ครับ

จะว่าไปทางกระผมด้วย

ทั้งที่ทุกปีมีกล่องเดียวแท้ๆ

คงงั้นมั้งครับ

อ่ะ แค่นี้นะครับ กินเรียกกระผม

ผมก็ขอลาล่ะครับ พรุ่งนี้งานเช้าด้วย

พรุ่งนี้ก็อย่าโดดนะครับดาไซซัง

งั้นแยกย้าเถอะ

ดาไซ

นี่มันอะไรกันวะ?

เมื่อวานเราเอาของขวัญให้สองคนนั้นแค่กล่องเดียวนิ?

หรือว่ามีคนอื่นนอกจากพวกเราทำแบบเดียวกัน?

นั้นสิ

แต่คงต้องเก่งพอตัวเลย ถึงเข้าห้องพวกนั้นโดยไม่มีใครรู้ตัวได้เนี่ย

ไม่รู้

...ดาไซ มีเรื่องใหม่มาวะ

ฉันเจอของขวัญในห้องฉัน

อา

แกก็ดูห้องแกดิ ว่ามีของขวัญหรือเปล่า

สรุปโดนคู่

ของฉันหมวกกับไวน์ขวด

ให้ของเหมือนรู้ว่าชอบอะไรกันเลย

...

ไม่มีทาง

พวกเราไม่ใช่เด็ก แถมไม่ใช่คนดีด้วย

ต่อให้มีซานต้าจริง ก็ไม่มีทางได้ของขวัญหรอก

จริงเหรอวะ?

ข้อความ?

...

บอสกับประธานแกร่วมมือกันสินะ?

...มามุขนี้พูดไม่ออกเลยกู

บอสก็พอกัน

แต่...ช่างเถอะ ฉันไปดื่มล่ะ

โอเค งั้นแยกย้าย