หืม!!?

ห๊าา!!?

ริน!!นั่นเจ้า??

..แล้วเจ้าแกล้งทำเป็นจำไม่ได้เนี่ยนะ!!?

กวนจริงๆ

สรุปแล้วคุณจำเหตุการณ์ตอนเป็นอสูรได้งั้นหรอ

งั้นเกิดอะไรขึ้นตอนลูกถูกจับตัวไป

มันอยากได้เจ้าไปเป็นภรรยาใช่มั้ย!!

รีบบอกมาสิว่าใช่มั้ย!!

!!!

!!

!

!!!!

!!!

แล้วเจ้าตอบไปว่ายังไง!!?

ใช่ เจ้าตอบอะไรไป!?

!

!

ริน!!!

เจ้าว่าไงนะ!!

ทำไมถึงไม่ปฎิเสธไปล่ะ

ยังปลดให้ไม่ได้หรอก

ท่านพ่อ!!

ทำไมถึงปลดไม่ได้ล่ะขอรับ!!

ตอนต้นท่านเสาหลักเพลิงก็บอกไปแล้ว

ว่าต้องรอคำตัดสินของท่านคางายะ

...

...

ข้าจะป้อนให้เดี๋ยวนี้แหละ!!

ข้าก็จะป้อนเหมือนกัน!!

แบบปากต่อปากเลยล่ะ!

ตุบๆ//ตบหัวเคียวจูโร่และเท็นเง็นไปคนละที

พวกเจ้าไม่ต้องป้อน!

ข้าป้อนเอง!

..

..

ทำไมข้าต้องไปทิ้งด้วย!

เพราะข้าสั่ง

แต่!

ถ้าเจ้าไม่เอาไปทิ้ง .

ข้าจะไม่ให้เจ้ามายุ่งกับรินโกะอีก

ชิส์ ก็ได้!!

//เดินออกไป

อืม ถามมาสิ

อืม หายแล้วล่ะ

ข้าขอบคุณเจ้ามากนะ

ที่เตือนสติข้าให้ข้าคิดได้

หึหึ ข้าขอโทษที่ตบเจ้าไปวันนั้นแล้วกัน

ต่อไปนี้ข้าจะนับเจ้าเป็นลูกสาวอีกคน

เรียกข้าว่าพ่อเถอะ

เจ้าเองก็ไม่มีพ่อแม่

อยู่กับพวกเรามาตั้งแต่เด็ก นับเป็นครอบครัวเดียวกันได้

..(พวกข้ากลายเป็นอากาศแบ้วสินะ)

..(เสียดายจัง..ไม่เห็นก้อนเมฆเลย)

ใครชื่อโอบะคุงกัน

...

ใช่แล้วล่ะ

นั่นเสาหลักอสรพิษ//มองที่โอบาไน

และนั่นเสาหลักหมอก//มองมุยอิจิโร่

อืม ใช่แล้ว

ข้ากลับมาแล้ว

คุยอะไรกันอยู่หรอ

เจ้าคือ รินโกะสินะ

จริงหรือไม่ที่เจ้าเป็นอสูร

แล้วเจ้าสามารถกลับมาเป็นคน

และโดนแสงแดดตอนอยู่ในร่างอสูรได้

จริงหรือไม่..

แน่นอน

ว่าไม่

คราบใดที่เจ้ายังสามารถควบคุมตัวเองไม่ให้ไปทำร้ายหรือฆ่าใคร

เพื่อจะเอามากิน

หรือเอาความสนุก

ข้าก็จะยังนับเจ้าเป็นคนของหน่วยพิฆาตอสูร

ไม่ต้องเป็นห่วง

เรื่องของเจ้าจะไม่มีใครรู้ไปมากกว่านี้

...

เจ้าลองแสดงร่างอสูรให้เห็นหน่อยสิ

...

หึหึ

ตอนนี้ข้าวางใจแล้ว

ข้าจะให้เจ้าเป็นเสาหลัก

!!

!!

!!

!!!

!!!

แต่ ท่านคางายะ...

นางยังเด็กนะขอรับ

อายุของนางก็เท่ากับเสาหลักหมอก

...

นั่นจะอยู่ที่เจ้าตัดสินใจ

...

...

....

...

...ถ้าเจ้าว่าเช่นนั้น

ข้าก็ไม่บังคับ หากต้องการเป็นเมื่อใดก็มาบอกข้าแล้วกัน

แต่ที่ข้าอยากให้เจ้าเป็นเสาหลัก

เพราะเจ้ามีฝีมือเทียบเท่า

เจ้าสามารถฆ่าอสูรจันทราได้ด้วยลำพัง เพียงดาบเดียว

นี่คือเหตุผล

!

!

!!

!

!

สายสืบข้ามีอยู่ทั่วป่า

ข้าก็ต้องรู้เป็นธรรมดา

นั่นเป็นการตัดสินใจของเจ้า ข้าไม่ขัด

แต่อย่างที่กล่าวไป

หากต้องการจะเป็นก็จงมาบอกข้า

รินโกะ

กลับบ้านไป

พวกเราคงต้องมาคุยกัน

ซะหน่อยแล้ว