ยอดดอย
-
นี่มันบ้าไปแล้วแน่ๆ หัวใจของฉันหยุดเต้นรัวๆแบบนี้สักทีเถอะ
-
แอมแปร์
ไปกันได้แล้ว
-
นิกกี้
อืม ไว้ถึงบนยอดดอยเมื่อไหร่ พี่มีอะไรจะบอกด้วย
-
แอมแปร์
อะไรอ่ะ พูดแบบนี้ยิ่งอยากรู้นะเนี่ย
-
นิกกี้
เดี๋ยวไปถึงก็รู้เองแหละน่า
-
เวลาผ่านเลยไป ตอนนี้คณะเราก็มาถึงโค้งสุดท้ายก่อนจะถึงยอดดอยกันแล้ว แต่ต้องมีการบูมเพื่อปลุกกำลังใจกันก่อน เพราะทางที่เหลือนี้ทั้งรุ่นพี่และรุ่นน้องต้องวิ่งขึ้นอย่างเดียว
-
กาเนส
MG พร้อม..วิ่งง!!!
-
สิ้นสุดคำสั่ง เด็กทุกคนและพี่ๆก็กอดเอววิ่งกันขึ้นไป เป็นภาพที่สวยงามมาก
-
เจ้าจอย
เห้อถึงซะที!!
-
หนูนา
ขากูตายไปเลยจ้า!!
-
เรนนี่
เกือบไม่รอด เชี่ยเอ้ย!
-
แอมแปร์
รู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นเยอะ 555
-
พวกฉันนั่งพักกันได้แปบนึง พี่จอยนี่ก็เดินเข้ามาหาฉัน ทุกคนส่งยิ้มให้กันอย่างมีเลศนัย
-
พี่จอยนี่
น้องแอป์จ๋า พอดีไอ้นิกกี้มันให้พี่มาบอกน้องให้ไปที่จุดชมวิวตรงนั้นหน่อย
-
แอมแปร์
หนูต้องเดินอีกแล้วหรอเนี่ย
-
พี่จอยนี่
เถอะน่าไปหน่อยนะจ้ะ มันมีอะไรจะบอกน้องอ่ะ
-
แอมแปร์
ก็ได้ค่าา ไปก็ไป
-
จนฉันไปถึงตรงนั้นก็ต้องเบิกตากว้าง เพราะว่าวิวมันสวยมากเห็นเมืองได้แทบทั้งเมือง แต่ย่อส่วน
-
นิกกี้
จำเรื่องที่พี่จะบอกได้ไหม?
-
แอมแปร์
ค่ะ จำได้ พี่จะบอกละหรอ
-
นิกกี้
แต่ก่อนพี่จะบอกพี่ขอถามอย่างนึง น้องคิดว่าพี่คิดยังไงกับน้อง
-
แอมแปร์
ก็คงพี่น้องล่ะมั้งคะ ไม่รู้สิมันเป็นความคิดพี่นี่นา น้องเดาไม่ออกหรอก
-
นิกกี้
งั้นพี่จะบอกให้ ตอนแรกพี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่คิดยังไง แต่พี่เริ่มรู้สึกตั้งแต่ที่จะต้องเสียน้องไปตอนที่น้องตกลงคบกับไอ้ยังเกอร์ พี่เจ็บใจ เสียใจ อยากทักหาน้องอยากเข้าไปคุยกับน้องก็ไม่ได้เพราะพี่เกรงใจไอ้ยังเกอร์ พี่ต้องคอยมองอยู่ห่างๆ จนวันที่มันทำน้องเจ็บ พี่อยากจะกระทืบมันให้จมดิน
-
นิกกี้
ครั้งนั้นพี่เคยเสียน้องไปให้กับคนที่มันไม่เห็นคุณค่าของน้อง แต่ครั้งนี้พี่ไม่อยากทำพลาดอีกแล้ว พี่ไม่อยากปล่อยน้องไปอีกแล้ว ช่วงเวลา 1 ปีที่ผ่านมาพี่เฝ้ารอให้แผลในใจของน้องดีขึ้น จนวันนี้พี่คิดว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมแล้วที่พี่จะบอกว่า
-
นิกกี้
พี่ ชอบ น้อง น้องช่วยลองคบกับพี่ดูได้ไหม พี่ไม่อยากสัญญาอะไรกับน้องเพราะคำสัญญามันเป็นแค่ลมปาก แต่ถ้าน้องตกลงจากนี้ไปพี่จะทำให้น้องยิ้มและมีความสุขในทุกๆวัน
-
นิกกี้
ขอให้เชื่อใจพี่ พี่จะไม่ปล่อยมือน้องไม่ว่าเจอเรื่องอะไร เราจะผ่านมันไปด้วยกัน
-
ฉันนิ่งอึ้งไปพักนึงกับคำพูดของเค้า ในหัวฉันประมวลผลทุอย่างที่เค้าทำให้ฉันมาตลอด ฉันมีเค้าทุกช่วงเวลาของชีวิตจริงๆ ฉันจึงตอบกลับไปว่า..
-
แอมแปร์
น้องมองเห็นทุกความทุ่มเทที่พี่ทำให้น้อง พี่คอยเคียงข้างน้องในทุกๆวันไม่ว่าวันนั้นจะดีหรือร้าย ดังนั้นมันไม่มีเหตุผลเลยที่น้องจะปฏิเสธ
-
แอมแปร์
ตกลงค่ะ น้อง จะ คบ กับ พี่
-
เย้ๆ!! เสียงกองเชียร์ด้านหลังของฉันดังขึ้น พวกเพื่อนๆกับพี่ๆของฉันนั่นเอง.
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()