ผ่านไป
-
นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผ่านไป 1 ปีเต็มแล้วสินะ ความรู้สึกของฉันมันเหมือนเรื่องพึ่งเกิดไปเมื่อวานนี้เอง
-
เจ้าจอยเห้ยมึง เรียนเสร็จไปไหนต่อ
-
หนูนานั่นดิ วันนี้อาจารย์เลิกไวซะด้วย
-
เรนนี่แต่เราต้องกลับเข้ามาในมอช่วงเย็นนี่ดิ
-
แอมแปร์งั้นไปห้องกูมะ
-
แน่นอนว่าตอนนี้ฉันอยู่ปี 2 แล้ว เป็นรุ่นพี่แล้ว ตอนนี้ฉันมีความสุขกับการอยู่กับเพื่อนๆ อยู่กับการเรียนมาก จนฉันไม่ได้สนใจเรื่องนั้นอีกเลย
-
ตอนนี้ฉันย้ายหอใหม่มาอยู่ใกล้ๆมหาลัย เพราะจะได้เดินทางสะดวก
-
หนูนาหอใหม่ไฉไลกว่าเดิม
-
แอมแปร์หอนี้ดีมากอ่ะมึง เจ้าของหอก็ใจดี กูน่าจะอยู่ยาว
-
แอมแปร์แต่เตือนไว้ก่อนอย่าเสียงดังมากนักล่ะ เกรงใจห้องอื่น
-
เจ้าจอยรับทราบจ้ะคุณเพื่อน
-
ฉันเปิดห้อง เปิดแอร์ เสริฟน้ำขนมให้เพื่อนๆเรียบร้อย ก็เอาโน้ตบุ๊คมาเปิดเพื่อจะเล่น
-
ติ๊ง 🎶🎶 ทุกคนหันขวับทันทีที่ได้ยินเสียงข้อความฉันเด้ง
-
เรนนี่ฮั่นแน่~ ใครน่ะ แอบซุ่มคุยกับผู้บ่าวหรอ
-
แอมแปร์ผู้บ่าวอะไรล่ะ แค่พี่จ้ะ พวกมึงก็รู้จักดี
-
หนูนาใครอ่ะ อยากรู้
-
แอมแปร์ก็พี่นิกกี้ไงมึง
-
ทุกคนทำท่าทางตกใจ แล้วก็มองฉันแปลกๆ
-
เจ้าจอยอ้าวนี่พี่เค้ายังทักมาคุยกะมึงอยู่หรอ
-
แอมแปร์ก็ทักมาตลอดแหละมึง ถามนู่นนี่ปกติ ไม่มีอะไรพิเศษจ้ะ
-
เรนนี่ไม่มั้ง แบบนี้กูว่ามันแปลกนะมึง
-
หนูนานั่นสิ ถ้าเป็นแค่พี่น้องจริงๆ ไม่จำเป็นต้องคุยกันบ่อยๆก็ได้มั้ง นี่มันแปลกๆน้าา
-
แอมแปร์พวกมึงอ่ะคิดมากไปแล้ว เค้ายังไม่เคยพูดอะไรมากกว่าถามทั่วไปกะกูเลย
-
ความจริงช่วงก่อนที่ผ่านมาฉันก็แอบคิดว่าทำไมพี่เค้าถึงทำแบบนี้กับฉัน แต่ฉันก็พยายามหยุดความคิดนั้นลง เพราะฉันไม่อยากจะถูกมองว่าหลงตัวเอง คิดไปเองคนเดียว
-
เจ้าจอยจะคอยดูนะจ้ะ
-
หนูนาช่ายกูว่ามันแปลกๆ
-
เรนนี่ต้องมีอะไรในกอไผ่แน่นอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง


กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()