ทางของฉัน
-
ช่วงเย็นวันนี้การรับน้องดูคึกคักเป็นพิเศษเลยแฮะ แน่ล่ะสิเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว
-
พี่จอยนี่
ขอบคุณน้องๆทุกคนที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีตลอดมานะคะ
-
กาเนส
หลังจากนี้ไปขอให้น้องทุกคนตั้งใจเรียน มีปัญหาอะไรสามารถปรึกษาพี่ทุกคนได้เสมอนะครับ
-
พี่ไททัน
ขอต้อนรับน้องๆทุกคนในการเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยอย่างเต็มตัวนะครับ
-
เสียงปรบมือดังไปทั่วสนาม
-
แอมแปร์
ชั้นดีใจจริงๆเลยที่ได้เข้าเรียนที่นี่ ต่อจากนี้ไปเป็นของจริงละนะ
-
เรนนี่
เรามาพยายามด้วยกันนะ
-
หนูนา
ไฟว้ติ้ง ✌️✌️
-
เจ้าจอย
ช่วยติวให้กูด้วยยยย
-
หลังจากนั้นการรับน้องก็ได้เสร็จสิ้นลง ฉันเดินไปเอารถที่ลานจอดเหมือนทุกๆวัน แต่วันนี้สิ่งที่แปลกไปก็คือ....
-
ยังเกอร์
เป็นไงวันนี้เหนื่อยไหมเราอ่ะ
-
แอมแปร์
ไม่เลยซักนิดค่ะพี่ แล้วพี่ล่ะ??
-
ยังเกอร์
พี่ไม่เคยเหนื่อยเลย แค่เห็นหน้าหนูทุกวันพี่ก็ยิ่งมีกำลังใจ
-
แอมแปร์
พี่นี่ปากหวานนะเนี่ย สาวๆต้องหลงแน่ถ้าได้ได้ยิน
-
ยังเกอร์
แล้วหนูล่ะรู้สึกหลงพี่บ้างรึเปล่า??
-
แอมแปร์
คือว่า..หนู...
-
ยังเกอร์
หนูลองคุยกับพี่ดูไหม แบบที่ไม่ใช่แค่พี่น้อง
-
ฉันอึ้งไปพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ก้มหน้าอย่างเดียว
-
ยังเกอร์
ถ้าหนูเงียบแบบนี้ พี่ถือว่าเป็นอันตกลงนะ
-
ฉันยิ้มกว้างตอบกลับไป ☺️☺️ และคิดว่านี่อาจจะเป็นทางที่ดีของฉันแล้วก็ได้
-
เดินมาเรื่อยๆฉันก็เหลือบไปเห็น เงาที่แอบอยู่หลังกำแพง เงาที่ฉันจำได้ว่าเป็นใคร..
-
แอมแปร์
หนูกลับก่อนนะคะ
-
ยังเกอร์
ครับ ถึงละทักพี่มาด้วย พี่เป็นห่วง กลับดีๆนะครับ
-
ยังเกอร์
มึงได้ยินทุกอย่างแล้วใช่ไหม ต่อจากนี้ไปกูจะดูแลน้องเค้าเอง...
-
นิกกี้
อืม.. ฝากเค้าด้วยแล้วกัน ถ้าวันไหนมึงทำให้เค้าเสียใจ กูจะไม่อยู่เป็นเงาที่คอยมองแบบนี้แน่ๆ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()