ไม่น่าเชื่อ!
-
ในระหว่างที่กลับหอ เรนนี่เล่าบางอย่างให้ฉันฟัง.
-
เรนนี่
มึงรู้ไหมเกิดอะไรขึ้นบ้างตอนที่มึงเป็นลม
-
แอมแปร์
กูจะรู้ได้ไงล่ะคุณเพื่อน เล่ามาสิรอไรร 555
-
เรนนี่
พี่นิกกี้...
-
แอมแปร์
ทำไม??
-
เรนนี่
เค้ารีบอุ้มมึงไปที่ห้องพยาบาล เค้าถึงตัวมึงไวมากก่อนพี่ๆคนอื่น เหมือนเค้ากำลังมองดูมึงตลอดเวลา
-
แอมแปร์
ไม่ใช่หรอกมั้งมึง พี่เค้าคงเห็นพอดีแหละ
-
เรนนี่
แต่มีอีกหนึ่งอย่างที่น่าแปลก...
-
เรนนี่กำลังจะพูดแต่รถดันมาหยุดตรงหน้าหอฉันพอดี ถึงหอไวแบบไม่รู้ตัว
-
เรนนี่
ช่างเถอะ เอาไว้ให้มึงเป็นคนหาความจริงเอาเองก็แล้วกัน
-
แอมแปร์
.....
-
ฉันที่นิ่งเงียบไปเหมือนโลกกำลังหยุดหมุน หัวใจเต้นโครมครามเหมือนจะหลุดออกมา
-
รู้สึกตัวอีกทีตอนที่เรนนี่เขย่าแขนฉันอย่างแรง
-
เรนนี่
มึง...มึ๊งง ฟังกูอยู่ไหมเนี่ย
-
แอมแปร์
กะ..กูฟังอยู่ มึงว่าไงนะ
-
เรนนี่
อย่าลืมกินข้าว กินยา พักผ่อนเยอะๆ มีอะไรโทรมา บาย....
-
แอมแปร์
อื้มโอเค บายยพรุ่งนี้เจอกัน
-
คำพูดของเพื่อนมันวนอยู่ในหัวตลอดเวลา แต่ฉันก็สะบัดมันออกไป เพราะกลัวว่าตัวเองจะคิดไปคนเดียว
-
ตอนนั้นเอง เสียงเตือน Joybook ของฉันก็ดังขึ้น นี่มันน...😳😳
-
นิกกี้Nicky Anupongมหาวิทยาลัยเอเชียยัยนี่ขนาดเป็นลมยังตัวหนักชะมัดเลย 😒325ความคิดเห็น 0 รายการTunbookNicky Anupongมหาวิทยาลัยเอเชียยัยนี่ขนาดเป็นลมยังตัวหนักชะมัดเลย 😒ถูกใจ 325 คน
Joynyเพื่อนกูทำความดีเว้ยยย! replyTitan manปกติไม่เห็นเคยสนใจอะไร replyGarnestyวิ่งไปอย่างไวเลยนะมึง 👍 reply -
แอมแปร์
เห้ยยย!!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()