คลื่นชีวิต -- 7
-
_
-
มิดตะพาบ
-
07:40
-
Jirasuk.T
กูอึดอัดจะบ้าตายแล้วเนี่ยเป็นการ ราวน์ที่อึดอัดที่สุดในโลก!!
-
Jean.jean
เป็นไรวะ
-
Jirasuk.T
sent a picture
-
Jirasuk.T
มันไม่คุยกันสักคำ
-
Jirasuk.T
จะพูดก็ให้กูเป็นสื่อกลางให้
-
Jirasuk.T
อึดอัดโว้ยยยยย
-
Jirasuk.T
ใครที่หลับอยู่พวกมึงจงตื่นน!!
-
NA NAME
ตื่นแล้วปลุกแต่เช้าเลยคนจะหลับจะนอน นานๆทีได้พัก
-
NA NAME
แล้วพวกมันเป็นไร
-
Silaa
น่าจะเรื่องเมื่อวานนั่นแหละ
-
Piyachat.Mei@Tanakorn.K @Tinnakorn.W
-
Piyachat.Mei
พวกมึงเป็นเหี้ยไรกัน
-
Copper
มันไม่ตอบหรอก
-
Piyachat.Mei
กูกับเจนกำลังเดินไป
-
Plam.Natthasit
ใจเย็นเหมย
-
Piyachat.Mei
ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว
-
time in
กูกำลังออกไป
-
NA NAMEมารับกูด้วยยยย!! @time in
-
Jirasuk.T
รีบมาให้ไวกูไอ้ศิลาไอ้เป้อแม่งอึดอัดจะตายแล้วเนี่ย
-
_
-
Piyachat.Mei
พวกมึงเป็นเหี้ยไรกัน
-
ตอนนี้พวกผมอยู่ที่ห้องทำงานของผมครับขาดแต่อินกับนาที่คาดว่ากำลังจะตามมา
-
เมื่อผมเดินเข้ามาในห้องเสียงของเหมยก็ดังขึ้นมาทันที
-
Tanakorn.K
...
-
Tinnakorn.W
...
-
ผมกับไอ้วินไม่ได้พูดอะไรแค่เงียบแค่นั้นและหันหน้าออกไปมองคนละทิศทาง
-
Piyachat.Mei
กูถามว่าพวกมึงเป็นอะไรกัน!!
-
Jean.jean
มึงใจเย็น
-
Piyachat.Mei
ตอบกู!
-
Tinnakorn.W
มึงก็ถามมันดิ
-
ผมหันไปมองคนที่เป็นน้องชายสลับกับเพื่อนทุกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า สายตาทุกคู่จับจ้องมาที่ผมอย่างรอคำตอบ ก่อนที่ลมหายใจผมจะค่อยๆพ่นออกมาอย่างเหนื่อยใจ
-
Tanakorn.K
เมื่อวานกู...
-
Tinnakorn.W
มันจูบกับเจ้าของร้านคาเฟ่
-
Tinnakorn.W
ทั้งๆที่เมียและลูกเขานั่งรออยู่ข้างนอก!
-
เพี๊ยะ!👋
-
"เหมย!!"
-
สิ้นเสียงนั้นใบหน้าผมก็หันไปตามแรงตบของเพื่อน
-
Piyachat.Mei
มึงทำเหี้ยอะไรคิณ!!
-
Tanakorn.K
...
-
Piyachat.Mei
กูถามว่ามึงกำลังทำเหี้ยอะไรอยู่!!
-
Piyachat.Mei
กูไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาให้มึงเลยว่ะ
-
Piyachat.Mei
มึงทำได้ไงห้ะ
-
Piyachat.Mei
มึงทำได้ไง!!
-
Piyachat.Mei
มึงจูบกันทั้งๆที่เมียกับลูกเขานั่งอยู่ข้างนอกได้ไงห้ะ!!
-
Tanakorn.K
กู...
-
คำทุกคำมันหนักเกินกว่าที่จะพูดออกมาให้เพื่อนและน้องชายได้รับรู้ เพราะผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับว่าผมกำลังทำอะไรอยู่
-
Silaa
เมื่อก่อนมึงด่าที่น้องมึงทำแบบนั้น
-
Silaa
แต่วันนี้มึงกลับมาทำเองหรอวะ
-
Tanakorn.K
กู...
-
Tinnakorn.W
เหอะ!!
-
ไอ้วินมันพูดพร้อมกับเค้นหัวเราะออกมา
-
Plam.Natthasit
คิณ
-
Plam.Natthasit
กูขอเหตุผลได้ไหมเพื่อน
-
Plam.Natthasit
สักนิดก็ยังดี
-
Copper
มึงก็รู้ว่าเขามีครอบครัวแล้วไม่ใช่หรอคิณ
-
Copper
แล้วมึงยังจะไปยุ่งกับเขาทำไม
-
Jirasuk.T
พวกกูก็คิดว่ามึงจะคิดได้
-
Jirasuk.T
แต่ผิดคาดเลยว่ะ
-
Silaa
พวกมึงออกไปก่อนพาไอ้วินออกไปด้วย
-
Silaa
กูขอคุยกับไอ้คิณแปป
-
Copper
เค
-
Jirasuk.T
ไปไอ้วิน
-
Tinnakorn.W
ถ้ามึงยังคิดไม่ได้มึงเตรียมตัวได้เลยคิณ
-
Tinnakorn.W
มึงเตรียมตัวอธิบายเรื่องนี้กับพ่อแม่ได้เลย
-
พูดจบมันก็เดินออกไปจากห้องตามด้วยไอ้ทีไอ้เป้อที่เดินตามออกไป
-
Piyachat.Mei
ด่าน้องไว้เยอะแต่เสือกทำเองซะงั้น
-
เหมยมันพูดกับผมด้วยสายตาที่บ่งบอกเลยว่ามันไม่พอใจมากๆเพราะเมื่อก่อนผมไม่ชอบที่น้องตัวเองทำแบบนั้นแต่มาวันนี้ผมกลับทำเองแล้วมันก็เดินออกไปตามด้วยไอ้ปาล์มและเจน
-
ปั้ง🚪
-
ตอนนี้ในห้องเหลือแค่ผมกับศิลาครับ มันมองมาที่ผมด้วยสายตาที่ไม่พอใจอย่างมากและถอนหายใจออกมาดังๆหนึ่งทีก่อนจะล้วงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อกาวน์นั่นก็คือโทรศัพท์ครับ
-
Silaa
ฮัลโหล
-
Silaa
เออ มึงรีบมาที่ห้องทำงานไอ้คิณที่โรงพยาบาลด่วน
-
Silaa
ไม่ต้องถามมาก
-
Silaa
รีบมา แค่นี้แหละ
-
มันพูดแค่นั้นแล้วกดวางสายไป
-
Tanakorn.K
มึงโทรหาใคร
-
Silaa
เดี๋ยวมันมาถึงมึงก็รู้เองแหละ
-
Silaa
ไปนั่งก่อนไปมึงอ่ะ
-
Tanakorn.K
อือ
-
ผมพูดออกไปและพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวเล็ก
-
Silaa
เฮ้อ~มึงนี่น๊า
-
มันถอนหายใจอีกครั้งแล้วพูดกับผมพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาอีกตัว
-
Silaa
มึงรู้ปะว่าน้องมึงมันเป็นห่วงมึงมากแค่ไหน
-
Tanakorn.K
...
-
ผมแค่ใช้หูฟังเพื่อนแค่นั้นแต่ตาผมมันดันมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง พร้อมกับความรู้สึกที่ล่องลอยไปตามสายลมข้างนอกนั้น
-
Silaa
ไอ้เหมยบอกฝุ่นโทรมาปรึกษามัน
-
Silaa
ว่าไอ้วินมันคิดมากเรื่องมึงจนมันนอนไม่หลับ
-
สิ้นประโยคนั้นทุกอย่างรอบตัวผมก็หยุดนิ่งเงียบสนิท นี่ผมกำลังทำอะไรอยู่?
-
Silaa
จนเมื่อวานมันแอบกินยานอนหลับเพื่อที่จะได้พักผ่อน
-
Silaa
มันเครียดเรื่องมึงยิ่งกว่าเรื่องงานอีก
-
Silaa
กูถามมึงจริงๆนะคิณ
-
Silaa
ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกกูเตือน มึงไม่ฟังเลยหรอวะ
-
Tanakorn.K
...
-
Silaa
มึงเล่าให้กูฟังได้ไหมว่ามันเกิด อะไรขึ้น
-
ก๊อกๆๆ
-
เสียงเคาะประตูดังขึ้นก่อนที่เจ้าของเสียงเคาะนั้นจะเปิดประตูเข้ามา
-
U
โทษทีมึงพอดีรถติด
-
U
โทรตามกูมีไรวะ
-
Tanakorn.K
ไอ้ยู?
-
U
เออกูเอง ศิลามันโทรบอกให้กูมาที่นี่
-
Silaa
นั่งมึง
-
U
เค
-
U
แล้วมีไรวะ
-
Silaa
มึงรู้ปะว่าไอ้นี่มันทำเรื่องเหี้ยอะไร
-
U
ใคร
-
Silaa
ก็ไอ้ที่นั่งอยู่ตรงหน้ามึงกับกูนี่ไง
-
U
มึงทำอะไรคิณ
-
สายตาทั้ง2คู่จ้องมาที่ผมเป็นตาเดียวกันอย่างรอคำอธิบายจากผม
-
Tanakorn.K
คือว่าเมื่อวาน...
-
_
-
U
ไอ้สัสเอ้ย!!!
-
U
กูเตือนมึงแล้วแต่ทำไมมึงไม่ฟังวะ
-
Tanakorn.K
...
-
ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกมันทั้ง2คนฟัง ทันทีที่ผมเล่าจบไอ้ยูมันก็หันมาพูดกับผมพร้อมกับอารมณ์ที่ฉุนเฉียว
-
Silaa
ไม่ใช่แค่มึง
-
Silaa
พวกกูเตือนมันกันทุกคน
-
Tanakorn.K
...
-
ตอนนี้ผมทำได้แค่เงียบแค่นั้นครับ เพราะทุกอย่างมันหนักอึ้งเกินกว่าที่ผมจะตอบคำถามของเพื่อน
-
Silaa
มึงรู้ปะพวกกูคิดว่ามันจะคิดได้
-
Silaa
เพราะเคสตัวอย่างใกล้ๆตัวก็มีให้เห็น
-
Silaa
หึ!แต่พวกกูคิดผิด
-
Silaa
แล้วไอ้วินคิดมากเรื่องมันจนนอนไม่หลับ
-
Silaa
มันเครียดเรื่องพี่ชายมันมากซะยิ่งกว่าเรื่องงานอีก
-
U
แล้วเรื่องนี้พ่อกับแม่มึงรู้ไหม?
-
ผมทำได้แต่ส่ายหน้าเป็นคำตอบให้เพื่อนแค่นั้น
-
U
ให้ตายเถอะ!ปวดหัวเว้ย
-
Tanakorn.K
กูพยายามแล้ว
-
Tanakorn.K
กูพยามที่จะหนีเขาแล้ว
-
Tanakorn.K
แต่..
-
Silaa
แต่ใจมึงมันกลับตรงกันข้าม?
-
Tanakorn.K
อืม
-
Silaa
ใจมึงมันไม่หนักแน่นพอไงคิณ
-
Silaa
มึงอย่าโทษสิ่งนั้นสิ่งนี้เลย
-
Silaa
เพราะสาเหตุจริงๆมันคือตัวมึงเอง
-
U
แล้วตอนนี้เขายังโทรยังไลน์มาหามึงอยูไหม
-
Tanakorn.K
อืม ก็ยังโทรยังไลน์มา
-
Silaa
ต้องตัดใจเท่านั้น
-
Silaa
มึงต้องตัดเขาให้ขาด
-
Silaa
โดยที่กูจะให้เหตุผลเดียวเลยว่า
-
Silaa
เขามีเมียมีลูกแล้ว
-
Silaa
จรรยาบรรณของหมอที่มึงเคยพูดกับน้องมึงตอนนั้น
-
Silaa
ก็เอามาใช้กับตัวมึงเองตอนนี้ซะ
-
Silaa
ก่อนที่อะไรมันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
-
สิ้นประโยคนั้นศิลามันก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้อง
-
U
อืม สิ่งเดียวที่พวกกูอยากให้มึงทำมากที่สุดตอนนี้ก็คือ
-
U
ตัดเขาออกจากชีวิตมึงซะ
-
U
แต่กูก็เข้าใจว่าเรื่องแบบนี้มันทำ2-3วันไม่ได้หรอก
-
U
บางคนใช้เวลาเป็นอาทิตย์เป็นเดือนเป็นปี
-
U
หรือบางคนก็อาจจะใช้เวลามากกว่านั้นเป็น10หรือ20ปีก็มี
-
U
ค่อยเป็นค่อยไปแต่ต้องตัดเขาให้ได้
-
U
ไม่งั้นท้ายที่สุดแล้วคนที่เจ็บที่สุดก็คือตัวมึงเอง
-
Tanakorn.K
...
-
_
-
Baicha Coffee ☕
-
Joy
บอกให้พักก็ไม่พัก
-
Joy
ทำไมพี่ดื้ออย่างงี้เนี่ย
-
Baicha
พี่ไม่ได้เป็นอะไรมาสักหน่อย
-
TOP
อ้าว!พี่ชา
-
เสียงๆหนึ่งดังขึ้นข้างหลังผมก่อนเจ้าของเสียงนั้นจะเดินมายืนอยู่ข้างหน้าผม
-
TOP
หายดีแล้วหรอพี่ทำไมไม่พักให้หายดีก่อน
-
Joy
มาพอดีเลยพี่ท็อป
-
Joy
มาช่วยจอยบ่นพี่ชาหน่อย
-
Baicha
พี่ไม่ได้เป็นไรมากจริงๆ
-
Baicha
ทำเป็นเรื่องใหญ่กันไปได้
-
TOP
ไม่นอนพักดูอาการก่อนอ่ะพี่
-
Joy
ช่ายยยยย
-
Joy
เห็นด้วย
-
Baicha
เฮ้ย!พี่ไม่เป็นอะไรจริงๆ พี่หายแล้วเนี่ย
-
เด็กทั้งสองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้ามองมาที่ผมอย่างไม่เชื่อใจ
-
Baicha
จริงๆ
-
Baicha
นู้นลูกค้ามาไปต้อนรับลูกค้ากันได้แล้ว
-
TOP
ถือว่ารอดตัวไปนะพี่
-
Joy
ดื้อจริงๆ
-
เด็กทั้ง2คนพูดจบก็เดินออกไปต้อนรับลูกค้าทันทีผมยิ้มให้กับความน่ารักและความเป็นห่วงของทั้ง2ที่มีให้ผม ผมรักเด็ก2คนนี้เหมือนกับน้องชายและน้องสาวผมแท้ๆเลยครับ
-
Joy
ออเดอร์ค่ะพี่ชา
-
ไม่ถึง5นาทีก็มีกระดาษออเดอร์ของลูกค้ายื่นมาตรงหน้าผมพร้อมกับเสียงเล็กๆของจอย
-
Baicha
อ๋อ โอเคมีอะไรบ้าง
-
ผมยื่นมือไปรับออเดอร์นั้นมาทันทีที่ผมเห็นชื่อเมนูนั้นทุกอย่างรอบตัวผมก็หยุดนิ่งเงียบสนิท มีเพียงแค่เสียงของจอยที่บอกออเดอร์ของลูกค้า
-
ทั้งๆที่จอยยืนพูดอยู่ตรงหน้าผมแต่ผมกลับได้ยินแค่เบาๆมันเหมือนกับตอนนี้มีผมยืนอยู่คนเดียวเพราะแค่สายตาผมจับจ้องไปที่กระดาษใบที่อยู่ในมือผม
-
Joy
มีโกโก้2ค่ะ แล้วก็ชาเขียว1 กาแฟดำ1 เค้กชาเขียว2
-
Joy
เค้กช็อกโกแลต1ค่ะ
-
Joy
อ๋อแล้วก็ซิกเนเจอร์ของร้านเรา White Iced Cube Latte ค่ะ
-
Joy
พี่ชา
-
Joy
พี่ชา!!
-
Baicha
ห้ะ!ว่าไง?
-
Joy
พี่ฟังที่จอยพูดไหมเนี่ย
-
Joy
พี่เป็นอะไรหรือเปล่าไม่ไหวก็กลับไปพักผ่อนได้นะคะ
-
Joy
จอยเป็นห่วงเดี๋ยวก็ไม่สบายอีก
-
Baicha
เฮ้ย!พี่โอเค
-
Baicha
แล้วออเดอร์นี้ของใครหรอ?
-
Joy
ของคุณพยาบาล2คนนั้นอ่ะพี่
-
ผมหันไปมองตามสายตาของจอยที่หันไปมองยังลูกค้าสองคนที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะของร้านซึ่งลูกค้า2คนนั้นเป็นพยาบาลที่ถ้าผมเดาออเดอร์นี้ก็คงจะเป็นของคุณคิณและเพื่อนของเขาหรืออาจจะไม่ใช่ก็ได้
-
Baicha
จอยเดินไปบอกเขาให้พี่หน่อย
-
Joy
ว่าไงคะ
-
Baicha
เดี๋ยวทางร้านเราจะเอาไปส่งที่โรงพยาบาลเอง
-
Joy
พี่ชา...
-
ไม่รู้ว่าทำไมผมถึงตัดสินใจพูดแบบนั้นออกไป ผมแค่อยากเจอหน้าเขาผมแค่อยากรู้ว่าเขาเป็นไงบ้าง
-
หรือถ้าจะให้บอกตามตรงก็คือผมคิดถึงเขา....
-
_
-
และแล้วสองขาผมมันก็เดินมาอยู่ตรงหน้าโรงพยาบาลพร้อมกับออเดอร์เกือบ10ที่อยู่ในมือ
-
ผมเดินตรงมาตามทางเดินเรื่อยๆมองซ้ายมองขวาก่อนจะเจอกับใครคนนึงที่สีหน้าเขามันทำให้ใจผมเจ็บขึ้นมาทันที
-
Baicha
คุณคิณ
-
เขากำลังนั่งทำงานอะไรสักอย่างแต่เหมือนกำลังเหม่อลอย ใจไม่ได้จดจ่ออยู่กับงานตรงหน้า สองขาผมรีบก้าวเดินเพื่อไปยังจุดมุ่งหมายแต่...
-
"สวัสดีครับคุณใบชา"
-
Baicha
คุณหมอทินกร
-
Tinnakorn.W
ครับ ผมหมอทินกรเอง
-
Baicha
...
-
_
-
โซฮาย
#คลื่นชีวิต
-
-TBC-
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()