/

9:20 น.

สายแล้วครับ วันนี้ผมมีเรียนเช้าแต่ดันตื่นสายซะงั้น

ผมหยุดนิ่งรอฟังเขาพูด

/

มหาลัย

"ไอ้ซันทางนี้เว้ย!"

ผมมองตามต้นเสียง เป็นไอ้แฟรงค์ที่ยืนขึ้นโบกมือเรียกผมอยู่ และมีเพื่อนกลุ่มผมอยู่นั่นทั้งหมดครับ

ทันทีที่ผมเห็นมันผมก็เดินไปหากลุ่มเพื่อนผมทันที

จริงด้วยครับ งานกลุ่มอยู่ที่ผมนี่หน่า

ฟิ้ววว~🏃

ผมพูดลอยๆเพื่อให้เขาได้ยิน

แต่ผมลืมไปว่าไอ้ดินมันเดินอยู่ข้างๆผมด้วย

ผมหันไปตอบเพื่อน

ไอ้ดินมันพูดจบมันก็รีบเดินนำหน้าผมทันที

ผมเดินไปคุยกับเขาไปด้วย แต่คุยเบาๆนะครับไม่ได้คุยเสียงดัง ถ้าคุยเสียงดังนะ

มีหวังผมได้กลายเป็นคนบ้าในสายตาคนอื่นแน่ๆ

เขาพูดแค่นั้นและผมก็ไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะอีกแค่ไม่กี่ก้าวก็ถึงลิฟต์แล้วครับ

เพราะคนรอลิฟต์เยอะผมเลยต้องหยุดคุย

/

ตอนนี้ผมนั่งอยู่ในห้องเรียนแล้วครับ ไอ้ต้นนี่ขาประจำเลยครับยืมปากกาผมเป็นขาประจำเลยครับ

ไม่รู้ว่ามันลืมเอามาหรือมันขี้เกียจเอามาแล้วตั้งใจมายืมผม

ผมพูดจบก็ยื่นปากกาให้ไอ้ต้นก่อนที่จะหันไปสนใจอาจารย์ที่อธิบายเกี่ยวกับเนื้อหาที่เรียนวันนี้

.

เสียงๆนึงแว่วเข้ามาในหูผมแต่ผมก็ไม่ได้ตอบ อะไรไป

"นักศึกษาตรงนั้นคุยอะไรกัน!"

ไอ้ทีมพูดจบทุกคนก็เงียบทันทีครับ รวมถึงตัวผมด้วย ตัวต้นเหตุก็รอดตัวไปสิครับ

เพราะเป็นผีไม่มีใครมองเห็น ผมบอกให้อยู่เฉยๆนี่คืออยู่เฉยๆของเขาแล้วสินะ

ผมไม่ได้ตอบอะไรเขาไปนอกจากเขียนคำว่าอยู่เงียบๆอย่างที่รับปากไว้ใส่ลงในกระดาษ

สักพักก็มีเสียงตอบผมกลับมาว่า

/

ตอนนี้ผมเรียนเสร็จแล้วครับกำลังจะไปหาอะไรกินกัน ดีที่ไม่มีเรียนบ่ายครับ

ไอ้ทีมมันเดินออกไปแล้วครับ คนมีแฟนมันติดแฟนกันแบบนี้กันทุกคนเลยหรอครับ

ผมไม่รู้หรอกครับเพราะผมไม่เคยมีแฟน เคยแค่คุยๆกันเฉยๆครับ

เพราะเหมือนผมกับเขาจะเข้ากันได้ไม่ดีสักเท่าไหร่

ก็นั่นแหละครับก็เลยจบกันแค่นั้น

ตอนนี้ไอ้ต้นมันวิ่งไล่เตะไอ้ดินไปโน้นแล้วครับ ชีวิตในรั้วมหาลัยของผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ

ปวดหัวกับพวกมันทุกวัน

/

ผมนั่งกินข้าวได้สักพักก่อนจะรู้สึกว่าเหมือนพี่กันไม่อยู่ที่นี่

เพราะมันเงียบ เงียบแบบผิดปกติครับ

ผมหันมาตอบไอ้ดิน

พวกมันทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียวกันทันทีครับ

ผมหันไปมองพวกมันทุกคน ก่อนจะรู้ว่าพวกมันหรี่ตามองมาที่ผมทุกคนเลยครับ

/

เซ็นทรัล📍

ทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาข้างในห้างไอ้ต้นมันก็ชวนดูหนังทันทีครับ แต่ผมก็อยากดูนะไม่ได้ดูหนังในโรงกับพวกนี้นานแล้วเหมือนกัน

น่าจะตั้งแต่ปี2มั้งครับ

ไอ้แฟรงค์พูดจบมันกับไอ้ทิวก็เดินออกไปทันทีครับ

นี่ผมต้องดูหนังแบบนี้จริงๆหรอครับ พวกมันดูหนังรักโรแมนติก? What??

/

ตอนนี้พวกผมอยู่ในโรงหนังแล้วครับ หนังฉายไปได้ประมาณ20นาทีได้ครับ

ผมสะดุ้งเล็กน้อย มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงแบบนี้เป็นใคร ใครก็ตกใจครับ

ผมถามออกไปเบาๆ ดีที่แถวนี้มีแค่กลุ่มพวกผม ผมนั่งเบาะเกือบๆสุดท้าย ที่ที่พวกผมนั่งมันเป็นที่นั่งแถวๆบันไดทางเดินฝั่งกำแพงครับ

พวกมันเลือกที่ได้ดีมากครับเพราะผมจะได้ไม่ดูเป็นคนบ้าในสายตาคนอื่น

และตอนนี้เพื่อนผมใจจดใจจ่ออยู่กับหนัง มันไม่สนใจผมหรอกครับ

พูดจบผมก็นั่งดูหนังต่อครับ ตอนนี้มันเป็นฉากที่นางเอกพูดกับผีพระเอกว่าเขาสองคนจะสามารถสัมผัสหรือมองเห็นกันได้ไหม

แต่ผีกลับให้คำตอบไม่ได้ครับ ผมก็งงทำไมถึงตอบไม่ได้นะ

สักพักผีพระเอกก็โน้มหน้าลงมาจูบกับนางเอกครับ

/

พวกเราดูหนังจบแล้วครับและตอนนี้อยู่ที่ร้านขายชาไข่มุกครับไอ้ทิวมันอยากกิน

ผมไม่ได้พูดอะไรต่อและเดินนำหน้าพวกนั้นทันที มันก็เป็นแค่หนังแค่ละครที่เขาสร้างขึ้นมาปะครับ

จะไปอินอะไรกับมันนักหนา

ผีกับคนรักกันได้ซะที่ไหนล่ะครับ...

/

-TBC-