Kim ‘Part

Line

ไอ้แทมป์’ไอ้หมอเหี้ย

ดูมันตอบ...เหมือนมันลืมว่ามันนัดน้องพรีมให้รอกินข้าว

นี่ไม่ใช่ครั้งที่ผมเตือนมันนะ.. มันแม่งผมไม่รู้จะอธิบายเป็นคำพูดแบบไหนดีให้กับเพื่อนหน้ามึนแบบมัน

ดูความคิดมัน

Read . .

Kim ‘Part จบ . .

ผมได้แต่พึมพัมในลำคอเบาๆเมื่อ คู่นอนของผมกำลังจะเริ่มบทสวาทอะนเร่าร้อนอีกครั้ง

ผมพูดแค่นั้นแล้วจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อย

ก่อนจะรีบมุ่งหน้าไปง้อลูกกวางน้อยของผม

. . . . . @บ้านพรีม

ชั้นตอบพ่อเสร็จก็หันหลังเดินขึ้นห้องนอนทันที

วันนี้ชั้นเหนื่อยเกินทน ขอนอนพักสักหน่อยแล้วกัน ค่อยตื่นมาอ่านหนังสือทบทวนอีกรอบนึง

Line . . .

Read

จบการสนทนา. . . . .

ผมยืนรออยู่ไม่นาน คนตัวเล็กในชุดนอนลายกระต่ายสีชมพูดูน่ารักสดใสก็เดินลงมา

แต่ที่น่าสนใจคงเป็นหน้าอกหน้าใจของเธอ ที่มันตั้งเด่นอยู่ตรงหน้า

เธอคงรีบร้อนลงมา จนลืมว่าไม่ได้ใส่ชั้นในเพราะกำลังจะนอน

พูดเสร็จคนตัวเล็กก็รีบหันหลังเข้าบ้านไปเลย

คงจะอายน่าดูเห็นตอนวิ่งหูแดงเป็นบูกมะเขือเทศเลย

ผมได้แต่ยืนขำให้กับความโก๊ะของผู้หญิงตัวเล็กคนนี้...

. . . . . เช้าวันต่อมา

ชั้นขับรถมาจอดที่ลานจอรถข้างตึก

ก็เจอยันถุงแป้งลงมาจากรถของพี่คิม

เอ๋...คู่นี้เค้าไปสนิทกันตอนไหนนะ มีถือกระเป๋าให้กันด้วย

ขั้นเลิกสนใจถุงแป้งแล้วเตรียมของลงจากรถ พอเงยหน้ามาอีกทีก็เจอรถพี่แทมป์มาจอดอยู่ข้างๆ ก่อนที่จะมี ดาวนิเทศอย่างพี่มิลินเดินทาจากรถ ด้วยสภาพเสื้อผ้ายับเยิน

ไม่ต้องเดาชั้นก็พอเข้าใจสถานการณ์ก่อนหน้านี้ได้ดี

ชั้นตัดสินใจเดินลงจากรถแล้วเหลือบไปมองพี่แทมป์ที่นั่งอยู่ด้านในรถ ก่อนที่ชั้นจะเงยหน้าแล้วยิ้มบางๆให้พี่มิลิน

เดินหลันหลังเดินจากที่ตรงนั้นให้เร็วที่สุด

. . . . . . . . . โปรดติดตามตอนต่อไป