ฉันนอนหลับตายิ่งนิ่งๆอยู่บนเตียงผู้ป่วย เวลาผ่านมาสองเดือนแล้วหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น

ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก

Tam Talk

ผมค่อยๆเปิดประตูห้องเข้า ก็เจอคนตัวเล็กนอนอยู่บนเตียงนิ่ง

ผมหยิบหนังสือออกจากกระเป๋า แล้วนั่งลงข้างเตียงคนตัวเล็ก และเริ่มอ่านไปเรื่อยๆ

ผมเหมือนคนบ้าที่นั่งพูดกับคนนอนหลับ ผมมาเยี่ยมน้องทุกวันหลังจากเสร็จงาน มาอ่านหนังสือให้ฟังบ้าง เล่นมุขแป็กบ้าง แล้วแต่ว่าวันนั้นผมรู้สึกอย่างไร

22.30น.

ก๊อก…ๆๆๆ

นี่ผมอยู่กับน้องจนหมดเวลาเยี่ยมเลยหรอ สงสารตัวเองจริงๆรักเค้าข้างเดียว😂😂

End tam talk

พอพี่หมอแทมป์เกินออกไป ชั้นก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ

ถึงเวลาที่ฉันต้องยอมรับความจริงสักที สู้ๆนะตัวเรา

วัน ต่อ มา . . .

เสียงประตูกำลังเปิดออก บ่งบอกว่ากำลังจะมีคนเข้ามา

ฉันกล่าวทักผู้มาเยือน จนทำให้เจ้าตัวตกใจเล็กน้อย ก่อนจะเผยให้เห็นรอยยิ้มสดใสที่ไม่ได้เห็นมานาน

พอพูดเสร็จฉันก็หันไปสบตาพี่หมอ

ปรากฎว่าคุณหมอสุดหล่อกำลังร้องไห้ 5555

. . .

ติดตามตอนต่อไป