แค่ฝันไป
-
Prem_premmy
หิว...น้ำ!!!
-
ฉันตื่นมาด้วยเสียงที่แหบพร่า และร่างกายที่ออ่อนเพลีย ในห้องสีขาว ของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
-
แม่พรีม
พ่อ!!!!!!
-
แม่พรีม
ลูกตื่นแล้ว ตามหมอมาเร็ว!!!!
-
พ่อพรีม
จ๊ะๆๆๆ พ่อจะรีบไป รอแปปนะลูก
-
แล้วพ่อก็รีบวิ่งไปตามหมอ
-
ฉันได้แต่ดื่มน้ำแล้วนอนนิ่งๆบนเตียงโดยที่ยังไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย
-
พ่อพรีม
หมอมาแล้วแม่
-
พ่อพรีม
หมอครับลูกผมเป็นอะไร ลูกผมจะหายหรือเปล่าครับ แล้วผมจะลูกกลับบ้านได้วันไหน
-
แม่พรีม
โอ๊ยยยยย...พ่อค่อยๆถาม ดูซิ!!คุณหมอตอบพ่อไม่ทันแล้ว
-
Tam_Trampa
ใจเย็นๆครับ คุณอา
-
Tam_Trampa
น้องไม่เป็นอะไรมากแล้วครับ แค่นอนพักพื้นอีกสองสามวันก็สามารถกลับบ้านได้ครับ
-
Tam_Trampa
แต่......
-
ผมเว้นวรรคการพูดไว้ เพื่อให้คุณอาทั้งสองได้ทำใจ
-
แม่พรีม
แต่อะไรคะ? หมอแทมป์
-
Tam_Trampa
เรื่องสภาพจิตใจคนไข้ ค่อนข้างได้รับการกระทบกระเทือน อาจจะมีอาการแปลกๆ ถ้าหากคนไข้ฟื้นแล้ว รบกวนช่วยสังเกตุอาการแล้วแจ้งผมด้วยนะครับ
-
ผมพูดเพียงเท่านั้นแล้วเดินออกมาจากห้องคนป่วย เพื่อกลับห้องทำงานตัวเอง
-
แม่พรีม
พ่อลูกจะไม่เป็นไรใช่มั้ย
-
แม่พรีม
ฮือ....ฮืออออออ
-
พ่อพรีม
แม่ใจดีๆนะลูกปลอดภัยดีแล้ว เดี๋ยวเรารอลูกฟื้นอีกทีดีกว่า อย่าพึ่งคิดมาก
-
. . . . ติดตามตอนต่อไป
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()