29 [に じゅうきゅう]
-
บ้านของเนเนะ
-
สึคาสะพาวาร์ปกลับมาบ้านของเธอ
-
เนเนะ
นี่สึคาสะคุง ในเมื่อจะพาฉันวาปกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้แท้ๆทำไมรีบพามาจัง
-
เนเนะ
ฉันยังไม่ได้บอกลาพวกฮานาโกะคุงเลย
-
สึคาสะ
เพราะผมจะมาเคลียกับเนเนะให้รู้เรื่องไง
-
เนเนะ
ค..คือว่า..
-
เนเนะกำลังจะหาจ้อแก้ตัวแต่มันสายไปแล้ว..
-
สึคาสะ
เนเนะจะทำให้ผมบ้าตายไปเลยหรือไง!!
-
สึคาสะ
ชอบเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายตลอด ทั้งๆที่อ่อนแอซะขนาดนี้
-
สึคาสะ
แค่บีบนิดหน่อยก็ตายแล้วแท้ๆ
-
สึคาสะเอื้อมมื้อไปบีบคอเนเนะอย่างเบามือ
-
เขาไม่อยากให้คนตรงหน้ากลัวเขา
-
แต่ถ้าไม่สั่งสอนก็คงไม่จำสักที
-
เนเนะ
...
-
สึคาสะ
เนเนะก็รู้นิว่าถ้าผมโกรธจะเป็นยังไง
-
เนเนะ
ฉ...ฉันขอโทษ
-
เนเนะ
ข..ขอโทษนะ
-
เนเนะพูดด้วยน้ำเสียงสั่น
-
ไม่ใช่แค่น้ำเสียงแต่ตอนนี้ตัวเธอก็สั่นยิ่งกว่าลูกนกในรังเสียอีก
-
สึคาสะ
ขอโทษ?
-
สึคาสะ
ขอโทษแล้วก็กลับไปทำอีกอะหรอ?
-
เนเนะ
ฉ...ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว
-
เนเนะ
ข..ขอโทษนะ
-
สึคาสะ
แล้วผมจะไปเชื่อใจอะไรเนเนะได้ละ :)
-
สึคาสะเลื่อนมือจากที่คอมาบีบที่ไหล่ทั้งสองข้างแทน
-
เนเนะ
ฉ..ฉันสัญญา
-
เนเนะ
ป..ปล่อยฉันไปเถอะนะ สึคาสะคุง..
-
สึคาสะ
ได้สิ...แต่เนเนะต้องบอกเหตุผลมาก่อนว่าทำไมถึงบุ่มบ่ามเขาไปในคลังหนังสือ 16 นาฬิกาขนาดนั้น
-
เนเนะ
ก...ก็ฉันอยากรู้เรื่องของสึคาสะ..
-
เนเนะ
มีแต่สึคาสะที่รู้เรื่องของฉัน
-
เนเนะ
จนบางทีฉันรู้สึกว่าตัวเองไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสึคาสะคุงเลย
-
สึคาสะ
ทำไมเนเนะถึงอยากรู้เรื่องของผมนักละ
-
สึคาสะ
ทั้งๆที่เนเนะไม่มีความจำเป็นต้องรู้แท้ๆ
-
เนเนะ
...
-
เนเนะ
(นี่ฉัน...ไม่มีความจำเป็นต้องรู้หรอ?)
-
เนเนะ
ฮึก...ก...
-
จู่ๆน้ำตาของเนเนะก็ไหลออกมา
-
สึคาสะ
...
-
เนเนะ
อ๊ะ...ขอโทษ ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก
-
เนเนะรีบซับน้ำตาที่ไหลออกมา
-
หมับ!
-
สึคาสะจับข้อมือเนเนะทั้งสองข้างด้วยมือเพียงมือเดียว
-
สึคาสะ
มานี่ ผมเช็ดให้
-
สึคาสะเอานิ้วของตัวเองค่อยๆเกลี่ยน้ำตาของเนเนะออกช้าๆ
-
สึคาสะ
ผมคงจะมีความลับกับเนเนะมากไปสินะ
-
สึคาสะ
ขอโทษนะ
-
เนเนะ
...
-
สึคาสะ
ผมจะเล่าให้ฟังเท่าที่เล่าได้นะ
-
สึคาสะกอดเนเนะอย่างเบามือ
-
สึคาสะ
ผมกับอามาเนะเป็นพี่น้องกัน แต่เราเป็นพี่น้องที่ไม่ค่อยเหมือนพี่น้องคู่อื่นเท่าไหร่
-
สึคาสะ
ผมน่ะ โดนอามาเนะฆ่าด้วยมีดอันนั้นที่อามาเนะใช้อยู่นั่นแหละ
-
เนเนะ
...
-
สึคาสะ
แต่ถ้าคิดดูแล้วอาจจะเป็นเพราะเมื่อก่อนผมทำไว้เยอะด้วยละมั้ง...
-
สึคาสะ
คงบอกได้แค่นี้แหละนะ
-
เนเนะ
อื้มม..
-
เนเนะ
ขอบคุณนะที่ยอมเล่าให้ฉันฟัง
-
สึคาสะ
ทีนี้เนเนะก็อย่าเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายอีกนะ
-
สึคาสะ
เนเนะไม่ใช่สิ่งลี้ลับเหมือนผม
-
สึคาสะ
เนเนะมีแค่ชีวิตเดียวนะ
-
เนเนะ
แต่ฉันดีใจนะที่ทุกครั้งที่ตกอยู่ในอันตราย สึคาสะคุงก็เข้ามาช่วยฉันตลอด
-
เนเนะ
ขอบคุณนะ
-
สึคาสะ
อื้ม...นอนเถอะนะเนเนะเดี๋ยวผมก็จะกลับแล้ว
-
เนเนะ
อื้ม...
-
หลังจากรับคำได้ไม่นานเนเนะก็หลับลงไปจริงๆ
-
สึคาสะ
คงจะเหนื่อยมากเลยสินะวันนี้
-
สึคาสะอุ้มเนเนะไปที่เตียงนอนในห้องของเธอ
-
สึคาสะ
ไม่อยากให้เธอรู้เรื่องของผมไปมากกว่านี้เลยนะ
-
สึคาสะ
(กลัวเธอจะไม่เหมือนเดิม)
-
จุ้บ
-
สึคาสะจูบลงที่หน้าผากของเนเนะ
-
สึคาสะ
เอาละไปดีกว่า
-
ว่าแล้วสึคาสะก็หายไปจากห้องของเนเนะ
-
.
-
.
-
.
-
ห้องกระจายเสียง
-
สึคาสะ
กลับมาแล้ววว
-
ซากุระ
กลับมาแล้วหรอ
-
นัตสึฮิโกะ
ไปไหนมาอีกละ ทำไมมาช้า
-
สึคาสะ
ไปส่งเนเนะมาน่ะ :)
-
ซากุระ
...
-
สึคาสะ
นี่มิสึบะทำไมปล่อยให้เนเนะเข้าไปในคลังหนังสือละ
-
สึคาสะเดินไปหามิสึบะที่นั่งอยู่เฉยๆ
-
มิสึบะ
ผมก็พยายามห้ามแล้วนะ แต่รุ่นพี่ไชเท้าเป็นยังไงสึคาสะก็น่าจะรู้ดีไม่ใช่หรอ?
-
สึคาสะ
ทีหลังมีอะไรก็ช่วยๆห้ามหน่อย เนเนะไม่ได้เหมือนพวกเรานะ
-
มิสึบะ
สั่งเก่งจังนะสึคาสะ ยังไงก็ให้โคคุโจวไดติดตามรุ่นพี่เขาไว้ไม่ใช่หรือไง
-
ซากุระ
...
-
ซากุระ
(ถึงขนาดให้ภูติของตัวเองไปตัวหนึ่งเลยหรอ..?)
-
สึคาสะ
ถึงจะเป็นโคคุโจวไดก็ไม่ได้แปลว่าจะป้องเนเนะได้จากทุกปีศาจนะ
-
สึคาสะ
นี่ซากุระทำอะไรอยู่หรอ
-
สึคาสะหันไปถามซากุระที่เหมือนจะนั่งเช็ดจานกับแก้วมาสักพักใหญ่แล้ว
-
สึคาสะ
จะมีแขกมาหรอ?
-
ซากุระ
นั่นสินะ อาจจะมีมาเร็วๆนี้แหละ
-
ซากุระยิ้นออกมาอย่างมีเลศนัย
-
มิสึบะ
...
-
มิสึบะ
(ควรบอกสึคาสะดีไหมนะ)
-
สึคาสะ
แขกคนนั้นจะเป็นใครกันนะ
-
สึคาสะ
จำไม่ได้เลยว่าเราเคยมีแขกล่าสุดเมื่อไหร่ :)
-
ซากุระ
เพราะอย่างนั้นฉันถึงเตรียมการต้อนรับเป็นอย่างดียังไงละ
-
.
-
.
-
.
-
.
-
W R I T E R
เอาแล้ววว
-
W R I T E R
เช็ดจานกับแก้วรอแล้วด้วย
-
W R I T E R
เจ๊แกน่าจะเอาจริง
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()