หิรัญญิการ์ | ดอกไม้แห่งชีวิต

-|▪ บทที่ 10 ชมพูสิริน ▪|-

.

.

.

เสียดุจดังขึ้นทำให้เราทั้งสองต้องหยุดบทสนทนาทันที

.

.

.

Namrin Talk

@วัด

ฉันถูกทำพิธีต่อชะตาทันทีที่มาถึงวัด

ฉันค่อยๆลงไปนอนในโลงแต่ก่อนที่พระจะปิดโลงนั้น..ท่านได้กล่าวอะไรบางอย่าง

ฉันพยักหน้าก่อนจะพระท่านจะปิดโลง

งั้นเหรอ...แปบเดียวสินะ

ฉันปิดเปลือกตาลงพลางคิดทบทวนในสิ่งต่างๆ

ฉันหยิบมีดพกขึ้นมาจากระเป๋ากางเกง...

ฉันรู้ว่า...มันมาถึงแล้ว

การตายของฉัน

ฉัน...ต้องตายด้วยฝีมือตัวเองเท่านั้น..ฉันจะไม่ยอมตายด้วยผีแน่ๆ

End Namrin Talk

Tiwa Talk

แค่เธอบอกข้อมูลเมื่อก่อนหน้านี้..ก็ถือว่าช่วยได้แล้ว..

แต่ถ้าช่วยจริงๆคง...อย่าตาย

พวกเรามองหน้ากันก่อนที่พระท่านจะเปิดฝาโลง

.

.

.

@โรงพยาบาล

ฉันพยักหน้ารับก่อนที่คุณหมอจะส่งยิ้มให้ฉัน...แล้วเดินออกไป

ฉันหยิกเข้าที่แขนดุจทันที

ไม่เข้าใจว่าทั้งสองคนนี้มีเรื่องอะไรกันมาก่อน

ฉันพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกจากห้องแล้วตรงไปที่ลิฟต์

"ตึ้ง"เสียงลิฟต์ค่อยๆเลื่อนลงทีละชั้น

ฉันไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้เลย..ถ้าคิดจะหยุดมันแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้คงไม่ได้...เมื่อคนสุดท้ายตาย..พวกเราก็จะถูกฆ่าตายได้สินะ..

เรื่องพวกนี้มันเหมือนจิกซอว์...ที่แยกกันอยู่จุดสุดท้ายเราต้องเอามันมาต่อเป็นรูปภาพสินะ

แล้วฉันมีเวลากี่วัน...กี่ชั่วโมง...กี่นาทีกันล่ะสำหรับเรื่องพวกนี้

"ติ๊ง"เสียงประตูลิฟต์เปิด..ฉันจึงรีบก้าวออกจากลิฟต์ทันที

ดุจทำตัวน่าสงสัย...อาจจะไม่ใช่คนร้าย

แต่....ลานไพลิน

เดี๋ยวสิ!ฉันลืมลานไพลินไปได้ไง

เธออาจจะเป็นคนทำเรื่องนี้ขึ้นมาได้

เธอเก่งอะไรหลายๆอย่าง

แล้วอีกอย่างเธอก็มีมนุษย์สัมพันธุ์ที่ดี..เป็นไปได้ว่า..เธออาจจะให้เพื่อนช่วยด้วย

แล้วทำทำไมล่ะ?

เดี๋ยว!แล้วฉันจะสงสัยเพื่อนทำไมกัน...

บางทีฉันอาจจะ...รู้จากคนคนนี้ก็ได้...

เอ๊ะ!หรือเธอคือรายชื่อสุดท้าย

ฉันหยิบกระดาษขึ้นมาดูรายชื่อเธอทันที...บางทีเธออาจจะเป็นคนสุดท้าย

ว่างเปล่า...

เธอรู้?

หิรัญญิการ์ | ดอกไม้แห่งชีวิต

End