ตอนที่ 4 เดินห้าง

.

@ห้างสรรพสินค้าชั้นนำ

ล้อแม็กซ์ดำเงาของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ ซีแอลเอส สีขาวจอดสนิทลงทันทีเมื่อถึงจุดหมาย มือเรียวขาวปลดล็อกเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนจะหันไปถามบุคคลอีกสองคนที่ร่วมเดินทางมาด้วย

ผมพูดขัดทันทีที่เห็นแววว่าสองคนจะทะเลาะกันตั้งแต่มาถึงห้าง เถียนเถียนยอมพยักหน้าตอบรับเมื่อผมบอก

พูดจบก็ยื่นมือไปดึงแก้มป่องๆของเถียนเถียน แทนที่จะโวยวายว่าเจ็บเจ้าตัวกลับยิ้มหวานส่งมาให้ผมแทนเสียอย่างนั้น

ป่อตี้ที่นั่งอยู่เบาะหลังมองเถียนเถียนอย่างจับผิด บอกตามตรงว่าผมก็ไม่ค่อยเชื่อเจ้าแฝดน้องเหมือนกันแหละ

เนี่ย! หัวเราะแบบนี้ยิ่งไม่น่าไว้ใจเข้าไปใหญ่

.

.

.

ชี้บอกพร้อมกับดึงแขนผมเข้าร้านไปในทันที

ออกจากร้านเสื้อก็ตรงเข้าร้านรองเท้า

ผมชะงักคำที่จะพูดเมื่อเถียนเถียนเดินตัวปริวเข้าร้านไปแล้ว

เจ้าตัวเดินยิ้มเข้ามาใกล้ผมก่อนจะคว้าเอาถุงกระดาษทั้งหมดไปถือไว้ ส่วนมืออีกข้างก็คว้าเอามือผมไปกุมไว้แล้วกระซิบบอกข้างหู

ผมรีบตอบทันทีเมื่อเห็นว่าป๋อตี้กำลังจะปล่อยมือ

พูดจบมือใหญ่ก็จับกระชับให้สองมือแนบกันแน่นมากขึ้นไปอีก

ในเมื่อป๋อว่างั้นผมก็คงจะต้องตามใจเจ้าตัว อะไร? ผมขัดขืนแล้วนะไม่เห็นหรือไงครับ!

เถียนเถียนเดินยิ้มแป้นกลับมาหา ก่อนเจ้าตัวจะทำตาโตมองไปร้านฝั่งตรงข้าม

ผมรีบดึงแขนเจ้าตัวแสบไว้อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นเจ้าตัวกำลังจะเดินเข้าร้านนาฬิกา

พูดบ่นพร้อมกับชูถุงมากมายในมือให้เถียนเถียนดู จากมือที่ว่างตอนนี้ไม่ว่างจริงๆแล้วครับ

ป๋อตี้ชูทุกอย่างในมือให้น้องชายดูทันทีที่เจ้าตัวหันไปหา เจ้าเถียนทำตาโตก่อนจะหันกลับมามองผมพร้อมกับรอยยิ้มเจือนๆ

พูดจบก็ตรงมาคว้าทุกอย่างไปจากมือผมแล้วรีบเดินไปลานจอดรถทันที

พูดพร้อมกับดันหลังป๋อตี้ให้เดินนำไปก่อน

ผมแวะซื้อน้ำเปล่าแล้วรีบเดินตามทั้งสอง ลานจอดรถที่คนไม่พลุ่งพล่านผมเห็นเจ้าแฝดเดินไปถึงรถแล้วจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น

ผลัก!

ด้วยความที่ไม่ทันระวังชายคนหนึ่งที่เดินออกจากรถมาพอดีจึงทำให้ผมชนเขาเข้าเต็มเปา แรงปะทะทำให้ผมเซหนักจนเกือบจะล้ม ยังดีที่มีเขาฉุดเอวผมเอาไว้ได้ทัน

กล่าวขอบคุณชายตรงหน้า ผมจึงพยายามดันตัวออกจากอ้อมแขนนั้นแทนที่เขาจะปล่อยกลับกอดผมแนบแน่นกว่าเดิม นี่มันอะไรเนี่ย!

ผมอึ้งทันทีที่ได้ยินคำถามจากคนตรงหน้า วอท? คำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของผม อะไรทำให้เขามั่นใจได้ถึงขนาดนั้น?

เมื่อโดนคุกคามผมจึงรีบผลักออกอย่างแรงพร้อมกับสวนหมัดเข้าแก้มซ้ายมันไปหนึ่งที ให้รู้เสียบ้างว่าอย่าบังอาจมาจับก้นผม!

ผัวะ!

เผลอก้าวถอยหลังด้วยความตกใจเมื่อชายคนนั่นกำลังจะพุ่งเข้าใส่ผมด้วยสีหน้าโกรธจัด

เอวผมโดนคว้าเข้าไปกอดจากทางด้านหลัง ก่อนป๋อตี้จะเดินมาบังผมเอาไว้

หันไปตอบเถียนเถียน แล้วกลับไปสนใจเหตุการณ์ตรงหน้าอีกครั้ง

ผมรีบคว้าแขนของสองแฝดเอาไว้เมื่อเห็นว่ามีท่าทีจะพุ่งเข้าทำร้ายชายตรงข้าม

ทั้งสองยอมหยุดผมจึงดึงคนพี่ให้ถอยหลัง ก่อนจะก้าวไปอยู่ข้างหน้าแทน

ผมพูดขอโทษเมื่อหางตาเหลือบไปเห็นว่าตำรวจสายตรวจสองนายกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้

ตอนแรกเหมือนจะไม่ยอมแต่พอเห็นตำรวจ เขาจึงหันหลังเดินเข้าห้างไปอย่างไม่สบอารมณ์

รีบพยักหน้าตอบรับเมื่อเห็นสายตาเป็นห่วงจากทั้งสอง ผมไม่น่าอารมณ์ร้อนเลย เห้อ~

เลี้ยงเด็กก็ต้องเอาไอติมมาล่อ... จำไว้เลยนะครับทุกคน ^^

TBC.

ตีอกชกหัว ทึงผมตัวเองไปมา

กราบ...