ตอนที่ 3 วันหยุด

.

ร้านสุดติ่งกระดิ่งแมว Café

หยุดทุกวันอาทิตย์ครับ ^^ (แขวนป้าย)

ฉึบ ฉึบ!

ผมยืนหั่นผักอย่างไม่เร่งรีบนัก วันนี้ร้านปิดผมจึงไม่ต้องตื่นแต่เช้า หลังจากนำเสื้อผ้าเข้าเครื่องซักแล้วก็ลงมาทำอาหาร ส่วนสองแฝดยังไม่ตื่นครับ...

‘พูดถึงไก่ ไก่ก็มา’ ในขณะที่ผมกำลังผัดข้าวอยู่นั้นเสียงเรียกหาก็ดังขึ้นให้ได้ยินก่อนเจ้าตัวจะลงมาถึงห้องครัวเสียอีก

ตึง! ตึง! ตึง!

ผมตะโกนเตือนทันทีที่ได้ยินเสียง เพียงไม่นานเจ้าตัวก็เดินทำแก้มป่องเข้ามาหา

ผมวางช้อนลงหลังจากชิมรสชาติเสร็จ ก่อนจะเดินไปล้างมือต่อทำทุกอย่างให้ช้าที่สุด แกล้งเด็กก็สนุกดีนะครับ ^^

รู้ทันอีก!

เหมือนจะโดนจับได้ผมจึงรีบเช็ดมือให้แห้งแล้วหันไปยิ้มหวานให้เจ้าตัว

พอผมอ้าแขนรอ เจ้าตัวก็ยิ้มแฉ่งรีบเดินมากอดในทันที

หอมแก้มข้างซ้าย

หอมแก้มข้างขวา

เมื่อทำทุกอย่างจนพอใจทีนี้เจ้าเถียนก็จะอารมณ์ดี ยืนยิ้มหน้าบานเชียว

แฝดคนพี่ที่เข้ามาในห้องครัวตอนไหนไม่รู้ เดินเข้ามากอดผมแล้วจูบหน้าผากไปหนึ่งที ด้วยความเคยชินผมจึงโน้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อให้เจ้าตัวหอมหัวผมได้ถนัดขึ้น

เขิน! >///<

ด้วยความเขินผมจึงหันกลับไปตักข้าวผัดใส่จาน เจ้าแฝดคงหิวแล้วถึงยอมลุกออกจากเตียงมาก่อกวนผมได้เนี่ย

.

.

หลังจากเก็บครัวเรียบร้อยผมก็แวะไปหาน้องแมวทั้งหลายตรวจดูความสะอาด ดูน้ำดูอาหารแล้วนั่งเล่นจนพอใจ ก่อนจะตามเจ้าสองแฝดขึ้นมาบนห้องนอน ทั้งสองต่างจับจองโซฟาตัวยาวหน้าทีวี ผมเลือกนั่งลงตรงที่ว่างข้างป๋อตี้ ส่วนโซฟาอีกตัวเถียนเถียนนอนกอดบรรดาตุ๊กตาอย่างสบายใจ

มือของผมถูกดึงเข้าไปซุกทันทีที่นั่งลง เถียนเถียนใช้แก้มถูไถมือผมไปมาอย่างออดอ้อน

ใช้แก้มถูข้อมือไปมา

พอเห็นผมไม่ยอมรับปากเถียนเถียนจึงหันไปหาแนวร่วม แฝดพี่พยักหน้างึกงักก่อนจะตบท้ายด้วยรอยยิ้มหวาน

เพี๊ยะ!

ผมส่ายหน้าให้กับความทะเลาะกันง้องแง้งไปมาของสองพี่น้อง นี่ขนาดผมนั่งคั่นอยู่ตรงกลางสองคนนี้ก็ยังตีกันได้เลย เฮ้อ~

อืม...จะว่าไปผมก็ไม่ได้ไปดูหนังนานแล้วเหมือนกันนะเนี่ย

เปลี่ยนอารมณ์เร็วไปหรือเปล่าเถียน...

ผมรีบดันหน้าเถียนเถียนไว้ทันทีที่เจ้าตัวยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เผลอไม่ได้เลยนะ!

พอสองคนตกปากรับคำผมจึงลงไปเปิดตู้เสื้อผ้า ใส่ชุดไหนดีนะ?

เมื่อได้เสื้อผ้าที่ต้องการแล้วผมจึงรีบเดินเข้าห้องน้ำ ขืนช้าเจ้าแฝดได้โวยวายกันพอดี ขออนุญาตปิดประตูห้องน้ำนะครับ ห้ามแอบดูด้วย!

.

.

แฝดคนพี่พูดบอกคนน้องทันทีที่เสียงของเครื่องซักผ้าเงียบไป เพราะอยากจะให้จ้านไปห้างด้วยพวกเขาจึงต้องเป็นคนจากผ้าเอง

ทันทีที่ได้ยินเสียงคุ้นเคยตะโกนออกมาจากห้องน้ำ คนทั้งสองก็รีบวางทุกอย่างลงก่อนจะเร่งเดินไประเบียงนอกห้องแล้วแย่งกันตากผ้าให้เสร็จ ไม่ได้สิ!! เกิดจ้านเปลี่ยนใจไม่ไปใครจะรับผิดชอบ!?

TBC.