เหยยย!

แค่ก!!...นี่เธอ

จะเดินไปไหนมาไหนก็ช่วยเกรงใจฉันหน่อยได้ปะ ฉันเป็นผู้ชายนะ ไม่อายหรือไง

ก็เอออะดิ!

ชุดนี้ไม่เหมาะกับเธอเลยนะ

มันโป๊เกินไป

แต่ฉันบอกว่ามันโป๊เกินไปไง

ไม่อะ

ก็เพราะเธอไม่สวยไง

แต่งยังไงก็ไม่สวย

ไม่รู้ เลือกเสร็จยัง

ทำไมอะไร

ก็เพราะ...

ช่างมันเหอะน่า

เธอจะอยากรู้ไปทำไม ในเมื่อตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วอะ

นี่เราจะมาทะเลาะกันในห้างแบบนี้ไม่ได้นะยู!

โถ่เว่ย! ทำไมพูดยากพูดเย็นงี้วะ ไม่เข้าใจหรอว่าช่างมันเหอะอะ

เธอจะเค้าเอาคำตอบจากฉันอะไรนักหนา ถามหน่อยเถอะ ชีวิตช่วงนึงของเธอเองไม่บังคับใครมันจะตายมั้ยวะ

!!!

บอกว่าอย่าเรียกชื่อเต็มไง

...

ช่างมันเหอะ

โธ่ยัยคนนี้! ไปไหนแล้วเนี่ย?!

ยู!!!

นี่เธอกลับบ้านมาเองโดยไม่บอกฉันสักคำอย่างนั้นหรอ?!

แล้วทำไมไม่บอกวะ?!!!

แล้วเธอให้ฉันตามหาเธอไปเรื่อยๆตามทาง ทำฉันใจหายแทบบ้านึกว่าเธอจะเป็นอะไรไป

ทำตัวแบบนี้ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะยู!

ไปกินเหล้า ไม่ต้องตาม

นี่ แล้วเธอไม่กินอะไรหน่อยหรอ ไม่หิวหรือไง

ตามใจ

แล้วเรื่องที่นอนล่ะ จะเอายังไง?

ฉันไม่นอนร่วมเตียงกับผู้หญิงคนอื่น นอกจากแฟนของฉัน

!!!

ฉันเป็นเจ้านาย เธอนอนแหละต้องไปนอนที่โซฟา

แล้วไง?

ให้มันได้อย่างนี้สิ ฉันเป็นคนชนะ จำไว้!

เธอว่าไงนะ?!

ฉันหนาวอะ ขอผ้าห่มนะ

อะไรวะ!

ไปนอนบนเตียงเองไหมล่ะ แล้วเอาผ้าห่มมาให้ฉันนอนที่โซฟา

ดี งั้นฉันจะอุ้มและก็พาเธอไปนอนกกบนเตียงด้วยกันนี่แหละ

เงียบหน่อย ฉันจะนอนแล้ว

แย่หน่อยนะที่หัวหน้าจองห้องพักมาให้เราสองคนแค่ห้องเดียวอะ

อยากรื้อฟื้นความทรงจำระหว่างเราหน่อยไหมล่ะ?

ถ้าไม่ ก็หยุดดิ้นซะ มันน่ารำคาญ