6...ติดอยู่ห้องออฟ หายตัวไปไหนไม่ได้
-
หลังเลิกเรียน
-
:
-
ออฟ เต สิงเเละกันเดินออกมาพร้อมกัน
-
:
-
สิง
กลับ กับพวกกูมั้ย
-
ออฟ
ไม่อะ กูจะไปธุระ พวกมึงกลับไปก่อนกูเลย
-
เต
กลับดีๆนะมึง ถ้าขับรถกลับเองหนะ เดี๋ยวนี้หน้ามหาลัย อุบัติเหตุเกิดขึ้นบ่อยๆ
-
ออฟ
กูไม่เป็นไรหรอก คนดีผีคุ้ม
-
กัน
ไม่คุ้มคนปากไม่ดี
-
กันบอกออฟเเล้วเบ้ปาก
-
:
-
.....หมันไส้เดี๋ยวเดินไปตบดีมั้ย.... ออฟคิด
-
กัน
คิดไรได้ยินไม่ชัด อะไรตกๆนะ
-
ออฟ
เอ้าไม่ได้ยินเหรอ ไหนบอกว่สได้ยิน กูคิดในใจงัย
-
กัน
เมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจฟัง
-
ออฟ
ก็ดี เป็นวิญญาณหูตีงบ้างก็ได้ ว่าเเต่ เห้ยนั่นเพื่อนมึงนี่
-
กัน
ใช่ สงสัยจะไปหาร่างกัน ทีนอนอยู่โรงพยาบาลมั้ง
-
ออฟ
งั้นดีเลย ไปดูมึงหน่อยดีกว่า
-
กัน
พี่จะไปทำไม
-
ออฟ
ไปด้วย จะไปดูสภาพมึงตอนนี้ซะหน่อย
-
กัน
โทษนะ อยากบอกว่าหน้าใสมากจร้า
-
ออฟ
มั่นเนอะ
-
กัน
ก็คนมันน่ารักงัยก็ต้องมั่นดิ จะไปไม่ใช่เหรอ นู้นนิวกับคริสเดินไปหน้ามอเเล้ว
-
ออฟ
น่ารักตายเลย
-
ออฟเอ่ยเเล้ววิ่งตามนิวกับคริสไป
-
:
-
ออฟ
ไอ้นิวไอ้คริสรอกูด้วย
-
นิว
พี่จะไปไหนเเล้วรู้ชื่อผมกับเพื่อนด้วยเหรอ
-
ออฟ
ไปดูสภาพ เอ้ยไม่ใช่ไปเยี่ยมเพื่อนมึงหนะ เเล้วที่กูรูชื่อพวกมึงก็เพราะมีพรายกระซิบ
-
คริส
งั้นไปเเท๊กซี่กันเนอะพี่
-
ออฟ
เออ ไปดิ กูก็มีรถนะเเต่ช่วงนี้ มีเเต่อุบัติเหตุหนะ เลยไม่อยากเอารถไป
-
ระหว่างรอรถ ออฟเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง มันสะท้อนอยู่บนฝาท่อ เขาจึงเดินไปดูส่วนอีก2 คนกับ1วิญญาณกำลัง มองหารถเเท๊กซี่กันอย่างใจจดใจจ่อ
-
:
-
ออฟ
อะไรวะ
-
ออฟเอ่ย เเล้วหยิบดูเห็นเป็นเข็มกลัดรูปดาวกับสายฟ้า สวยมากจนเขาหยิบขึ้นมา จ้องดู จู่ๆก็ได้ยินเสียงคริสเเละนิวเรียก เขาจึงเก็บมันเข้ากระเป๋า
-
:
-
คริส
พี่ออฟรถมาเเล้วพี่
-
ออฟ
เออ...คริสมึงนั่งหน้านะ
-
นิว
ทำไมเหรอพี่
-
ออฟ
กูอึดอัดน่า
-
ความจริงไม่ได้อีดอัด เพียงเเต่เขาเห็นกัน ชี้นิ้วให้คริสไปนั่งหน้าเเล้วชี้ว่าตัวเองจะนั่งหลัง สุดท้ายก็ได้นั่งหลังสมใจ
-
:
-
ออฟเว้นช่วงให้กันได้นั่ง นิวมองเขาเเล้วถาม
-
:
-
นิว
พี่ออฟ พี่เว้นช่วงไว้ไกลเนอะ เหมือนให้ใครนั่งกลางเลย
-
ออฟ
กูชอบนั่งติดๆประตู มึงจะมาถามอะไรกูนักหนาไอ้นิว
-
นิวโดนเหวี่ยง คริสหน้าเจื่องน้อยๆเพราะเห็นออฟหัวร้อน
-
:
-
ไม่นานทั้งหมด ก็มาถึงโรงพยาบาล ทั้ง3เดินเข้าประตูมา กันเดินทะลุกระจกไปรอที่หน้าห้องตัวเองอยู่เเล้ว
-
:
-
เข้ามาในห้องผู้ป่วยพิเศษ
-
:
-
ออฟมองร่างร่างกันที่นอนบนเตียงคนไข้ ออฟมองเเล้วยิ้มเเบบเผลอๆ
-
:
-
กันมองเขาก่อนเเล้วจึงยื่นหน้าเข้าไปถาม พอออฟหันมาเจอหน้ากันห่างจากตัวเองไม่มากนัก
-
:
-
ออฟ
ใกล้ไปมะ
-
กัน
ทำไมพี่หวั่นไหวเหรอ
-
ออฟ
หึ ใครจะหวั่นไหวกับมึงวะ
-
นิวกับคริสเหลือบมองหน้ากัน เพราะเขายืนคุยอยู่คนเดียว ก็รู้สึกเหวอๆเหมือนกัน
-
:
-
กัน
ไม่หวั่นไหวเเละทำไมใจเต้นเเรงอะ
-
ออฟ
มึงนี่ขี้มโนกูกลับดีกว่า ไอ้นิวไอ้คริสกูกลับก่อนนะ
-
คริส
อ่อครับหวัดดีพี่
-
นิว
พี่ออฟหวัดดี
-
ออฟเดินมายักหน้าเเล้วเดินออกไป กันเดินผ่านประตูหายวับออกไป
-
:
-
กัน
พี่ออฟไปไหนเหรอ
-
ออฟ
ก็ไปหาซื้อเสื้อผ้าให้มึงหนะสิ
-
กัน
ซื้อทำไมพี่มันเปลือง ของพี่ก็มีไม่ใช่เหรอ
-
ออฟ
หึ..ดูมือกับตัวมึงด้วยเเล้วดูส่วนสูงกูด้วย ให้มึงใส่ชุดกูดูสภาพด้วย
-
กัน
กันสูงเเต่ช่วงล่างมันสั้นเฉยๆหรอก งั้นไปดิ
-
ทั้งคู่ออกไปซื้อเสื้อผ้ากัน
-
:
-
ที่หอของออฟ
-
:
-
ออฟ
มึงจัขึ้นหอได้มั้ยเนี่ย
-
กัน
ไม่รู้อะ ลองดูเเล้วกัน
-
กันยกมือพนมไหว้เเล้วเดินตามออฟเข้ามา ปรากฏว่าเข้ามาได้ ทั้งคู่มองหน้ากัน
-
:
-
ออฟ
เข้ามาได้เฉยเลยเเปลกเนอะ
-
กัน
ไม่รู้อะ ว่าเเต่พี่อยู่ชั้นไหนเนี่ย
-
ออฟ
ชั้น3ห้อง307
-
กัน
งั้นกันขึ้นไปก่อนนะ
-
ออฟ
เดี๋ยวกูจะขึ้นไปบนดาดฟ้า เผาชุดให้มึง
-
ทั้ง2เเยกย้าย กระทั่งออฟเผาชุดเสร็จก็เดินลงมา
-
:
-
กัน
ได้มา3ชุดเลยชุดนอนเนี่ยดูดีมากเลยนะ
-
ออฟ
เออ..
-
ออฟเอ่ย มองคนตื่นเต้นราวกับได้ของเล่นชิ้นใหม่ ออฟยิ้มเอ็นดู
-
:
-
กัน
งั้นกันกลับก่อนนะ ขอบคุณสำหรับชุดนะพี่
-
กันจะเดินทะลุประตูเเต่ออกไปไม่ได้
-
:
-
กัน
พี่ออฟกันออกจากห้องพี่ไม่ได้อะ
-
ออฟ
เอ้า ทุกทีมึงผ่านไปได้ง่ายๆไม่ใช่เหรอ
-
กัน
ถ้าออกไม่ได้ลองวิธีนี้หละกัน
-
กันหลับตานึกถึงที่ๆจะไป สักพักก็ลืมตาขึ้นมา เจอหน้าออฟมองอยู่
-
:
-
กัน
ทำไมกันไปไม่ได้อะ
-
กันพยายามจะวิ่งทะลุประตู เเต่ก็หงายหลังเด้งกลับมาตลอด
-
:
-
ออฟ
พอเลยมึง คิดว่าตัวมึงเป็นเเฮร์รี่เหรอ นอนมันที่นี่หละ
-
กัน
เเต่กัน...
-
ออฟ
ไปนอนไป พรุ่งนี้ค่อยลองดูใหม่ ไปกูง่วงเเล้ว
-
กัน
งั้นเดี๋ยวกันนอนพื้น
-
ออฟ
ไปนอนบนเตียงไป
-
ออฟเผลอคว้าเเขนกัน เเต่คว้าไม่ติด ออฟหน้าเจื่อง กันมองหน้าเขาเเล้งลองจับเเขนเขา ทีนี้กันจับได้ ทั้งคู่ถึงกับมองหน้ากัน
-
:
-
กัน
กันจับพี่ได้อีกเเล้ว
-
ออฟ
เออ เห็นเเล้วไปนอนไป บนเตียงนู้น
-
กัน
งั้นฝันดีนะพี่
-
ออฟ
เออ....
-
ทั้งคู่นอนหันหลังให้กันเเละกัน ยิ้มที่มุมปาก ความรู้สึกบางอย่าง ทำให้ทั้งคู่รู้สึกดีพอกัน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
เราชื่อโบว์หรือชลธิชา เเก้ววิทย์
เราเป็นนักเขียนนิยายฝึกหัด
ถามถึงเเรงบรรดาลใจ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเราติดตามคู่จิ้นวายคู่นึกอยู่คู่นี้น่ารักเคมีเข้ากันโดนใจเราสุดๆเลยทำให้เราเเต่งนิยายวาย
😊😊😊เราเป็นสาวกเบบี๋ออฟกัน
ปลื้มมากรักพวกเขาสุด😊😊😊
เเนวที่ชอบเขียน
ส่วนมากจะเป็นนิยาย เเนวy(เพราะเราเป็นเบบี๋ออฟกันติดตาม2คนนี้หนักมาก)เเละจะมีนิยายเเนวดราม่าชายหญิงบ้างบางเรื่องนิยายเเนวลี้ลับเราก็ชอบเเต่น้อยกว่าเเนวy นิดนึง
มีฉาก18+นิดหน่อย อาจจะไม่ฟินมากเพราะหัดเเต่งอยู่
พยายามปรับปรุงให้เนื้อเรื่องออกมาดี
สำหรับใครที่พึ่งติดตาม
หรือกำลังอ่านนิยายของเราฝากคอมเม้นต์ให้กำลังใจหรือติชมก็ได้จะได้นำไปปรับปรุงเเก้ไขกับนิยายตอนต่อๆไป
นิยายเเต่ละเรื่องอัพทุกวันเมื่อว่างงานค่ะ
นิยายของเราจะติดเหรียญบางตอนขอความกรุณาอย่าด่ากันนะจ๊ะ
ตอนนี้มี2เรื่องเเล้วที่จบฝากติเตามกันด้วยนะค่ะ
รักผู้อ่านที่น่ารักทุกคน
มาเป็นกำลังใจให้เราด้วย เเล้วเจอกัน






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()