ลูกสาวเจ้าพ่อ (ภูมิ&อลิส) 20+

เช้าวันจันทร์ที่แสนสดใสของวันแรกที่ต้องไปเรียนหลังจากปิดเทอมมานานนี่ก็ปีสุดท้ายแล้วสินะคิดแล้วก็ใจหาย ไม่อยากจากเพื่อนเลย

“ ปะป๋าขา ฟอด.... ”

“ อ่าวไอ้แสบของป๋า วันนี้แต่งตัวสวยเชียวนะ ” นี่ผมมีลูกสาวสวยขนาดนี่เลยเหรอเนี่ยหน้าถอดแบบมี๊มาเปะเลย

“ ก็แหงล่ะหนูสวยเหมือนม่ามี๊นิคะ ” ไม่ได้อวยตัวเองน่าแต่ใครๆก็บอกว่าอลิสหน้าเหมือนม่ามี๊มิ้งมากๆ

“ วันนี้ปะป๋าจะไปส่งหนูที่มหาลัยไหมคะ หนูอยากให้ปะป๋าไปส่ง ” เปิดเทอมวันแรกก็อ้อนปะป๋าไปสิ อยากได้อะไรก็อ้อนปะป๋า ส่วนม่ามี๊ก็สายบ่นสายดุ นี่โดนดุทุกวันเรื่องกินข้าวไม่ตรงเวลา ส่วนไอ้พี่ชายตัวแสบไม่ค่อยกลับมานอนบ้านเลยตั้งแต่ปะป๋าซื้อคอนโดให้ปล่อยให้เราโดนมี๊ดุอยู่คนเดียว

“ อยากให้ปะป๋าไปส่ง....อยากได้อะไรหือ ” มองลูกสาวเหมือนมองเมียนี่หน้าตาจะคล้ายกันไปไหน

“ เปล่าค่ะแค่อยากให้ปะป๋าไปส่งแค่นั้นเอง จุ๊บ ” กอดคอแล้วจุ๊บแก้มสะเลยคุณป๋าหล่อสุดๆ

“ อย่าไปทำแบบนี้กับหนุ่มคนไหนนะป๋าบอกไว้ก่อน ป๋าหวงนะลูกสาว อ่อแล้วจะคบใครต้องพามาให้ป๋าดูก่อนว่าผ่านหรือเปล่าเข้าใจ๋ ” คำสั่งเด็ดขาดของปะป๋าน่ากลัวสะ

“ ม่ามี๊เข้าเวรเข้าอีกแล้วหนูคิดถึงม่ามี๊ค่ะ ” ม่ามี๊เล่นออกบ้านตั้งแต่ตีห้า เรายังไม่ได้กู๊ดมอนิ่งกันเลยนี่ทุกวันนี้อยู่บ้านกับปะป๋าจนจะเรียกปะป๋าว่าแม่แล้วเนี่ย

“ เดี๋ยวตอนเย็นเลิกเรียนเราไปรับม่ามี๊ที่โรงพยาบาลกันนะ ”

“ โอเคคะปะป๋า งั้นเราไปกันเลยเนอะ ” จากนั้นเราสองคนพ่อลูกก็พากันเดินไปขึ้นรถที่ลุงรอนกับลุงริวเตรียมไว้

“ กู๊ดมอนิ่งครับคุณหนู ” ลุงรอนเอ่ยขึ้นพร้อมกับเปิดประตูให้เราสองคนพ่อลูก

“ มอนิ่งค่ะลุงๆ ”

“ แม้คุณหนูเรียกพี่ก็ได้ครับ ฮาๆ ” คือลุงพยายามให้เรียกพี่เวลาที่จะออกไปข้างนอกบ้าน ลุงๆบอกว่าอายสาวๆเขาเวลาโดนเรียกลุง

“ โอเคค่ะ ”

“ เยอะแล้วพวกเอง ” เสียงปะป๋าดังขึ้นทำให้พี่ๆเงียบไปทันที

“ ปะป๋าอย่าดุพี่ๆเขาสิคะเดี๋ยวหนูฟ้องม่ามี๊เลย ” ม่ามีี๊สอนไว้ว่าถึงเราจะเป็นนายเราก็ต้องคุุยกับลูกน้องดีๆ เพราะเขาทำงานให้เราและเราก็ต้องพึ่งเขาและต้องให้ความเคารพผู้ที่มีอายุสูงกว่าเรา

“ ปะป๋าแค่บอกพวกมันไม่ได้ดุนิลูก ” นี่ผมเป็นมาเฟียที่กลัวเมียใช่ไหม!!

“ ค่า........อลิสคิดถึงพี่เอเดลจัง ” หึ! รายนั้นไม่ค่อยได้เจอหน้าแต่ไลน์คุยกันตลอด เป็นห่วงพี่ชายนะพี่ต้องทำงานหนักแถมยังต้องช่วยปะป๋าคุมลูกน้องอีก

“ เดี๋ยวพี่ก็กลับบ้านแหละน่าหนูไม่ต้องเป็นห่วงพี่เขาหรอก ”

“ หนูกับพี่เอเดลเคยห่างกันที่ไหนล่ะค่ะปะป๋า หนูก็คิดถึงจริงๆนิ ” ตั้งแต่เล็กจนโตเพื่อนที่ดีที่สุดคือพี่ชายของฉันเอง เราสองคนห่วงใยกันมากๆถึงมากที่สุด ไม่เคยห่างกันนานขนาดนี้

“ เอาน่าลูกเดี๋ยวพี่ก็กลับ เดี๋ยวปะป๋าจัดการมันเองปล่อยให้น้องคิดถึงเนอะ ”

“ สัญญาแล้วห้ามผิดสัญญาด้วยนะคะปะป๋า ขอแค่ให้พี่กลับบ้านบ้างคิดถึง ”

“ ครับยัยตัวแสบ ” ปะป๋าเอามือมายีผมเราเบาๆด้วยความเอ็นดู ส่วยพี่ๆที่อยู่หน้ารถก็มองเราสองคนแล้วยิ้มมีความสุข เป็นแบบนี้แหละคะครอบครัวเราสนิทกันมากๆ โดนเฉพาะกับปะป๋าสนิทที่สุด เวลามีเรื่องทุกข์ใจก็จะปรับทุกข์กับปะป๋าซันเซคนนี้ตลอด

ไม่นานรถก็มาจอดที่หน้าตึกคณะรัฐศาสตร์ในมหาลัย

“ ปะป๋าขาหนูไปเรียนก่อนน่า จุ๊บค่ะ ” กอดปะป๋าพร้อมกับจุ๊บแก้มปะป๋าก่อนจะลงจากรถ

“ ตั้งใจเรียนนะไอ้แสบของพ่อ ”

“ ค่า.....บายค่ะคุณป๋า ” โบกมือให้กับปะป๋าก่อนจะเดินเข้าในตึก หว่าวันนี้มีแต่นักศึกษาใหม่น่าตาน่ารักเชียว เพื่อนไปไหนหมดค่ะ!

“ เฮ้! อลิสทางนี้จ้า ” เสียงเพื่อนตะโกนสะดังก็ไม่ใช่ใครที่ไหน มาย เพื่อนสนิทของอลิสเองค่ะเพื่อนที่ร่วมสุขร่วมทุกข์ด้วยกันมาแถมปะป๋ากับม่ามี๊ยังรักมายเหมือนลูกอีกคนอีก

“ เรียกสะดังเชียวนะมาย อายน้องๆเขา ” แม้ก็เล่นทั้งเรียกทั้งตบมือเรียกนี่เพื่อนนะไม่ใช่หมาแมว

“ ยังไม่ชินอีกหรือไงค่ะคุณหนูอลิส ”

“ ยังค่ะเพราะเพื่อนชอบเล่นอะไรแบบเนี่ย ” อายเป็นนะเว้ยเพื่อนบ้า

“ แกฉันยังไม่ได้ไปสวัสดีป๋าซันกับมี๊มิ้งเลยอะ ท่านสบายดีไหม ”

“ สบายมากแกแต่ตอนนี้ม่ามี๊ทำงานไม่ค่อยได้เจอหน้ากันเลย ตอนเย็นแกกลับบ้านพร้อมฉันสิ ” ไหนๆก็ป๋าจะมารับล่ะชวนเพื่อนกฃับบ้านด้วยสะเลย

“ งั้นก็ได้คะ เข้าห้องก่อนไหมค่ะเพื่อนไปทักทายเพื่อนก่อนมะ ”

“ ก็ไปสิค่ะคุณมายขา ” หมั้นเขี้ยวๆเพื่อนมาย บางทีก็กวนบางทีก็น่ารักเกินเพื่อนใครเนี่ย

“ แกระวัง!!..... ” มายพูดขึ้นมาเสียงดังก่อนที่เราจะหันหน้าไปดูก่อนที่จะชนเข้ากับพี่ที่เดินมา

“ โอ้ย!! ขอโทษค่ะๆ พอดีมัวแต่มองเพื่อนเลยไม่ได้ดูทาง ” รีบขอโทษทันทีที่ชนเข้าเต็ม จมูกฉัน!! เจ็บจังงือ.....

“ น้องอลิสครับพี่วินเอง เจ็บมากไหม ” เธอคงจะเจ็บน่าดูเลยชนเข้าเต็มๆ เอ่อวันนี่ผมตั้งใจมาหาน้องอลิสเองครับพอดีคิดถึง กะเอาช่อดอกไม้มาให้ด้วย

“ อ่าว! พี่วินเองเหรอค่ะพี่มาที่นี่ทำไมค่ะมาหาใครหรอ ” ฉันทำหน้าสงสัย ก่อนที่พี่วินจะยิ้มให้พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ช่อโตให้ฉัน คนมองกันเพียบเลย

“ คะ....คือพี่วินให้อลิสเหรอค่ะ คือ..เนื่องในโอกาสอะไรค่ะ ”

“ ในโอกาสเปิดเทอมวันแรกไงครับคนสวย ” ดูหน้าน้องอลิสสิแดงก่ำไปหมด

“ ของคุณค่ะพี่วิน อลิสขอตัวก่อนนะคะพอดีต้องเข้าห้องแล้วค่ะ ” อายไหมตอบว่าอายมากพี่วินชอบมาเซอร์ไพรส์แบบนี้อยู่เรื่อยอะ แต่พี่วินก็ยังคงเป็นพี่ชายที่ดีสำหรับอลิส

“ ไว้เดี๋ยวเจอกันนะครับน้องอลิส ” ผมยกมือขึ้นโบกให้อลิสก่อนจะเดินออกมา สาวๆก็มองกันจัง

“ หล่อจังแก ”

“ อุ้ยหล่ออะคนนี่แหละพ่อของลูกฉัน ”

“ พ่อเทพบุตรของฉัน ”

ก็ถือว่าผมฮอตในระดับหนึ่งนะ

“ นี่แกพี่วินทำไมหล่องี้อะฉันขอได้ไหมแก ” เพื่อนสาวของฉันก็ใช่ย่อยนะจ๊ะ เห็นคนหล่อไม่ได้เป็นต้องกรี๊ดแต่เสียทีกล้าทำแต่ลับหลังต่อหน้านี่ขี้อายเกิ้น

“ กล้าจีบปะละมาย ถ้าไม่กล้าเดี๋ยวอลิสติดต่อพี่วินให้เอง ” แกล้งเพื่อนขำๆ ชอบแกล้งเราดีนัก

“ อย่าๆ อย่าบอกพี่วินเชียวนะแกฉันอาย ”

“ แกก็ออกจะน่ารักแกจะอายทำไมค่ะเพื่อน แกควรมีแฟนได้แล้วนะมาย ”

“ ไม่ๆ ฉันจะอยู่เป็นโสดเป็นเพื่อนแก ” คือเพื่อนไม่ต้องตัวติดกันขนาดนั้นก็ได้นะ

“ จ้าขอบใจนะ แต่แกก็ควรมีชีวิตที่แกต้องการนะมายเราก็จะเรียนจบกันแล้วนะ ”

“ ก็ฉันยังไม่อยากมีนิ ”

“ โอเคตามนั้นค่ะ ”

จากนั้นก็เข้าห้องเพื่อนไปลงชื่อเข้าเรียน วันทั้งวันไม่ได้เรียนหรอกเพราะเปิดเทอมวันแรกมันจะยุ่งๆ เพราะน้องๆปีหนึ่งก็เข้ากันเยอะแถมจะรับน้องทำความรู้จักกับน้องอีก วันนี้เหนื่อยจางเลยอยากอ้อนม่ามี๊เต็มทีแล้วเนี่ย