สยบร้ายรัก (ฟีนิกซ์ x ไวน์) NC++



“งามไส้!”

หมัดหนักเข้าเสยคางชายร่างบึกบึนอย่างแรง จนหน้าหันเลือดพุ่ง ดีแค่ไหนที่นายแค่ตบเลือดกลบปาก ไม่ถึงขั้นกลอกลูกปืนเข้าคอ กิตติศัพท์ความร้ายกาจของเจ้านายที่ทุกคนรู้ดีนั้นย่อมสำนึกได้ว่า บุญแค่ไหนแล้ว

ร่างสูงสง่า อกผึ่งผายหนักแน่นทะลุเชิ้ตขาว กล้ามเนื้อแข็งแรงบ่งบอกถึงการดูแลร่างกายมาอย่างดีนั้น ตอนนี้เครียดตึง แผ่ออร่าความโกรธร้อนแรงทะลุองศา จนลูกน้องต้องกุมเป้าก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าสบตาหรือแม้แต่หายใจเมื่อได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง

“2 วัน ตามผู้หญิงคนนั้นให้เจอ!” ดั่งคำประกาศิศ ก้มหน้ารับคำสั่งแล้วรีบออกตามหาผู้หญิงผู้โชคร้ายคนนั้น

“เจค ไปตรวจกล้องวงจรปิด แล้วมารายงานกู ส่วนไอ้เรย์มึงไปงานกับกู”

“ครับนาย” สองบอดี้การ์ดคนสนิท รับคำสั่งเจ้านายอย่างว่าง่าย ไม่ค้านกวนบาทาเจ้านายในเวลานี้ พวกเขารีบพาเจ้านายบึ่งมาที่เพนท์เฮาส์สุดหรูใจกลางนิวยอร์กเมื่อได้รับรายงานว่าสาวร่างบางเมื่อคืนที่นายพวกเขาพาขึ้นเพนท์เฮาส์ส่วนตัวเป็นคนแรกนั้นหายตัวไป ซึ่งเธอจะหายไปจากที่ที่มีการ์ดล้อมรอบเป็นสิบๆได้ ไม่น่าตกใจเท่า ทำไมเธอถึงหนีไป มีหญิงใดในที่นี้บ้างที่ไม่อยากขึ้นเตียงกับชายที่ได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าสรรค์สร้าง ผู้เพรียบพร้อมทั้งรูปร่าง หน้าตาและฐานะอย่าง ‘ฟีนิกซ์ อีเมอร์สัน’

จะว่าเธอไม่รู้จักเจ้านายเขาคงจะไม่ใช่ เพราะเจ้านายมีหน้าโชว์หราขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์ แม็กกาซีนฉบับรายวันทุกวัน ล้วนแต่เรื่องดีเรื่องเด่น เรื่องโฉ่ฉาวบ้างประปรายคละเคล้ากันไป

หรือเธอจะทนความดิบเถื่อนของนายไม่ได้นี่ก็ไม่ทราบ แต่เธอคนนั่นชั่งน่าสงสาร หากพวกเขาเจอตัวเธอเมื่อไหร่ เธอคงถูกเจ้านายพวกเขาเล่นงานหนักน่าดูเพราะไม่เคยมีใครมาลูบคมเขี้ยวเล็บมาเฟียร้ายอย่าง ฟีนิกซ์ อีเมอร์สัน มาก่อน โดยเฉพาะผู้หญิง เธอเป็นคนแรกที่กล้า ทั้งที่นายไม่เคยพาผู้หญิงขึ้นเพนท์เฮาส์ส่วนตัว ไม่เคยสืบหา ติดตาม ถึงขั้นตามล่าหญิงงามอย่างเธอมาก่อนเลย หากเธอโดนหนักในครั้งนี้ คงสรุปได้ว่าอาการเจ้านายก็คงจะ ‘หนัก’ เหมือนกัน

“ไอ้เรย์! ไอ้เรย์ โว้ย!!!! “

“ครับๆ นายเรียกผมจนหูจะบอดเเล้วครับ”

“กูเรียกมึงไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง เสือกไม่ได้ยิน นี่มึงแอบนินทาอะไรในใจกูอยู่ใช่มั้ยห้ะ!”

ฟีนิกซ์ตะคอกจากเบาะหลัง ยันเท้าขึ้นสูงใส่มือขวาคนสนิท พราะมันกำลังมองเขาจากกระจกมองหลัง

“เปล่าครับ ผมแค่มีสมาธิกับการขับรถมากไปหน่อย” เรย์รีบแถสีข้างไปก่อน

เฮ้อ เกือบไป ไอ้เรย์เอ้ย

“นายอย่าเพิ่งหงุดหงิดเลยครับ เดี๋ยวนายจะปรับสีหน้าไม่ทันตอนเจอมาดาม”

“มึงนี่วอนตีนกูจริงๆ”

มาดามที่ว่าคือ มาดาม วิด้า อีเมอร์สัน มารดาบังเกิดเกล้าของเจ้านายของเขานั่นเอง

“กูจะอยู่ในงานสักยี่สิบนาทีพอ ไม่มีอารมณ์จะเสวนากับใคร ส่วนมึงก็โทรถามไอ้เจคกับไอ้พวกนั่นทุกห้านาทีว่าได้เรื่องยังไงบ้าง เเล้วคอยสะกิดรายงานกูด้วย มึงเข้าใจที่กูพูดมั้ย”

“ผมเข้าใจที่เจ้านายสั่งครับ” เจ้านายชั่งสั่งเก่งเหลือเกิน ไหนบอกไม่มีเเรงเสวนากับใครแต่ยังสั่งเขาเป็นชุดขนาดนี้ ลำดับความสำคัญของนายนี่เข้าขั้นลำเอียงแล้ว

นายเห็นเรื่องตามผู้หญิงสำคัญกว่าเสวนากับนักธุรกิจเพราะการพูดคุยจับมือถือเเขนในงานสังสรรค์คนร่ำคนรวยนั้น จุดประสงค์หลักคือการค้าทางธุรกิจมากกว่าการไปละเลียดจิบไวน์กับทานคุกกี้คนละชิ้น อาหารนั้นไม่สำคัญอะไรเลย หนทางสู่การทำเงินสิสำคัญกว่า

“แล้วมึงก็หยุดทำหน้าทะเล้น เล่นหูเล่นตา ที่กูตามผู้หญิงคนนั้นเพราะเธอใส่เสื้อเชิ้ตตัวโปรดกูออกไปหรอก มึงจะไปรู้อะไร เขาปักชื่อกูที่ตะเข็บด้านในเอาไว้ มันเป็นรุ่นลิมิเต็ด กูจะเอาคืน”

โอะ เจ้านายกู

เรย์ ณ ตอนนี้สามารถกลอกตาดำได้360องศา กับเหตุผลที่สุดแสนจะ..เอ่อ ฟังเข้าท่า นายคงรักเสื้อตัวนั้นมากเชียว เสื้อตัวเดียวเเทบพลิกเเผ่นดินหา เจ้านายชั่งน่าเลื่อมใสศรัทธามาก

“รับทราบครับ ผมจะเพิ่มจำนวนลูกน้องให้มากขึ้นครับ เราจะนำพาแค่เสื้อรุ่นลิมิเต็ทของนายมาอย่างเรียบร้อยพร้อมซักรีดให้ด้วย” เรย์ลองเสี่ยงชีวิตเลียบๆเคียงๆแหย่

“มึงจะเอามาทำไมแค่เสื้อ! ที่กูพูดจนเจ็บคอนี่มึงไม่เก็ท”

“อ้าว” ไอ้เรย์งงครับเจ้านาย หมดกันกิตติศัพท์ความโหดเหี้ยมน่ายำเกรง ถ้าใครได้เห็นเจ้านายในมุมนี้ต้องร้อง ว้าว กันแน่แท้

หนักแล้วเจ้านายกู

“นายอย่าห่วงเลยครับ เอาเป็นว่าผมเข้าใจนายแล้ว รออีกหน่อยเถอะครับ ต้องเจอแน่”

เขาเริ่มจะปวดหัวกับเจ้านายแล้วเวลานี้ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ใหม่ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน อยากจะรีบจบบทสนทนาอันน่าสับสนวนเวียนไว้แค่นี้ เดี๋ยวเขาจะเอาไปเล่าไอ้เจคลำบาก แค่นี้ก็งงตัวเอง แต่ก็พอจับใจความได้อย่างนึงว่า

‘เสื้อกับคนใส่นั้นสำคัญพอกัน เอามาให้ครบๆกันทั้งคู่’