// ขับรถเข้ามาจอด

คนอื่นเค้าทำงาน ดูเธอสิ มานั่งอู้

ลลิณณ์ ...........( ตกใจ ) // เข้ามารับไว้ทัน

ตัวเธอร้อนนี่ // เอามือแตะหน้าผาก

// รับไว้ในอ้อมแขน

เธออย่าดื้อได้มั้ย มีไข้ทำไมไม่บอก ฝืนทำไม

// วิ่งเข้ามา

คุณลิณเป็นอะไรครับ

เธอมีไข้ครับ เมื่อกี้เธอวูบแล้วล้มลง // ประคองไว้

เดี๋ยวผมจะพาเธอไปเรือนพยาบาล

เธออย่าดื้อได้มั้ยลลิณณ์

............... // ชะงัก

ใครจะบ้าคิดแบบนั้น คนไม่สบาย

............... // ชะงัก

ดื้อด้านซะจริง // มองตาม

เธอไม่ได้ดื้อด้านหรอกครับ แต่ความอดทนเธอสูงต่างหาก สูงทุกเรื่องเลย // เดินตามลลิณณ์

// มองตามลลิณณ์ ( ใจสั่นไหว )

// ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เคาะประตู

// ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เคาะประตู

ลลิณณ์ ….หลับหรือยัง // ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เคาะประตู

// หมุนประตู ( เปิดออก )

// เดินเข้าไปใกล้ๆ

// ค่อยๆ เอื้อมมือแตะหน้าผาก

โหว.......ตัวร้อนจี๋เลย

// จัดการเช็ดตัวให้

หลับสนิทขนาดนี้ ก็มีวิธีเดียวเท่านั้นแหล่ะ // ป้อนยาด้วยปาก

( หน้าร้อนผ่าว )

ก็แค่ป้อนยา ไม่ได้จูบนะ // พูดคนเดียวเบาๆ

// นอนหลับข้างๆ ลลิณณ์

( รู้สึกตัว )

ตื่นแล้วเหรอ // ลุกขึ้นนั่ง

เป็นไงบ้าง // เอื้อมมือแตะหน้าผาก

ก็......น่าจะตั้งแต่เย็นมั้ง

พี่กลับมา ป้าคำแก้วบอกว่า เธอไม่ลงไปกินข้าว พี่ก็เลยขึ้นมาดู

ก็เห็นเธอนอนหลับอยู่ มีไข้ด้วย

พี่ขอสั่ง ให้เธอยุดพัก

เดี๋ยวก็ไปเป็นลมเป็นแล้ง เป็นภาระคนอื่นเค้า

ตื่นมาก็พูดเยอะ หายป่วยเเล้วหรือไง

// มองแววตาของลลิณณ์

// สายเรียกเข้า ( เดียร์ )

.................... // หันมองหน้าลลิณณ์

ว่าไงเดียร์ // รับสายเดียร์

เต รถของเดียร์เสียเฉยเลย

แล้ววันนี้ต้องเอาขนมไปส่งที่โรงแรมในเมืองด้วย เตมารับเดียร์แล้วไปส่งขนมด้วยกันได้มั้ย

.................... // หันมองหน้าลลิณณ์

อ๋อ.....ได้สิ เดียร์จะไปกี่โมง

อีก 1 ชั่วโมง เตมารับเดียร์นะ

ได้ครับ แล้วเจอกัน // วางสาย

.................... // หันมองหน้าลลิณณ์

……………..

.................// มองลลิณณ์ ที่นอนคลุมโปงอยู่

เดี๋ยวพี่จะสั่งป้าคำแก้วไว้นะ ว่าให้เอาอาหารกับยามาให้เธอ

// เดินออกจากห้องเงียบๆ

ลิณ ...............ลลิณณ์ // พยายามปลุก

// โอบกอดลลิณณ์ไว้

// โอบกอดลลิณณ์ไว้