ไม่อยากออกไปกินที่ร้านหน้าไร่บ้างเหรอครับคุณลิณ

กินแต่กับคนงานที่โรงอาหารไม่เบื่อหรือไงครับ

ไปกันเถอะครับ ดูท่าทางคุณลิณจะหิวแล้ว

ครับ ดูออกเลย // กลั้นขำ

// ปี้ดดดดดด ปี้ดดดดดด

// เปิดกระจก

เธออยากไปเที่ยวบนดอยกับพี่มั้ย

เที่ยวให้สนุกนะครับคุณลิณ

// ยกยิ้ม // ขับรถออก

คุณลิณเธอน่าสงสารนะน้า

คุณเต พูดจากับเธอไม่ค่อยดีเลย

ผมเคยเห็น เธอโดนด่า โดนว่าบ่อยๆ พูดไม่รักบ้าง ให้ไปไกลๆบ้าง ไม่รู้ว่าทนได้ไง

// มองตาม ( แอบเป็นห่วงลลิณณ์ )

// จอดรถ

มารับเดียร์ไง

ไปกับเธอสองคนนี่นะ ฝันเหรอ

พี่จะลงไปรับเดียร์ เธอไปนั่งหลังด้วยนะ ข้างๆพี่ ต้องเป็นเดียร์เท่านั้น // ลงจากรถ

น้องลิณ ถ่ายรูปมั้ยครับ พี่ถ่ายให้

ได้เลย เตมานี่ถ่ายกับน้องหน่อย

เธอนั้นแหล่ะ ที่ต้องถ่ายให้พี่คู่กับเดียร์ ไม่ใช่เธอมาถ่ายกับพี่

เต ( ห้ามปราม )

ยัยเด็กก้าวร้าว เอาแต่ใจ // หันมองตาม

ต่อให้เหลือแค่เธอบนโลกใบนี้ พี่ก็ไม่มีวันรักเธอ

ไปกันเถอะเดียร์ เดี๋ยวเตถ่ายรูปให้ // จับมือเดียร์เดินออก

// เอาเสื้อคลุม คลุมตัวเองกับเดียร์ // วิ่งขึ้นรถ

ฝนตกซะงั้น กำลังเพลินเลย

ลลิณณ์ไปไหนวะ // กวาดสายตามองหา

นั้นสิ ฝนตกหนักด้วย

หรือว่า นั่งรถลงไปแล้ว

อาจจะงอนเต แล้วหนีกลับแล้วมั้ง

เพราะว่าก็นานแล้วเหมือนกันที่เธอเดินออกมา นิสับแบบเธอไม่รอหรอก

ลองขับวนๆ ดูก่อนมั้ย

อืม

เดี๋ยววนๆ ดู

// ขับรถ วนดู

// จอดรถ

รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดนะ

เตก็เหมือนกัน แล้วเจอกันนะ // ยิ้ม // ลงจากรถ

// จอดรถ

มาถึงบ้านหรือยังนะ

// ขับรถเข้ามาจอด

// หันตามเสียง

ถึงแล้วครับคุณลิณ // เปิดประตูให้

ไหวมั้ยครับคุณลิณ ทานยากันไว้หน่อยนะครับ

พี่ตามหาเธอซะทั่ว // โวยวาย

ลลิณณ์ // เสียงดัง โวยวาย

// ลงมาจากรถ

คุณเตครับ ให้เธอไปอาบน้ำ พักก่อนนะครับ ค่อยคุยกับเธอ

น้ารามดูเอานะครับ ว่าเธอเอาแต่ใจขนาดไหน ผมเป็นสามีเธอแท้ๆ เธอไม่ให้เกียรติเลยด้วยซ้ำ ถามแล้วก็ไม่ตอบ ไม่อยากคุยเธอก็เดินหนี เสียมารยาทที่สุด

// หันสบตาน้าราม // ถอนหายใจ

เธอคงเพลีย เธอตากฝน ยืนรอพวกผมไปรับอยู่บนดอยตั้งนาน สองนาน // หันมองหน้าเตชินท์

// หันขวับ

น้ารามว่ายังไงนะครับ

เธอคงเพลีย เธอตากฝน ยืนรอพวกผมไปรับอยู่บนดอยตั้งนาน สองนาน // พูดอีกครั้ง

น้ารามกับพี่แสบ ไปรับเธอมาจากบนดอยเหรอครับ

ครับ เธอเปียกฝนมะล่อกมะแล่กเลย

คุณเต พาเธอขึ้นไป ทำไมไม่พาเธอลงมาด้วยล่ะครับ ไหนบอกว่าเป็นสามีเธอ

ผมนึกว่า เธองอน แล้วหนีผมลงมาก่อนแล้ว

แล้วคุณเต ไปทำอะไรเธอล่ะครับ ถึงคิดว่าเธอจะงอน

ไม่ได้ทำอะไรครับ ( แกล้งไม่รู้ไม่ชี้ )

คุณลิณเธอดีใจมากนะครับ พอรู้ว่าคุณเตจะพาไปเที่ยว

เธอกระโดดขึ้นรถ ทั้งๆที่เธอบอกว่าหิวข้าวมาก

แค่เพราะเป็นคุณเต เธอก็ยอมทิ้งทุกอย่าง แม้กระทั้งความหิวของตัวเอง

แต่สงสัย บนดอยจะไม่ใจดีกับเธอสักเท่าไหร่ สภาพของเธอเลยเป็นแบบนี้

// หันขวับ

อย่าทำร้ายหัวใจเธอให้มากนักเลยครับ คุณลิณเธอน่าสงสารออก คุณเตเคยน่ารักกับเธอมากนะ สมัยก่อน

ก็นั้นมันเมื่อก่อนนี่ครับ ตอนที่ผมยังไม่เจอเรื่องบ้าบอจากเธอ

ผมรอแค่วันหย่าเท่านั้น นั้นแหล่ะที่ผมต้องการ