กลิ่นคุ้นเคย [100%]
-
___
-
สองสัปดาห์ถัดมา
-
ณ หน้าสตูดิโอทัศนา
-
โรส
ไฮ~~~~~ ลูกชายยยย🙋🏻♀️
-
กลิ่นพ่าย
-
กลิ่นพ่าย
พี่โรส
-
กลิ่นพ่าย
สวัสดีครับ
-
โรส
หวัดดี ๆ
-
โรส เข้าโอบไหล่กลิ่นพ่ายหลังจากคนตัวเล็กเดินมาถึงก่อนที่จะหายเข้าไปในสตูดิโอด้วยกัน คนตัวเล็กทักทายเพื่อนร่วมงานอย่างเป็นมิตรพร้อมรอยยิ้มหวาน
-
กลิ่นพ่ายปลีกตัวไปยังโต๊ะคอมของตนเองซึ่งอยู่ข้าง ๆ ลูกกอล์ฟ
-
กลิ่นพ่าย
พี่ลูกกอล์ฟ สวัสดีครับ
-
ลูกกอล์ฟ
-
ลูกกอล์ฟ
เออ ๆ หวัดดี ๆ
-
ลูกกอล์ฟกำลังนั่งแต่งภาพงานแต่งของคืนที่ผ่านมา
-
กลิ่นพ่าย
แม่พี่เป็นไงบ้างครับ
-
กลิ่นพ่าย
ดีขึ้นบ้างรึยัง
-
ลูกกอล์ฟ
อืม ดีขึ้นมากละแหละ
-
ลูกกอล์ฟ
ดีหน่อยที่คนที่บ้านพาไปส่งโรงบาลทัน
-
ลูกกอล์ฟ
อีโรสนั่นแหละไม่รับสายพี่
-
ลูกกอล์ฟ
พี่เกือบไปดูแม่ไม่ทัน
-
โรส
เอ๊า อีกอล์ฟ
-
โรส
ก็ตอนนั้นกูกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกับเด็กเอ็นที่โต๊ะค่าา
-
โรส
เสียงเพลงมันดัง กูก็ไม่ได้ยิน
-
โรส
ถ้ากูเห็นว่ามึงโทรมากูก็รับอยู่หรอก
-
ลูกกอล์ฟ
-
ลูกกอล์ฟ
จ้าอีดอกกก
-
ลูกกอล์ฟ
เออ กลิ่นพ่าย แต่เราถ่ายรูปดีนะ
-
ลูกกอล์ฟ
ภาพหลัง ๆ ที่เราถ่าย
-
ลูกกอล์ฟ
แทบไม่ต้องปรับแต่งอะไเลย
-
กลิ่นพ่ายนั่งดูภาพจากจอกับลูกกอล์ฟจนกระทั่งมันเลื่อนมาถึงภาพถ่ายรวมครอบครัว
-
กลิ่นพ่าย
...
-
ลูกกอล์ฟ
รูปนี้ยิ่งดีไปใหญ่
-
ลูกกอล์ฟ
ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบไปหมด
-
ลูกกอล์ฟ
ดอกไม้เอย ซุ้มเอย
-
ลูกกอล์ฟ
คนในภาพก็มีแต่คนหล่อ ๆ
-
ลูกกอล์ฟ
โอ๊ย กูล่ะอยากเป็นเมียคนบ้านนี้
-
โรส
ถามเขายัง เขาเอามึงไหม
-
ลูกกอล์ฟ
อีห่านี่
-
ลูกกอล์ฟ
หุบปากไปมึงน่ะ
-
ลูกกอล์ฟ
หลายรอบแล้วมึงน่ะ ตั้งแต่เดินเข้าสตูมาละ
-
โรส
อะระ ทำไมคะ
-
โรส
มึงจะทำไมกูคะะ
-
โรสทำสีหน้ายียวนกวนลูกกอล์ฟ
-
กลิ่นพ่ายยังคงนั่งจ้องภาพนั้นอย่างไม่ละสายตาไปไหน คนเดียวในภาพที่อยู่ในโฟกัสสายตาเขาตอนนี้ก็คือ…เตชินท์
-
กลิ่นพ่าย
-
กลิ่นพ่าย
(พี่...จะยังจำกันได้ไหม..)
-
กลิ่นพ่าย
(หกปีแล้วนะพ่าย)
-
กลิ่นพ่าย
(นานขนาดนั้น...)
-
กลิ่นพ่าย
(ใครมันจะมาจำ...คนที่ทิ้งเขาไปแบบไม่ลาล่ะ)
-
ลูกกอล์ฟ
อ่อ กลิ่นพ่าย
-
ลูกกอล์ฟเรียกกลิ่นพ่ายทำให้กลิ่นพ่ายหลุดจากภวังค์และละสายตาจากภาพมามองรุ่นพี่ตรงหน้าแทน
-
กลิ่นพ่าย
ครับ?
-
ลูกกอล์ฟ
เดี๋ยวมันจะมีงานรับปริญญา
-
ลูกกอล์ฟ
อยากไปทำไหม
-
กลิ่นพ่าย
รับปริญญาเหรอครับ
-
ลูกกอล์ฟ
อืม
-
ลูกกอล์ฟ
แต่ตามใจเรานะ ก็เราน่ะเอาแต่ถ่ายรูปในสตูอย่างเดียว
-
ลูกกอล์ฟ
ไม่ก็นั่งแต่งภาพอยู่แต่ในสตู กลัวจะเบื่อ
-
ลูกกอล์ฟ
ไม่รับงานข้างนอกเท่าไหร่ เผื่ออยากออกไปเปิดหูเปิดตาบ้าง
-
ลูกกอล์ฟ
ครบสัปดาห์ได้แล้วล่ะมั้ง อยู่แต่ในสตู
-
ลูกกอล์ฟ
ประสบการณ์หาจากภายนอกดีกว่าในสตูนะ
-
โรส
ทำเป็นสอน
-
โรส
น้องเขาจบโทต่างประเทศค่ะ
-
โรส
ดูประวัติการเข้าสมัครงานด้วย
-
โรส
ไม่มีประสบการณ์ที่นี่ แต่มีประสบการณ์ที่อื่นค่ะ
-
โรส
อนาคตไกลกว่ามึงอีกมั้ง
-
ลูกกอล์ฟ
อีนี่มันหลายรอบละ
-
โรส
-
กลิ่นพ่าย
-
ลูกกอล์ฟ
เอ้า นี่ก็ไปขำกับมัน
-
ลูกกอล์ฟ
สรุปยังไง อยากทำหน่อยไหม
-
กลิ่นพ่าย
เอ่อ...
-
กลิ่นพ่าย
ไม่เป็นไรดีกว่าครับ
-
กลิ่นพ่าย
ผมทำแค่งานในบริษัทก็พอ
-
ลูกกอล์ฟ
ไม่ลองหน่อยอ่อ?
-
ร่างบ่ายส่ายหน้าปฏิเสธพลางยิ้มหวาน
-
กลิ่นพ่าย
ไม่ครับ
-
กลิ่นพ่าย
ผมทำแค่นี้ดีแล้วครับ
-
ลูกกอล์ฟ
อือ ๆ ตามใจ
-
ลูกกอล์ฟ
ไม่บังคับ แต่ถ้าอยากรับก็รับได้เลยนะงานข้างนอกน่ะ
-
ลูกกอล์ฟ
มีฝีมือขนาดนี้ ก็งัดมันออกมาใช้ให้เป็นประโยชน์
-
ลูกกอล์ฟ
เผื่อมีงานเข้าส่วนตัว ได้เงินคนเดียวสบาย
-
กลิ่นพ่าย
-
กลิ่นพ่าย
ครับ
-
|
-
ณ ไกรอัครวรกุล กรุ๊ป
-
- ห้องประชุม -
-
เตชินท์
ปิดการประชุม
-
เสียงทุ้มของเตชินท์ดังขึ้น ก่อนที่เหล่าพนักงานจะทยอยออกจากห้องประชุมตลอดหลายชั่วโมงนี้ออกไป
-
เพียงดาว
พี่สองคนนั้นไม่เข้าอีกแล้ว
-
เพียงดาว
สักวันเพียงจะฟ้องทวดรภัสให้ตัดชื่อออกจากกองมรดกบริษัทนี่เลย
-
เพียงดาวบ่นพี่ชายของตนอีกสองคนพลางทำหน้ามุ่ย เตชินท์เห็นอย่างนั้นก็อดเอ็นดูน้องตัวเองไม่ไหว มือหนาได้ยกขึ้นยีหัวเพียงดาวอย่างเอ็นดูแต่ก็ถูกเพียงดาวตีเข้าที่มือจัง ๆ น่ะสิ
-
เพียงดาว
อื้ออ
-
เพียงดาว
ผมเพียงจะยุ่ง
-
เตชินท์
เที่ยงนี้ ไปหาโซ่หรือไปกับพี่
-
เพียงดาว
แหะ
-
เตชินท์
ลืมพี่ไปแล้วล่ะมั้ง
-
เพียงดาว
ไม่ได้ลืมนะ
-
เพียงดาว
พี่โซ่ไม่ได้ออกไปกินข้าวข้างนอก
-
เพียงดาว
ต้องซ้อมให้ลูกศิษย์ที่ส่งไปแข่ง
-
เพียงดาว
เพียงเลยต้องซื้อข้าวเข้าไปกินด้วยที่ค่ายมวย
-
เตชินท์มองเพียงดาวพลางยิ้มอ่อน ๆ
-
เพียงดาว
จริง ๆ นะ เพียงไม่ได้ลืมพี่นะ
-
เตชินท์
โอเค ๆ
-
เตชินท์
พี่เชื่อแล้วว่าไม่ลืม
-
เตชินท์ยีหัวเพียงดาวอีกครั้งและรีบเดินหนีออกมาจากห้องประชุม เพราะรู้แน่ ๆ ว่าต่อไปเพียงดาวจะบ่นเรื่องผมยุ่งกับเขาอีก
-
“ พี่เตชินท์! ผมเพียงยุ่งเพราะพี่เลยเนี่ยยย ”
-
นั่นไง เดาผิดซะที่ไหนล่ะ
-
เตชินท์เดินกลับมาที่ห้องทำงานตัวเอง แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ต้องชะงักเมื่อเจอเพื่อนของตนนั่งอยู่ แถมยังเป็นหุ้นส่วนของบริษัทเขาอีกต่างหาก
-
พชร
-
เตชินท์
...
-
เตชินท์
กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
-
เตชินท์
ไปดูงานต่างประเทศไม่ใช่รึไง
-
เตชินท์เดินเข้ามาในห้องจากนั้นจึงเดินไปที่โต๊ะของตน หยิบกระเป๋าเงินสีดำแบรนด์หรูที่ลืมเอาไว้ในห้องเพื่อออกไปข้างนอก
-
พชร
งานแต่งเพียงดาว
-
พชร
ไม่ได้ไปร่วมงาน
-
พชร
โทษที
-
ครืดดด
-
ประตูไม้ถูกเลื่อนเปิดโดยคนภายนอก ทำให้ทั้งสองสายตาหันไปมองเป็นตาเดียว
-
เพียงดาว
พี่เต-
-
เพียงดาว
พี่พชร
-
พชร
เจอพอดี
-
พชรลุกเดินเข้าไปหาเพียงดาวจากนั้นจึงยื่นการ์ดงานแต่งของเพียงดาวให้กับเจ้าตัวไป
-
💌 เรียนเชิญ คุณพชร อัฏฐกรเมธา
-
พชร
โทษที พี่กลับมาทันแต่ไม่ได้เข้าไป
-
พชร
ยินดีตอนนี้ไม่ช้าไปใช่ไหม
-
เพียงดาว
ขอบคุณนะครับ
-
เพียงดาว
แต่ไม่ต้องก็ได้อ่ะ มันผ่านมาแล้ว
-
พชรไม่ตอบแต่ยิ้มอ่อนให้กับเพียงดาว น้องชายที่เห็นมาแต่เด็ก ๆ พร้อม ๆ กับพี่ชายแท้ ๆ ของเพียงดาวเลยล่ะ
-
เตชินท์
กูจะออกไปข้างนอก
-
เตชินท์
มีไรสำคัญนอกจากการ์ดงานแต่งเพียงดาวอีกไหม
-
พชรก้มมองนาฬิกาข้อมือจึงได้รู้ว่าตอนนี้มันเป็นเวลาพักของพนักงานบริษัทแล้ว
-
พชร
ไปกับเพียงดาว?
-
เตชินท์
คนเดียว
-
เตชินท์
เพียงดาวเข้าค่ายมวย
-
พชรพยักหน้าเบา ๆ และถามต่อ
-
พชร
เข้ามาอีกทีเมื่อไหร่
-
เตชินท์
บอกไม่ได้
-
พชร
ถ้าบอกว่ามีเรื่องสำคัญกว่างาน
-
พชร
คุยตอนนี้ จะคุยไหม
-
เตชินท์มองพชรเงียบ พวกเขาผสานสายตากันนิ่งท่ามกลางความเงียบของห้องโดยที่มีเพียงดาวยืนมองตาปริบ ๆ อยู่หน้าประตู
-
-
ณ ร้านอาหารตามสั่ง
-
12:25
-
กลิ่นพ่าย
-
กลิ่นพ่าย
อ๋าาา
-
กลิ่นพ่าย
นึกว่าจะปิดไปแล้ว
-
กลิ่นพ่าย
ยังตั้งอยู่ที่เดิมเลย
-
กลิ่นพ่ายยืนมองร้านอาหารตามสั่งอยู่อีกฝั่งของถนนด้วยความดีใจว่าร้านโปรดของเขาเมื่อก่อนยังไม่ปิดตัวลง
-
คนตัวเล็กมองซ้ายมองขวาเพื่อข้ามไปอีกฝั่ง เมื่อเห็นว่าว่างแล้ว ขาได้ก้าวลงถนนกำลังจะวิ่งข้ามตรงไปแต่ดันไม่สังเกตรถมอเตอร์ไซค์ที่กำลังบิดมาด้วยความเร็วสูง
-
ก็บอกว่าสีชมพู
-
ปี๊น ๆ !!!
-
กลิ่นพ่าย
😧!!!
-
ด้วยความตกใจและขาดสติที่จะก้าวขาถอยหลังทำให้เขายืนแช่อยู่กลางเลนถนนแบบนั้น
-
พรึ่บ !
-
แขนเล็กถูกดึงจากใครบางคนอย่างแรงทำให้คนตัวเล็กเคลื่อนไหวมาตามแรงดึงจนใบหน้าจมลงที่อกแกร่งของใครสักคน
-
กลิ่นพ่าย
-
กลิ่นพ่าย
ขะ ขอ...
-
กึก..
-
กลิ่นพ่าย
(กลิ่นน้ำหอมนี้มัน...)
-
กลิ่นน้ำหอมนี้ที่กำลังเตะจมูกอยู่มันทำให้เขาตกใจยิ่งกว่ารถมอเตอร์ไซค์เมื่อกี้เสียอีก
-
“ ทำไมไม่ข้ามทางม้าลาย ”
-
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นด้วยน้ำเสียงดุ ทำให้ร่างบางค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง
-
เตชินท์
-
กลิ่นพ่าย
...
-
กลิ่นพ่าย
พี่...เตชินท์
-
คนตัวเล็กเผลอเอ่ยเรียกชายตรงหน้าไปด้วยเสียงแผ่ว
-
เตชินท์
...
-
เตชินท์ปล่อยมือออกจากร่างกายอีกฝ่ายให้เป็นอิสระและถอยห่างร่างบางออกมาเพื่อรักษาระยะห่าง
-
กลิ่นพ่าย
...
-
เตชินท์
เคยเจอฉันมาก่อนงั้นเหรอ
-
เตชินท์
ถึงได้รู้จัก
-
กลิ่นพ่าย
...
-
กลิ่นพ่าย
(...จำไม่ได้งั้นเหรอ)
-
กลิ่นพ่ายเผลอถอนหายใจอย่างโล่งอกให้เตชินท์ได้เห็น
-
เตชินท์
...
-
เตชินท์
ทีหลังจะข้ามถนน ก็ข้ามทางม้าลาย
-
เตชินท์
ที่นี่ประเทศไทย ไม่ใช่ต่างประเทศ
-
เตชินท์
รถรามันไม่ดูคน
-
แววตาคมนิ่งของเตชินท์ทำให้กลิ่นพ่ายอ่านสายตาคู่นั้นไม่ออกเลยว่าจริง ๆ
-
เตชินท์
ขอตัว
-
เตชินท์พูดจบก็ละสายตาจากคนตรงหน้าและเดินผ่านกลิ่นพ่ายไป โดยทิ้งร่างบางให้ยืนนิ่งอยู่กับที่ท่ามกลางแดดร้อน ๆ
-
เตชินท์
-
กลิ่นพ่าย
...
-
กลิ่นพ่าย
พ่าย…ดีใจ
-
กลิ่นพ่าย
พ่ายได้เจอพี่อีกแล้ว..
-
กลิ่นพ่าย
-
-
ตกเย็น
-
Techin's part
-
@CEELESTIAL CONDO
-
เตชินท์
-
ร่างหนามองผ่านกระจกรถด้านหน้าไปยังทางเข้าคอนโดของเตโช
-
' เจอยัง '
-
-
*เหตุการณ์ก่อนหน้า*
-
พชร
ทำหน้างงไร
-
พชร
กูเจอกลิ่นพ่ายที่ไทย
-
พชร
มึงเจอน้องยัง
-
เตชินท์
...
-
พชร
วันที่เพียงดาวแต่งงาน กูเจอที่คอนโดเซลเลสเทรล
-
พชร
ดูรีบออกไป
-
พชร
ไม่รู้ไปไหน
-
พชร
แต่คงพักที่คอนโดนั้น
-
เตชินท์
...
-
ติ้ง !
-
Messenger <ภูวินทร์> : พบแล้วครับ กำลังต่อรถไปร้านอาหารครับ
-
พชร
กูคุยกับมึงอยู่ สนใจกูหน่อย
-
พชร
หรือมีไรในมือถือให้สนใจมากกว่าคนที่กูเจอ
-
เตชินท์กดหน้าจอพลางตอบกลับพชร
-
เตชินท์
ต้องออกไปละ
-
เตชินท์
ไว้ค่อยกลับมาคุย
-
เพียงเท่านั้นเตชินท์ก็เดินออกจากห้องไปทันที ปล่อยให้พชรหันมองตามเขาเงียบ ๆ อยู่แบบนั้น
-
-
เตชินท์
-
กลิ่นพ่าย
-
ร่างสูงนั่งมองอีกฝ่ายกำลังลงจากแท็กซี่และเดินหายเข้าไปในตัวคอนโดที่เตโชกำลังบริหารอยู่
-
ติ้ง !
-
Messenger <ภูวินทร์> : sent a photo
-
|
-
[Messenger]
-
ภูวินทร์
-
ภูวินทร์
sent a photo
-
- ภาพกลิ่นพ่ายอยู่ด้านหน้าคอนโด -
-
เตชินท์
พอละ
-
เตชินท์
ฉันอยู่หน้าคอนโด
-
ภูวินทร์
คุณเตชินท์อยู่ตรงไหนครับ
-
เตชินท์
กลับไปก่อน
-
เตชินท์
เดี๋ยวฉันตามกลับไป
-
เตชินท์
อาจจะช้าหน่อย
-
เตชินท์
แต่บอกคนที่บ้านไม่ต้องรอทานข้าว
-
Read
-
|
-
เตชินท์มองผ่านกระจกด้านข้างขึ้นไปยังตึกสูงของคอนโด
-
' พี่...เตชินท์ '
-
เตชินท์
...
-
เตชินท์
ไปอยู่ไหนมา
-
เตชินท์
ทำไมเพิ่งกลับมา.. กลิ่นพ่าย
-
เตชินท์
...
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()