___

' ฝน...ไม่ได้พาฉันไป... '

' ...ฉันกลับมาหาเธอแล้ว มาร์เควีย '

|

- โถงบ้าน -

กลางห้องโถงเต็มไปด้วยกลิ่นยาฆ่าเชื้อฉุนจัดโชยกลิ่นเฉพาะบริเวณที่อยู่แต่ก็มีกลิ่นอายความชื้นภายนอกตัวบ้านที่พายุได้หยุดลงไปแล้ว ให้กลิ่นอายของฟ้าหลังฝนเข้ามาเจือปนเล็กน้อย

เขา ' ไซรัส ' นั่งนิ่งอยู่บนโซฟาที่ไม่ควรจะนั่ง เส้นเลือดที่แขนเกร็งจนปูดขึ้นชัดเจน ใบหน้าคมสันซีดเล็กน้อย แต่ไม่มีเสียงร้องสักแอะหลุดออกมาแม้แต่วินาทีเดียว

รอบ ๆ กายเขาเต็มไปด้วยบุคคลที่เขาคุ้นเคย เรย์แลน มารัค มาคัส ควีนเบียน ควินเซีย เทโอ...และเธอ ' มาร์เควีย '

หมอประจำตระกูลสวมถุงมือยางแน่นหนา ก้มลงตรวจบาดแผลด้วยท่าทีที่ทั้งเยือกเย็นและชำนาญ

" กระสุนฝังตื้น "

หมอหยิบมีดผ่าตัดขึ้นมา ใบมีดคมวาวจับต้องแสงไฟวาบ ก่อนจะกรีดเปิดปากแผลอย่างแม่นยำ เสียงเนื้อฉีกเบา ๆ ดังแทรกในความเงียบ

ไซรัสขบกรามแน่นจนกล้ามเนื้อขึ้นเป็นเส้นแข็ง ไม่ขยับแม้แต่นิ้วเดียว

หมอใช้คีมผ่าตัดสอดเข้าไปในแผล ล้วงลึกเข้าไปใต้กล้ามเนื้อ เสียงเหล็กเสียดสีกระสุนโลหะดังเบา ๆ

ไซรัสหรี่ตาเล็กน้อย ลมหายใจแรงขึ้น แต่ยังไม่ร้องหรือร้องขอหยุดพักเลยแม้แต่น้อย

" อีกนิดเดียว "

ร่างหนาเหลือบตามองเสี้ยวหน้าของหมออย่างไร้อารมณ์

เสียงโลหะกระทบกันเบา ๆ ก็ดังขึ้นเมื่อหมอดึงกระสุนออกมาได้ในที่สุด ชิ้นโลหะเล็กเปื้อนเลือดยังคงอุ่น ส่งเสียงแหลมสั้น ๆ เมื่อหมอวางมันลงบนถาดเหล็กข้างตัว

กิ้ง...

แววตายังคงนิ่งเย็นราวกับไม่มีบาดแผลใด ๆ

หมอล้างแผลต่ออย่างไม่เร่งรีบ ก่อนจะพันผ้าและเย็บบาดแผลสองสามเข็มและตลอดเวลานั้น ไซรัสไม่ได้หลุดเสียงครางเจ็บปวดออกมาเลย

" เรียบร้อยแล้วครับ "

มารัคผงกหัวเบา ๆ

เสียงราบเรียบของมาร์เควียดังขึ้น ไซรัสเปลี่ยนเป้าหมายมามองมาร์เควียที่ยืนมองเขาด้วยใบหน้านิ่งแต่แววตาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

ทั้งสองสบตากันท่ามกลางความเงียบของทุกคน กระทั่งมาคัสเอ่ยขึ้น

เรย์แลนพูดจบก็เดินนำออกไปก่อน

มาคัสกึ่งพูดกึ่งขำเล็กน้อย ก่อนที่มารัคจะละสายตาจากไซรัสมามองมาคัสแทน

มาคัสว่าพลางมองไปยังไซรัสและมาร์เควียที่สบตากันนิ่งอยู่

มารัคมองมาคัสนิ่งพักหนึ่ง ก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องตามหลังเรย์แลนไป

เทโอหันมองควินเซียเงียบก่อนจะผงกหัวเบา ๆ อย่างเข้าใจ ก่อนทั้งสองจะปลีกตัวเดินหายขึ้นบันไดไป โดยที่เทโอคอยเหลือบมองอยู่เป็นระยะ จนเหลือเพียงมาคัส ควีนเบียน ไซรัส มาร์เควียและหมอที่กำลังเก็บอุปกรณ์ของตัวเองอยู่ในห้องโถงนี้

ร่างบางละสายตาจากไซรัสไปมองพ่อของตน

มาคัสว่าพลางใช้ใบหน้าชี้ไปทางควีนเบียนที่ยืนอยู่ข้างกายตนเอง

มาคัสเอ่ยแต่สายตาจับจ้องอยู่ที่ไซรัสไม่ได้หันมองควีนเบียนเลย แต่เมื่อควีนเบียนและมาร์เควียไม่ยอมขึ้นไปสักทีเขาจึงหันไปมองภรรยาและลูกด้วยแววตานิ่งที่ไม่ได้คิดร้ายอะไร

สุดท้ายมาร์เควียและควีนเบียนก็จำใจยอมขึ้นมาก่อน แม้ว่ามาร์เควียจะคอยเหลือบมองชายต่างวัยทั้งสองคนจนลับสายตาไป

ชายสูงวัยแค่นหัวเราะในลำคอ เบาและขื่นขม เหมือนกำลังหัวเราะให้กับความดื้อรั้นที่เขาเองก็เคยมีในวัยหนุ่ม

ไซรัสไม่ตอบในทันที เขาก้มหน้าลงเล็กน้อย ราวกับกลืนเอาความรู้สึกบางอย่างกลับเข้าไปในอก

ความเงียบแผ่ขยายระหว่างสองคนอีกครั้ง ก่อนที่มาคัสจะถอนหายใจช้า ๆ เดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า

มาคัสและไซรัสสบตากันเงียบ

|

- ห้องนอนมาร์เควีย -

มาร์เควียและควีนเบียนนั่งเงียบอยู่ในห้องเพื่อรอมาคัส อยู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเคาะและเปิดเข้ามาทว่าไม่ใช่มาคัสแต่เป็นควินเซีย

ควีนเบียนมองลูกชายทั้งสองเงียบ ไม่พูดอะไร เพียงแต่คิดในใจว่า...อย่างน้อยก็ดีที่รักของพวกเขา ไม่ได้ผ่านความ นอกกายนอกใจ เหมือนชีวิตรักของเขาเมื่อก่อน

ควีนเบียนเอื้อมมือจับฝ่ามือของควินเซียและดึงมานั่งข้าง ๆ กัน สักพักประตูห้องมาร์เควียก็ถูกเปิดออกโดยไม่มีการเคาะให้สัญญาณ

มาคัสเดินเข้ามาก็เห็นคนสามคนนั่งเรียงอยู่ที่โซฟายาวซึ่งติดกับปลายเตียง กำลังหันมองมาทางเขาเป็นตาเดียว

มาคัสเดินเข้าไปหยุดลงตรงหน้าทั้งสามคนและเริ่มเอ่ยเข้าประเด็นอย่างไม่รอช้า

มาร์เควียหันมองควินเซียที่นั่งอยู่อีกฝั่งของผู้เป็นแม่ตนเองและเงยหน้าสู้กับมาคัสอย่างไม่ยอมให้มาร์เควียได้โดนสั่งสอนเพียงคนเดียว

มาคัสถอนหายใจแผ่วต่อหน้าทั้งสาม สายตาเขาจับจ้องอยู่ที่ควีนเบียนก่อนจะดึงภรรยาออกมาจากลูกทั้งสองมายืนข้าง ๆ กัน

มาคัสเอ่ยบอกเหตุผลกับมาร์เควียและควินเซียไปตามตรง ทั้งสองนั่งก้มหน้าเงียบก่อนที่มาร์เควียจะเงยหน้าขึ้นสบตากับพ่อของตน

ความเงียบเข้าครอบงำพวกเขาทั้งสี่คนในห้องห้องนี้ก่อนที่มาร์เควียจะก้มหน้าลงต่ำนั่งเงียบอยู่แบบนั้น

|

Cyrus's part

แกร๊ก...!

ร่างหนาเปิดประตูเข้ามาในห้องหลังจากถูกมาคัสบอกให้ขึ้นมาห้องนี้ตามคำสั่งที่เขาก็ไม่มีสิทธิ์จะขัดได้แม้จะยื่นใบลาออก แต่นั่นไม่ใช่การลาออกของ ไซรัส บรันด์ท

ไซรัสว่าพลางปิดประตู ก่อนที่เทโอจะค่อย ๆ เดินเข้ามาหาเขาและหยุดลงตรงหน้า

ไซรัสมองเทโอเงียบพักหนึ่ง อยู่ ๆ เขาก็กางแขนข้างที่หลังไม่บาดเจ็บออก

เทโอพูดจบก็เข้าสวมกอดไซรัสด้วยความระมัดระวัง ก่อนที่ไซรัสจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่ว

ไซรัสผละตัวออก มองหน้าเทโอ

ไซรัสพูดพลางเดินอ้อมเตียงไปอีกฝั่งที่เขาเคยใช้นอนตลอดก่อนจะเกิดเรื่องทั้งหมดขึ้น

ไซรัสนั่งบนเตียงหันหลังให้เทโอเงียบ

ร่างหนาหันกลับไปมองเทโอก่อนจะหยิบหมอนใบใหญ่ออกก็เห็นแหวนวางอยู่ เขาหยิบมันขึ้นมาและเดินกลับไปหาเทโอ

ณ บ้านครานซ์

ข่าวด่วน ชายชาวเบอร์ลินเสียชีวิตจากการถูกยิงในบ้านพัก

เจ้าหน้าที่ตำรวจเปิดเผยว่า นายลาร์ส ครานซ์ อายุ 31 ปี ถูกพบเสียชีวิตภายในบ้านพักส่วนตัวของเขา ในเขตชานเมืองเบอร์ลินเมื่อคืนที่ผ่านมา

รายงานเบื้องต้นระบุว่า นายครานซ์เสียชีวิตจาก บาดแผลกระสุนปืน โดยเจ้าหน้าที่ได้รับแจ้งเหตุช่วงเวลาตีหนึ่ง เมื่อเดินทางไปถึง พวกเขาพบว่าประตูบ้านไม่ได้มีร่องรอยการงัดแงะ และตัวนายครานซ์ถูกพบอยู่ในห้องรับแขก...................

มารัคยืนอ่านข่าวด่วนที่เผยแพร่ออกมาในโลกออนไลน์ด้วยใบหน้านิ่ง

มารัคพยักหน้าเบา ๆ และเอ่ยตอบสั้น ๆ

ไม่ว่าจะอยู่ในนามของใคร...ความทรมานที่มีต่อกันมาตลอดก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย

___