Code XXXIV : Game Over [100%]
-
___
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
-
|
-
[Messenger]
-
ไดเธอร์
-
ไดเธอร์
คุณมาร์เควียครับ
-
ไดเธอร์
พี่ไซรัสเคลื่อนตัวออกจากห้องแล้วครับ
-
ไดเธอร์
ไปคนเดียว
-
ไดเธอร์
กำลังเดินออกมาจากสถานีรถไฟ
-
ไดเธอร์
พี่เขากำลังเดินตรงไปที่รถมอเตอร์ไซค์ครับ
-
|
-
ไดเธอร์
-
ไดเธอร์
เอ้า
-
ไดเธอร์
หายไปไหนวะ
-
ไดเธอร์
หรือ...ไม่ใช่พี่ไซรัสจริง ๆ....
-
ไดเธอร์
กูกำลังรายงานเรื่องผีให้คุณมาร์เควียอยู่เหรอ
-
ไดเธอร์
หรือกู-
-
หมับ !
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไดเธอร์
!!!
-
ไซรัส บรันด์ท
เธอส่งให้นายมาตามฉันเหรอ
-
ไดเธอร์
-
ไดเธอร์
-
ไซรัส บรันด์ท
...
-
ไซรัสส่ายหัวเบา ๆ เมื่อเห็นไดเธอร์วิ่งหนีเขาด้วยความตกใจ
-
เขาไม่สนใจและเดินตรงไปที่รถมอเตอร์ไซค์คู่ใจของตัวเองอีกครั้ง ทว่าอยู่ ๆ สายเรียกเข้าก็ได้ดังขึ้น เขาหยิบมันขึ้นมาดูและมองหน้าจออยู่พักหนึ่งก่อนจะกดรับสาย
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ยัสเปอร์
คิดจะเข้าไปทั้งอย่างนั้นหรือไง
-
ไซรัส บรันด์ท
อืม
-
ยัสเปอร์
ฉันบอกให้นายว่าอย่าลงมือขณะเปิดหน้าไม่ใช่เหรอไซรัส
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่มีความจำเป็นต้องปิดอีกต่อไป
-
ยัสเปอร์
อย่างนั้น ฉันไปด้วย
-
ยัสเปอร์
ฉันไม่ไว้ใจให้นายเดินเข้าไปในพื้นที่อันตรายครั้งที่สอง
-
ป๊าก ! ป๊าก !
-
เสียงแตรถที่มีน้ำเสียงแน่นและก้องดังขึ้น ทำให้เขาหันไปมองตาม
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัสมองเห็นยัสเปอร์นั่งคร่อมอยู่บนบิ๊กไบค์ของเธอ เธอได้เก็บมือถือลงแล้วก่อนจะสวมหมวกกันน็อคและขับวนเข้ามาจอดตรงหน้าเขา
-
ยัสเปอร์
ขึ้นรถสิ
-
ยัสเปอร์
จะได้ลงออกไปสักที
-
ยัสเปอร์
อ่อ แล้วได้สวมเสื้อที่ให้ไปไหม
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่ต้องไป
-
ไซรัส บรันด์ท
อยู่ที่นี่แหละ
-
ไซรัส บรันด์ท
อันตรายเกินกว่าเธอจะเข้าไป
-
ยัสเปอร์
อันตรายเกินกว่าจะเข้าไป
-
ยัสเปอร์
นั่นยิ่งทำให้ฉันปล่อยนายไปคนเดียวไม่ได้
-
ไซรัส บรันด์ท
...
-
ไซรัส บรันด์ท
ยัสเปอร์
-
ไซรัส บรันด์ท
ฉันลุยเดี่ยว ฉันถนัดกว่า
-
ไซรัส บรันด์ท
ถ้าเธอไป ฉันกังวล
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่อยากลากใครเข้ามาบาดเจ็บ
-
ไซรัส บรันด์ท
เพราะงั้นเอารถไปเก็บและกลับเข้าห้องตัวเองไป
-
ไซรัส บรันด์ท
พยากรณ์บอกว่า พายุจะเข้า
-
ไซรัส บรันด์ท
ฝนตก อากาศคงดี อยู่ใต้สถานีร้อนยิ่งกว่าอะไร
-
ไซรัส บรันด์ท
วันนี้ ฉันไม่น่าได้กลับมานอน
-
ไซรัส บรันด์ท
นอนเผื่อด้วยละกัน
-
ไซรัส บรันด์ท
ฝันดีล่วงหน้า
-
ไซรัส บรันด์ท
ไปละ
-
ยัสเปอร์
...
-
ยัสเปอร์มองไซรัสที่ขึ้นคร่อมบิ๊กไบค์ สวมหมวกกันน็อคเรียบร้อย เขากำลังจะขับออกไปแต่ก็กำเบรกหยุดรถและหันไปมองเพื่อนสาวของตัวเองทางด้านหลัง
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
👍🏻
-
บรื้นนน !!!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
-
ณ บ้านครานซ์
-
- ห้องใต้ดิน -
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
|
-
- ห้อง CCTV -
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
กริ๊งงงง~!!
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
" กล้องด้านหน้าที่ว่าใช้งานไม่ได้ชั่วคราว กลับมาใช้ได้ยัง คุณลาร์สให้มาถาม "
-
" ปกติแล้วครับ "
-
" อืม "
-
ปลายสายได้ตัดไปแล้ว ชายร่างกำยำที่กำลังนั่งดูกล้องวงจรปิดอยู่ชั้นใต้ดินอยู่ ๆ กลับถูกล็อคและถูกปิดจมูกด้วยผ้าที่มียาสลบทำให้หมดสติไป
-
" เดี๋ยวกูจัดการเอง มึงไปย้อนกล้องเมื่อสี่เดือนก่อนเลย "
-
" โอเคครับ "
-
-
ณ บ้านชุลทซ์
-
- ห้องนอนมาร์เควีย -
-
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
-
แกร๊ก...!
-
ประตูห้องถูกเปิดออกโดยพลการ
-
มาร์เควีย
-
ควินเซีย
-
ควินเซียมองไปยังโต๊ะทำงานของมาร์เควียที่เต็มไปด้วยเอกสารและหลักฐานมากมาย
-
ควินเซีย
เพื่อนของไซรัสติดต่อเทโอมา
-
ควินเซีย
ไซรัสกำลังมุ่งหน้าไปที่บ้านครานซ์
-
ควินเซีย
เขาต้องการให้เธอไป-
-
มาร์เควียไม่ทันรอให้ควินเซียพูดจบก็ลุกพรวดพราดไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงและหยิบปืนของตนเองและปืนของไซรัสที่เก็บเอาไว้ออกมา จากนั้นจึงวิ่งผ่านควินเซียออกจากห้องไป
-
ควินเซีย
...
-
|
-
Cyrus's part
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ครึ้ม ! ครึ้ม !
-
เปรี้ยง !!! ⚡️
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ไซรัส บรันด์ท
...หมดเวลา
-
ไซรัส บรันด์ท
สนุกแล้วสิ...
-
ไซรัส บรันด์ท
-
|
-
- ภายในบ้านครานซ์ -
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
ถึงไหนละ
-
ลาร์ส ครานซ์
เจอตัวมันไหม
-
เยนส์
ยังครับ
-
เยนส์
ไม่มีพิกัดหรือร่องรอยอะไรเลย
-
เยนส์
ไฟลท์บินออกต่างประเทศก็ไม่มี
-
เยนส์
แสดงว่ายังอยู่ในเบอร์ลินครับ
-
ลาร์ส ครานซ์
ค้นหามันให้เจอ
-
ลาร์ส ครานซ์
คิดทรยศหอบเงินหนีกูรึไง
-
ลาร์สบ่น
-
ลาร์ส ครานซ์
ส่วนมึง กูให้เวลาลบข่าว
-
ลาร์ส ครานซ์
ทำไมมันยังไม่หมดจากแพลตฟอร์มสักที
-
ลาร์สหันไปบ่นลูเซียอย่างไม่สบอารมณ์
-
" ผมกำลังไล่ลบข่าว แต่คนก็ส่งต่อกันเรื่อย ๆ ยากอยู่นะครับที่ลบออกทีเดียวหมด "
-
" ถึงลบออกหมด ก็ใช่ว่าคนจะไม่พูดถึงกันนะครับ "
-
ลาร์ส ครานซ์
ก็ช่างแม่มันดิวะ!!!
-
ลาร์ส ครานซ์
ลบข่าวครอบครัวกูและข่าวกูออก!!!
-
ลาร์ส ครานซ์
ใครมันยกขึ้นมาพูด ก็ปิดปากมันไปจะเป็นไร
-
ลาร์ส ครานซ์
ไอ้โง่!!
-
ลาร์ส ครานซ์
ยังจะมานั่งเถียงกูอีก
-
ลาร์ส ครานซ์
รีบลบ!!!
-
" คะ ครับ ๆ "
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ครืดด ครืดด
-
พ่อ📲
-
ลาร์ส ครานซ์
...จิ๊
-
ลาร์ส ครานซ์
โทรจิกมันทุกชั่วโมงเลยไหม
-
ลาร์ส ครานซ์
โทรกดดันทำไมวะ
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
-
เยนส์
คุณลาร์สจะไปไหนครับ
-
ลาร์ส ครานซ์
ไม่ต้องสนใจกู ทำหน้าที่ตัวเองไป
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ครืดด ครืดด
-
พ่อ📲
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
|
-
- ข้างนอก -
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
👨🏻ใครวะ
-
ชายร่างกำยำคนหนึ่งเอ่ยพูดกับเพื่อนของตน
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
👨🏻เฮ้ย ! เข้ามาได้ไง
-
👨🏻ดึกดื่นป่านนี้ ไม่ดูเวล่ำเวลาหน่อยเหรอวะ
-
👨🏻ถ้าจะมาหาคุณลาร์ส เช้าก่อนค่อยมะ- อะ ไอ้ไซรัส…
-
👨🏼ไซรัส?
-
หมับ ! พึ่บ ! ตุ้บ…!!!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
👨🏻อุก...!
-
👨🏼…
-
👨🏼มึงตาย—!
-
ผลั๊วะ !!!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
👨🏼เฮือก!
-
ตุ้บ !
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ครึ้ม !! ครึ้ม !!!
-
เปรี้ยง !!!⚡️
-
-
เปรี้ยง !!!⚡️
-
มาร์เควีย
-
รถนับสิบคันกำลังมุ่งหน้าสู่บ้านครานซ์ในเวลากระชั้นชิด โดยมีรถของมาร์เควียขับนำรถคันอื่น ๆ
-
ติ้ง !
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
Messenger: บ้านครานซ์ ตอนนี้มีคนบุกรุกครับคุณมาร์เควีย
-
มาร์เควียไม่ได้สนใจข้อความที่ส่งเข้ามาแต่กลับเหยียบคันเร่งรถเร็วขึ้น
-
บรื้นนน !!!!
-
มาร์เควีย
-
|
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ครืดด ครืดด
-
คุณควินเซีย📲
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
“ พบกลุ่มรถคุณมาร์เควียแล้วครับ ”
-
“ ครับ ทราบครับ ”
-
ติ้ด !
-
ครึ้ม !!! ครึ้ม !!!
-
เปรี้ยง !!!⚡️
-
-
ไซรัส บรันด์ท
-
👨🏽มะ มันยังไม่ตาย
-
👨🏾ดักทางมันไว้ก่อน กูจะไปหาคุณลาร์ส
-
ไซรัส บรันด์ท
หึ
-
ไซรัส บรันด์ท
(บอกมันรีบโผล่หัวออกมา)
-
ไซรัส บรันด์ท
(กูจะเล่นรอ)
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ผลั๊วะ !!! พลั่ก !!! ตุ้บ !!!
-
|
-
Laz’s part
-
- ห้องนอน -
-
แกร๊ก !!!
-
👨🏽คุณลาร์สครับ!!!
-
ลาร์ส ครานซ์
ใครใช้ให้มึงพรวดพราดเข้ามา
-
👨🏽ไอ้—
-
ลาร์ส ครานซ์
ออกไป
-
👨🏽แต่คุณลาร์ส—
-
ลาร์ส ครานซ์
ฟังไม่รู้เรื่องเหรอวะ!!!!
-
ลาร์ส ครานซ์
กูบอกให้ออกไป!!!!!!!
-
ลาร์ส ครานซ์
-
👨🏽ตอนนี้ไอ้ไซรัสมันบุกบ้านแล้วนะครับ
-
กึก...
-
ลาร์ส ครานซ์
...
-
ลาร์สนิ่งไปพักหนึ่งเมื่อได้ยินชื่อของไซรัส
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
กล้า...บุกถิ่นกูเลยเหรอ
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
กล้าเข้ามา...กูก็กล้าต้อนรับ
-
ลาร์ส ครานซ์
-
แก้ก..!
-
|
-
ปั่ก !!! ตุ้บ !!!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
เยนส์
-
เยนส์
...ไอ้ไซรัส
-
ร่างหนากระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
-
ไซรัส บรันด์ท
คิดไว้ไม่มีผิด
-
ไซรัส บรันด์ท
คำเตือนกูไม่เคยเข้าหัวมึงเลยถูกไหม ไอ้เยนส์
-
เยนส์
...
-
ไซรัส บรันด์ท
ไม่รู้ว่า ไอ้ลาร์ส หรือ มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
เจ้านายตัวจริงของมึง
-
แก้ก !
-
ต่างคนต่างควักกระบอกปืนออกมาเล็งใส่กันและกัน แววตาดุเดือดของทั้งสองกำลังปะทะกันท่ามกลางคนบาดเจ็บนับหลายคนในบริเวณนี้
-
|
-
Marqueer's part
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
เหล่าบอดี้การ์ดกำลังบุกเข้าบ้านครานซ์ด้วยความเงียบ ภายในบ้านตอนนี้ยังไม่มีเสียงปืนดังขึ้นให้ร่างบางได้ยิน
-
กระทั่ง…
-
ปั้ง !!! ปั้ง !!!
-
มาร์เควีย
…!!
-
มาร์เควีย
ไซรัส
-
มาร์เควีย
-
แก้ก…!
-
ขาเรียวได้วิ่งฝ่ากลุ่มบอดี้การ์ดของตัวเองเข้าไปภายในทว่ากลับต้องชะงักฝีเท้าเมื่ออยู่ ๆ มีดนับสี่เล่มกำลังจ่อมาที่เขา
-
กึก...
-
มาร์เควีย
-
" คุณมาร์เควีย...! "
-
ลาร์ส ครานซ์
อย่าทำร้ายเธอ
-
ลาร์ส ครานซ์
แต่ถ้าเป็นคนอื่นนอกเหนือเธอ...กูไม่เกี่ยง
-
เพียงเท่านั้น ปลายมีดก็ได้หันเข้าหาบอดี้การ์ดของมาร์เควียแทน
-
มาร์เควีย
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
ต้อนรับให้สมเกียรติ...คนของฉันหน่อย
-
มาร์เควีย
...
-
ปั้ง !!! ปั้ง !!! ปั้ง !!!
-
เสียงปืนดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง คนของมาร์เควียถูกสกัดต้นทางจนต้องถอยหลังกลับออกไปข้างนอก ลาร์สเมื่อเห็นมาร์เควียยืนอยู่คนเดียวจึงเดินเข้ามาหา ทว่าร่างบางกลับถอยหนีห่าง
-
ลาร์ส ครานซ์
ถอยหนีทำไม
-
ลาร์ส ครานซ์
เข้ามาหาที่บ้าน ก็ไม่ได้มาหาพี่เหรอ
-
มาร์เควีย
...
-
ร่างบางกำลังจะเดินหนีไปทางอื่นเพื่อหาไซรัส ทว่าก็ถูกมือหนาคว้าจับข้อมือเอาไว้
-
ลาร์ส ครานซ์
-
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
ปล่อย
-
ปลายกระบอกปืนจ่อเข้ากลางหน้าผากลาร์ส
-
ลาร์ส ครานซ์
...
-
ลาร์ส ครานซ์
ขู่แบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ
-
มาร์เควีย
ไม่อยากตาย...ก็ปล่อย
-
ลาร์ส ครานซ์
ถ้าเธอกล้า ก็เอาเลยสิ
-
ลาร์ส ครานซ์
พี่ไม่กลัวตายจากเธออยู่ละ
-
มาร์เควียมองลาร์สนิ่ง นิ้วเรียวที่วางอยู่ไกปืนพร้อมลั่นใส่สมองอีกคนด้วยอารมณ์ที่กำลังถูกขัด ทว่าอยู่ ๆ แชนเดอร์เลียด้านบนกลับกระทบกับของแข็งบางสิ่งจนเกิดเสียงดัง
-
เคร้ง !
-
ข้อมือของมาร์เควียถูกปล่อยเป็นอิสระโดยที่ลาร์สไม่รู้ตัว ทั้งสองเงยหน้ามองแชนเดอร์เลียด้านบนที่กำลังสั่นไหวไปมาราวแผ่นดินไหวกำลังครอบงำมัน แต่ไม่ใช่...
-
ยัสเปอร์
-
ยัสเปอร์
รีบไปหาไซรัส
-
มาร์เควีย
...
-
มาร์เควียขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่ออยู่ ๆ หญิงแปลกหน้าก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาช่วยเขา
-
ยัสเปอร์
รีบไป!
-
ปั่บ !
-
เมื่อกระสุนถูกยิงออกมาจากปืนที่มีกระบอกเก็บเสียงจนกระทบเข้ากับแชนเดอร์เลียด้านบนสั่นครอนอีกครั้ง มาร์เควียก็ใช้โอกาสนี้หนีหายออกไป เหลือเพียงลาร์สและยัสเปอร์เท่านั้น แต่..
-
ปั่บ !
-
กระสุนแฉลบพลาดเป้าไปนิดเดียว เฉี่ยวโดนโครงโลหะของแชนเดอเลียร์
-
เคร้ง !
-
เสียงคริสตัลกระทบกันด้วยแรงสะเทือน
-
ปั่บ !
-
กระสุนเฉี่ยวเสาเหล็กที่ยึดตัวแชนเดอเลียร์เข้าอย่างจัง เสียงโลหะเสียดสีกันด้วยแรงสั่นสะเทือนหนักขึ้น
-
แกร๊ง... แกร๊ง...
-
พลั่ก !!!
-
ตุ้บ !
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
!!!
-
โคร้มมม !!!
-
ปล่อยให้ผ้มได้หลับ
-
แชนเดอเลียร์ทั้งชุด หลุดร่วงลงมาจากเพดานด้วยเสียงคำรามหนักหน่วง ก่อนจะฟาดกระแทกใส่คนที่พุ่งเข้ามาเพื่อผลักลาร์สให้ออกจากบริเวณนั้น
-
👥เอือก! อ้า...ซี๊ดดด...!!!
-
ยัสเปอร์
-
ยัสเปอร์เดินถือปืนหนีออกไปจากบริเวณนั้นแล้ว
-
ลาร์ส ครานซ์
-
|
-
Cyrus's part
-
ร่างหนาเดินถือปืนมาเรื่อย ๆ เพื่อมุ่งหน้าไปยังห้องของลาร์ส เป้าหมายใหญ่ของเขาก็คือ ลาร์ส แต่อยู่ ๆ กลับได้ยินเสียงปืนดังขึ้นมาอีก
-
ปั้ง !!! ปั้ง !!!
-
มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ทุกอย่างกลับหยุดนิ่งอัตโนมัติเมื่อมองเห็นแผ่นหลังคุ้นเคย...
-
ไซรัส บรันด์ท
…
-
มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
มาร์เควีย..
-
มาร์เควีย
-
ทั้งสองผสานสายตาท่ามกลางคนตายที่นอนเกลื่อนพื้น...นี่คือครั้งแรกของการเผชิญใบหน้าจริงของกันและกัน
-
ปั้ง !!!
-
มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัสหันกลับมามองมาร์เควียอีกครั้ง หางตาเขาเห็นแล้วว่ากำลังมีกระบอกปืนเล็งมาทางมาร์เควีย
-
ร่างหนาวิ่งเข้าไปโอบเอวบางและยิงสกัดออกไป
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ปั้ง !!!
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ในขณะเดียวกันศัตรูอีกกลุ่มก็ได้มุ่งหน้าเข้ามาทางด้านหน้า คนตัวเล็กจึงยิงสกัดอีกฝั่งของตัวเอง แต่สุดท้ายร่างหนาก็ถูกกระสุนยิงเข้าจากทางด้านหลัง
-
มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
-
ไซรัส บรันด์ท
อึก!
-
มาร์เควีย
ไซรัส
-
น้ำเสียงและใบหน้าของความเป็นห่วงของมาร์เควียดังขึ้น ทั้งสองสบตากันท่ามกลางเสียงปืน
-
มาร์เควีย
ไหวหรือเปล่า
-
อยู่ ๆ เสียงหนึ่งก็ได้ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังพวกเขา
-
ยัสเปอร์
ฉันยิงสกัดเปิดทางให้
-
ยัสเปอร์
เธอพาเขาออกไป
-
ทั้งสองหันไปมองต้นทางก่อนจะพบกับยัสเปอร์ที่ยืนถือปืนสองกระบอกอยู่ในมือเหมือนเดิม
-
ไซรัส บรันด์ท
(ยัสเปอร์..)
-
ยัสเปอร์
พาเขาออกไป!
-
มาร์เควียเมื่อได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นอีกรอบ เขาจึงพาร่างหนาลงไปข้างล่าง แต่กลับต้องปะทะหน้ากับลาร์สอีกครั้ง
-
ลาร์ส ครานซ์
หึ...
-
ลาร์ส ครานซ์
บุกเข้ามาจนทำข้าวของเสียหาย
-
ลาร์ส ครานซ์
คิดจะออกไปทั้งที่ไม่ชดใช้อะไรกันเลยงั้นเหรอ
-
มาร์เควีย
...
-
ไซรัส บรันด์ท
...
-
ยัสเปอร์
ถอยไป
-
ยัสเปอร์เล็งกระบอกปืนทั้งสองไปที่ลาร์ส เธอยืนอยู่บนขั้นบันไดทางด้านหลังมาร์เควียและไซรัส
-
ลาร์ส ครานซ์
หึ
-
ลาร์ส ครานซ์
คิดว่ายิ่งใหญ่มากจากไหน
-
ลาร์ส ครานซ์
มัน...ไม่ง่ายขนาดนั้นนะ
-
ลาร์ส ครานซ์
-
ลาร์ส ครานซ์
ยังต้อนรับไม่เสร็จเลย
-
ลาร์ส ครานซ์
จะรีบออกไปไหนกัน
-
ลาร์ส ครานซ์
ใช่ไหม มาร์เควีย
-
ลาร์ส ครานซ์
มารยาทของแขกที่เข้ามาในบ้านน่ะ
-
ลาร์ส ครานซ์
เจ้าบ้าน...ต้องต้อนรับให้ดีที่สุด
-
มาร์เควีย
-
ลาร์ส ครานซ์
😏
-
มาร์เควีย
ผมให้โอกาสพี่ถอย
-
มาร์เควีย
ระหว่าง...ถอยเข้าคุก กับ ถอยลงโลง
-
มาร์เควีย
พี่เลือกอะไร
-
ลาร์ส ครานซ์
พี่เลือก...
-
ลาร์ส ครานซ์
" เธอ " 🙂
-
ไซรัส บรันด์ท
-
มาร์เควีย
-
ไซรัสก้มหน้าต่ำด้วยความรู้สึกปวดจากกระสุนที่ฝังอยู่ในตัวของเขาทว่าสายตาดันมองเห็นกระบอกปืนของตนเองที่ร่างบางเป็นคนเก็บเอาไว้และตอนนี้ก็ถือมันอยู่
-
ลาร์ส ครานซ์
พี่ว่าพี่ต้องเป็นคนถามมากกว่า
-
ลาร์ส ครานซ์
ระหว่าง มันรอดอีกครั้ง...กับให้พี่เอามันลงโลงจริง ๆ....
-
ลาร์ส ครานซ์
เธอจะเลือกอะไร
-
มาร์เควียมองลาร์สนิ่ง แววตาอ่านเกมของร่างบางกำลังเริ่มแต่ไม่อาจมีใครมองสายตาคู่นั้นออกเลย เว้นก็แต่คนข้าง ๆ ที่ก้มตัวต่ำด้วยความบาดเจ็บไหล่บนอยู่ตอนนี้
-
ไซรัสฟังบทสนทนาเงียบ ฟ้าข้างนอกจากที่ร้องอึกกระทึกครึกโครมไปทั่วฟ้า ในตอนนี้สายฝนจากพายุหนักก็ได้ตกลงมาอีกครั้ง
-
ภาพวันวานของการจากไปของเขาได้วกฉายขึ้นมาในโสตประสาทของมาร์เควีย กระบอกปืนในมือของมาร์เควียกำลังจะยกขึ้นเล็งใส่ลาร์สแต่...
-
หมับ ! พรึ่บ…!
-
มือหนาเข้าประคองด้ามปืนกับร่างบางจากนั้นก็ลั่นไกใส่ลาร์สในทันที
-
ปั้ง !!!
-
ปั้ง !!!
-
ปั้ง !!!
-
ลาร์ส ครานซ์
-
มาร์เควีย
...!!
-
กระบอกปืนถูกแย่งไปจากมือของมาร์เควีย ปืนที่เขาถนัดที่สุดได้คืนกลับมือของเขาอีกครั้ง
-
ไซรัส บรันด์ท
-
ไซรัส บรันด์ท
อย่า...เสือกเล่นลิ้นกับเธอต่อหน้ากู...
-
ร่างหนากัดฟันพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ...ก่อนที่ปลายกระบอกปืนนั้นจะลดลงข้างตัวเมื่อเขาเกร็งแขนเพื่อยิงไปเมื่อครู่จนทำให้ไหล่ข้างที่บาดเจ็บได้รับผลกระทบไปด้วย มาร์เควียประคองร่างหนาเอาไว้อีกข้างก่อนที่ยัสเปอร์จะเข้ามาช่วยประคองอีกข้าง
-
ไซรัสยังเหลือเรี่ยวแรงแต่ก็สะท้านส่วนบนด้วยความเจ็บปวด
-
ยัสเปอร์
ทำไมนายไม่ใส่เสื้อที่ฉันหามาให้เนี่ย
-
ร่างหนาส่ายหน้าเบา ๆ ไม่ได้ตอบอะไร แต่กลับหันไปมองมาร์เควียแทน สายตาทั้งสองคู่จ้องผสานกันอีกครั้ง แววตาเป็นห่วงของมาร์เควียฉายให้ไซรัสได้เห็น
-
ไซรัส บรันด์ท
ฝน…ไม่ได้พาฉันไป..
-
ไซรัส บรันด์ท
...ฉันกลับมาหาเธอแล้ว มาร์เควีย
-
มาร์เควีย
...
-
มาร์เควีย
นายมัน...
-
คนตัวเล็กเอ่ยขึ้นด้วยความสุดจะทนกับคำพูดของอีกฝ่าย...ดวงตาคู่นั้นก็เริ่มสั่นครอนเบา ๆ แล้ว
-
มาร์เควีย
มันใช่เวลารึไง..
-
มาร์เควีย
ดีขึ้นเมื่อไหร่ นายเจอดีแน่…ไซรัส
-
ร่างบางพูดกดเสียงต่ำ ก่อนที่จะพยุงตัวไซรัสออกไป ยัสเปอร์ที่นิ่งไปในตอนแรกก็ได้ปล่อยให้ทั้งสองเดินออกจากบ้านที่เต็มไปด้วยคนตายออกไปด้วยกันสองคน ส่วนตัวเธอเองก็ยืนมองแผ่นหลังของคนสองคนห่างออกไปเรื่อย ๆ
-
ยัสเปอร์
...
-
___
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()