ลดา!!

//ยิ้มกว้างท่าทางดีใจ

ลดามานานหรือยังครับ

ใช่ครับ

นุชจองโต๊ะวีไอพีเอาไว้ใกล้ๆเวที

เห็นบอกว่าวันนี้มีโชว์ของวงที่ฮอตที่สุดของที่นี่เลยนะ

งั้นเราไปที่โต๊ะกัน 😄

//เดินเข้าไปคว้ามือร่างบางให้เดินไปยังโต๊ะ

ก็..ไม่มีอะไรหรอกย่ะ

ฉลองต้อนรับการกลับไทยของฉันไง

คิดว่าตัวเองเป็นใครทำไมต้องต้อนรับ

อีนี่!! ไม่โดนตบสักทีคือไม่หุบปาก

เห้ย! ไม่เป็นไรเลยลดา

เราว่ามันก็น่ารักดีนะ // ยิ้ม

ถือว่าซอลสายตายังดีอยู่

ที่มองว่าพวกฉันน่ารัก ฮ่าๆ

หึ // หัวเราะเบาๆพลางยิ้มอ่อนๆ

ฉันเห็นเขาโพสกันเต็มเฟซบุ๊ค

ว่าวันนี้มีโชว์พิเศษจากวงที่ฮอตมาก

จริงอ่ะ

ที่นี่ก็เริ่ดใช่ได้เลยนะเนี่ย

คิดไม่ผิดที่ตกลงว่าจะมาที่นี่วันนี้

ก็เจอซอลหน้าร้านพอดีอ่ะ

ก็เลยชวนให้มานั่งด้วยกัน

เเล้วเมื่อไหร่จะคบกันสักทีพวกแก

ซอลมันจีบแกนานเเล้วนะลดา

จะเล่นตัวไปถึงไหน

//นั่งอมยิ้มท่าทางเขินอาย

แหนะ! เขินเหรอลดา // เเซว

ฉันอยู่ตรงนี้มีเเต่คิดถึงสุดหัวใจ

ยังจำภาพสุดท้ายของเธอที่จากกัน

วันที่เป็นที่สุดของความเสียใจ

เเละโลกก็เปลี่ยนไปตลอดกาล

ไร้สิ่งจุดหมายในโลกที่เเสนว่างเปล่า

โลกที่ไม่มีเธอเป็นโลกที่ฉันไม่เหลือใคร

มีเพียงร่างกายที่หายใจเเต่ทั้งหัวใจสลาย

กรี๊ด!! นี่มันวงของเปรมหนิ

ใช่ไหมลดา // หันไปถามร่างบาง

เพลงเศร้ามากเลยเนอะพวกแก

ทำไมร้องเปิดได้เศร้ามาก

//ขมวดคิ้วมองท่าทางของร่างบาง

ลดา..เป็นอะไรหรือป่าว

เธอน้ำตาไหล

นี่แกเป็นอะไรลดา

บ่นอะไรอยู่คนเดียว

แน่ใจนะ

ฉันชอบมือกลองชะมัดเลย

หล่อทรมานใจเป็นที่สุด

พูดงี้ ลดาเคืองเเย่เลยดิ

มีอะไรหรือป่าวพวกแก

มือกลองเขาเป็นใครเหรอ

พวกแกรู้จัก?

รู้จักดีไหมนะลดา // หันไปถาม

ลดากินนี่ดีกว่าครับ // เปลี่ยนเรื่อง

ซอลสั่งอันนี้มาให้ลดา

ลองกินดูสิ

อร่อยมากเลยนะ

ครับ // ยิ้มตอบ

งั้นซอลไปห้องน้ำแปปนะเดี๋ยวมา

//ลุกขึ้นยืนเเละเดินออกไปทันที

ซอลนี่ก็น่ารักเหมือนกันนะ

แกตอบตกลงคบกับมันไปได้เเล้ว

เเต่ซอลมันก็จีบแกมาหลายปีละนะ

เเถมตอนแกมีคนอื่นก็ยังไม่ไปไหน

แกคิดแบบนั้นจริงเหรอลดา

ความจริงคือรอเขาคนนั้นอยู่หรือป่าว

ความบังเอิญครั้งนั้นทำให้แกดูสนใจคนอื่นน้อยลงนะ

อีนี่พูดเรื่องนั้นไม่ได้เลยนะ

วีนฉันสิ่งเดียว 🙄

นี่พวกแกพูดอะไรกันอ่ะ

ไม่ยุ่งสักเรื่องก็ได้นะนุช

นี่แกหาว่าฉันเสือกเหรอโบว์

ฉันยังไม่ได้พูดเลย

แกร้อนตัวเองนะ ฮ่าๆ

//เดินถือเค้กเข้ามาหาร่างบาง

อธิษฐานสิครับลดา

มีความสุขมากๆนะลดา

ซอลดีใจที่ปีนี้ได้ถือเค้กให้ลดานะครับ

ไม่เจ็บไม่ป่วยนะเพื่อนรัก

ขอให้เป็นปีที่ดีของแกสักทีนะลดา

หลีกให้ฉันอวยพรลดาด้วยสิยัยโบว์

อีนี่ยืนบังฉันหมดด

ฉันขอให้แกมีความสุขนะลดา

แกต้องขอบคุณซอลนู้นน

ถ้าซอลจำไม่ได้ฉันก็ลืมเหมือนกัน

ไม่เป็นไรครับ // ยิ้ม

อะไรที่เกี่ยวกับลดาซอลยินดีทำให้

กูรู้นะว่าทำไมอยู่ๆมึงถึงเปลี่ยนเพลง

เปลี่ยนเพลงก่อนขึ้นสิบนาที

ถ้าไม่ใช่เพลงที่มึงร้องบ่อยช่วงนี้

กูคงร้องให้มึงไม่ได้หรอกนะเปรม

จริงดิเฮียพรีม

เพลงแรกที่ขึ้นเฮียเปรมร้องบ่อยเหรอ

นี่เฮียเปรมอกหักเหรอ

ทำไมร้องเพลงเศร้าแบบนั้นอ่ะ

อือ มันคงนึกถึงใครบางคน

มึงไม่เคยได้ยินเหรอม่อน

คนเรามักจะซ่อนคนคนนึงไว้ในเพลงเพลงนึงเสมอ

เดี๋ยว!

กู..กูขอโทษนะเปรม

ที่เมื่อกี้กูไม่เข้าใจมึงอ่ะ

ทำไมมึงซึมจังวะเปรม

สีหน้าเเววตามึงดูไม่ค่อยโอเค

เเล้ววันนี้วันเกิดของ.. // กำลังจะพูด

ให้เราไปเป็นเพื่อนไหมลดา

ครับลดา

//ยืนกอดอกอยู่หน้าห้องน้ำ

ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม

คุยเลิกกับโซลได้ไหม

ฉันขอร้อง

โซลเเค่ประชดฉันก็เลยไปหาคุณ

//ดึงเเขนร่างบางไว้

เดี๋ยวสิ!!

ฉันรู้ว่าเธอเข้าใจที่ฉันพูด

เธอโกหก!!

ฉันไม่เชื่อ

เธอมันนางมารร้าย

ตั้งใจเเเย่งโซลไปจากฉัน

ถ้าไม่มีแกโซลคงไม่นอกใจฉันหรอก

//ปรีตัวเข้าไปเขย่าไหล่ร่างบาง

ลีฟ!!

//วิ่งเข้ามาประคองหญิงสาวที่ล้มตัวลงนั่งอยู่ที่พื้น

//ค่อยๆพยุงลีฟให้ยืนขึ้นอย่างทะนุถนอม

เป็นอะไรมากไหมลีฟ

//ถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ฮึก! ทำไมถึงใจร้ายแบบนี้

ต้องการจะเอาคืนอย่างงั้นเหรอ

เธออยากเอาคืนใช่ไหม!!

//เสียงดังโวยวาย

เงียบทำไมล่ะ!!

พูดออกมาสิ

..............

//คว้าข้อมือของร่างบางไว้

ปล่อยนะ // พยายามสบัดข้อมือ

เปรม!!

ปล่อยฉันนะ!!

เธอมันบ้าไปเเล้วหรือไง

เปรม!! ปล่อยฉันสิ

ฉันเจ็บนะ // พยายามแกะมือออก

โอ๊ย!!

พูดอะไร!

เหอะ!

เสียใจด้วยที่ฉันคงทำตามคำขอของเธอไม่ได้

เพราะฉันไม่รู้ว่าเขาคนนั้นคือใคร

ก็ฉันบอกเเล้วไงว่าฉันไม่รู้!!

โอ๊ย // สบัดมือออกเเล้วตบไปที่หน้าของร่างสูงอย่างเต็มแรง

//กำลังจะหันหลังวิ่งหนีออกไป

ฉันไม่มีอะไรจะเคลียร์กับเธอ

ปล่อยฉันนะเปรม!!

ฉันเกลียดเธอเปรม!!

ได้ยินไหมว่าฉันเกลียดเธอ!!

ทำไมล่ะเปรม

เธอจะห้ามฉันไปเพื่ออะไร

.............

ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่รู้จักคนชื่อโซล

เธอจะเชื่อฉันไหมเปรม

ถ้าบอกว่าลีฟกำลังเข้าใจฉันผิด

เธอจะหาว่าฉันโกหกหรือป่าว

//พูดด้วยน้ำเสียงที่น้อยใจ

เธอแคร์ลีฟจนลืมความรู้สึกฉันหรือป่าวเปรม ฮึก~

ทำไมเปรมไม่เชื่อลดาเลยล่ะ

//น้ำตาไหลลงอาบแก้มสองข้าง

🤮🤮

//รวบรวมสติตัวเองเเละหันมาผลักร่างสูงให้ออกห่างตัวอย่างสุดแรง

//รีบวิ่งออกไปทันที

//วิ่งไปแอบที่มุมมืดของร้าน

ฮึก~ // ทรุดตัวนั่งลงร้องไห้ฟุ่มฟายออกมาอย่างสุดกลั้น

ทำไมเปรมถึงรักผู้หญิงคนนั้นมากขนาดนั้นด้วย ฮึก~

ทำไมเปรมไม่เชื่อเราเลย

เราไม่โกหกเปรมหรอกนะ ฮึก~

เฮียใจเย็นก่อน // ดึงมือร่างสูงไว้

ไอเปรม!!

มึงมีสติหน่อยดิวะ

มาถึงก็ยกไม่หยุดจนหมดขวดเเล้ว

จะเมาให้ตายห่าไปเลยหรือไง

//ยกมือจบไหล่พรีมพลางส่ายหน้า

ปล่อยมันพรีม

ให้มันได้ดื่มเพื่อระบายเถอะ

เฮ้อ // ถอนหายใจ

กูแม่งไม่เข้าใจมันเลยวะมืด

มันจะทำแบบนี้ไปทำไม

ไหนมึงบอกว่าพวกกูต้องเข้าใจมันไงพรีม

เชื่อในการตัดสินใจของมัน

เปรมมันมีเหตุผลอยู่เเล้ว