ตามรักคืนใจ Finding Love EP15
-
คฤหาสน์ปรมอนันต์
-
วิลินดา
-
โรงรถ
-
อินตา
// เปิดประตูรถให้คิมหันต์ – วิลินดา
-
คิมหันต์ – วิลินดา : // ลงจากรถ
-
วิลินดา
อินตา คุณเปรมให้พาไปไหนมาเหรอวันนี้
-
คิมหันต์
ผมกำลังอยากรู้อยู่พอดี //มองหน้าวิลินดา
-
อินตา
ไปตามหาน้องหลินครับคุณท่าน
-
วิลินดา
ตามหาหลิน // มองหน้าคิมหันต์
-
อินตา
ใช่ครับ
-
คิมหันต์
แล้วเจอกันหรือเปล่า
-
อินตา
ยังไม่เจอครับ คลาดกันทุกที่
-
วิลินดา
การเจอหลิน สำคัญกับเปรมขนาดนั้นเลยเหรอคะคุณ // มองหน้าคิมหันต์
-
คิมหันต์
อินตา เปรมกับหลิน....................// มองอินตา
-
อินตา
// มองหน้าคิมหันต์ – วิลินดา // เลิ่กลั่ก
-
วิลินดา
เล่ามาอินตา
-
อินตา
เอ่อ.....คุณท่านครับ ผมว่า คุณเปรมชอบน้องหลินนะครับ
-
คิมหันต์ – วิลินดา : // มองหน้ากัน
-
วิลินดา
ชอบหลินนี่นะ
-
อินตา
ใช่ครับ ผมว่าคุณเปรมชอบน้องหลินตั้งแต่ก่อนไปผ่าตัดครั้งที่ 2 ครับ
-
อินตา
จริงๆ นะครับ ผมว่าน้องหลินสำคัญกับคุณเปรมมากครับ // โค้ง เคารพ
-
คิมหันต์
// ใช้ความคิด
-
อินตา
ตอนที่น้องหลินมาอยู่ดูแลคุณเปรม ผมว่าคุณเปรมเธอดูมีความสุข สดใสมากกว่านี้นะครับ
-
อินตา
วันนี้เธอไปตามหา ไปยืนรอน้องหลินครึ่งวัน ถ้าคุณท่านไม่โทรตาม ผมว่าน่าจะยังตามหาอยู่
-
คิมหันต์
// ใช้ความคิด
-
วิลินดา
// ใช้ความคิด
-
วิลินดา
ขอบใจมากอินตา ไปพักเถอะ
-
อินตา
ครับคุณท่าน // โค้ง เคารพ
-
คิมหันต์ – วิลินดา : // มองหน้ากัน
-
วิลินดา
หรือว่าหลิน คือเหตุผลที่ทำให้เปรม วิ่งหาโทรศัพท์คะคุณ
-
คิมหันต์
เป็นไปได้นะ
-
คิมหันต์
เพราะลูกก็ไม่ได้ใกล้ชิดใคร นอกจากหลิน // มองหน้าวิลินดา
-
วิลินดา
และหลิน ก็อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เปรม ไม่งอแงเรื่องอารดา // มองหน้าคิมหันต์
-
วิลินดา
ทำไมพวกเราถึงไม่เอะใจอะไรกันเลยนะ // มองหน้าคิมหันต์
-
ทันใดนั้นเอง
-
วิลินดา
// อารดาโทรเข้า
-
วิลินดา
หนูอารดาโทรมาค่ะ // มองหน้าคิมหันต์
-
คิมหันต์
// พยักหน้า
-
คิมหันต์
รับเถอะคุณ
-
วิลินดา
// รับโทรศัพท์อารดา
-
วิลินดา00:30:00
-
.
-
หน้าหอพักหลิน
-
20.30 น.
-
เปรม
// จอดรถ
-
เปรม
-
หลิน
// ถอดเบลท์
-
หลิน
ขอบคุณนะครับ // มองหน้าเปรม สายตาอ่อนโยน
-
เปรม
ผม .........หิวน้ำ // มองอ้อน
-
หลิน
// มองหน้าเปรม อย่างรู้ทัน
-
หลิน
ห้องหลินไม่มีน้ำครับ
-
เปรม
ผมอยากเข้าห้องน้ำ // มองอ้อน
-
หลิน
ห้องหลิน ไม่มีห้องน้ำครับ
-
เปรม
ใจร้าย // ยู่หน้า
-
เปรม
หลินเป็นคนใจร้าย ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ // ยู่หน้า
-
หลิน
ก็ตั้งแต่คุณเปรมดื้อไงครับ // มองดุ
-
เปรม
หลิน......ผมไม่ได้ดื้อนะ
-
เปรม
ผมแค่...........คิดถึงหลิน // มองหน้าหลิน จริงจัง
-
หลิน
// หน้าร้อนผ่าว
-
หลิน
ถ้าจะขึ้นไป ก็เอารถไปจอดที่จอดรถครับ // มองเลี่ยงไปทางอื่น
-
เปรม
ไม่เกิน 5 วินาทีครับ // ขับรถเข้าที่จอดรถ
-
หลิน
// อมยิ้ม
-
บนห้องหลิน
-
หลิน
-
หลิน
// เปิดประตูเข้ามาในห้อง
-
หลิน
เชิญครับ
-
เปรม
// เดินเข้ามาในห้อง // กวาดสายตามองรอบๆ
-
หลิน
ห้องหลิน เล็กหน่อยนะครับ // ปิดประตู
-
เปรม
// สะดุดตากับภาพวาด ที่เหมือนที่หอศิลป์
-
เปรม
-
เปรม
รูปนี้ เหมือนกับที่หอศิลป์เลย
-
หลิน
// รีบเอาตัวไปบังภาพวาดไว้ // เลิ่กลั่ก
-
หลิน
อะ.....เอ่อ....... // เลิ่กลั่ก
-
เปรม
// มองหน้าหลิน
-
เปรม
// เดินเข้ามาใกล้ๆ หลิน
-
เปรม
ผมเห็นรูปนี้ที่หอศิลป์ แบบนี้เลย ชื่อเจ้าของผลงานคือ เรนรวินทร์ ไอรา
-
หลิน
อะ.....เอ่อ....... // เลิ่กลั่ก
-
เปรม
คุณคือเรนรวินทร์ ไอรา
-
เปรม
และรูปนี้คือ ผมกับหลิน // ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ หลิน
-
เปรม
-
หลิน
// หลับตาปี๋
-
เปรม
// อมยิ้ม // หอมหัวหลิน
-
เปรม
หลินจะปิดผมทำไม หลินรู้สึกดีกับผมขนาดนี้ ทำไมหลินต้องปิดบังเอาไว้
-
หลิน
ก็เพราะว่าคุณเปรมคือ จิราธิวัฒน์ ปรมอนันต์ ไงครับ
-
เปรม
// อึ้ง..................
-
หลิน
ถึงหลินจะรู้สึกดีกับคุณเปรมมากแค่ไหน หลินก็ต้องเก็บเอาไว้
-
หลิน
โลกของหลิน แทบไม่มีโอกาสจะได้รู้จักกับคนระดับคุณเปรมเลยด้วยซ้ำ
-
หลิน
แล้วจะให้หลินกล้าบอกว่าชอบคุณมาก รักคุณมาก ได้ยังไง
-
เปรม
// อึ้ง..................// มองหน้าหลิน ( แววตาสั่นไหว )
-
หลิน
คุณเปรมกลับโลกใบเดิมแล้ว
-
หลิน
คุณเปรมแค่หลงเข้ามาโลกที่มีหลิน ก็เท่านั้น // มองหน้าเปรม
-
เปรม
// มองหน้าหลิน ( แววตาสั่นไหว )
-
หลิน
แม้แต่ความเป็นเพื่อน หลินยังทำให้คุณไม่ได้เลย
-
หลิน
จิราธิวัฒน์ ปรมอนันต์ ทายาทคนเดียวของปรมอนันต์ จะสามารถรักกับเด็กที่เติบโตมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าได้ยังงั้นเหรอครับ
-
หลิน
-
เปรม
// อึ้ง..................
-
หลิน
อย่าว่าแต่จะรักเลยครับ รู้จักกันธรรมดา ยังเกินฝันเลย
-
หลิน
นี่ไงครับ เหตุผลที่หลิน ต้องใจร้ายกับคุณเปรม
-
หลิน
เพราะหลิน ก็ไม่อยากเจ็บเหมือนกัน // น้ำตาคลอ // เสียงสั่น
-
เปรม
( แววตาสั่นไหว )
-
หลิน
เวลาที่หลินเสียใจ หลินเสียใจคนเดียวนะครับ หลินไม่มีใคร
-
หลิน
เพราะฉะนั้น ถ้าตรงไหนมันจะทำให้หลินเจ็บ หลินก็ต้องเดินออก เพื่อมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ครับ
-
หลิน
คุณเปรมเข้าใจหลินใช่มั้ย
-
หลิน
หลินเป็นเพื่อนกับคุณเปรมไม่ได้หรอก
-
หลิน
เพราะหลินไม่ได้คิดกับคุณเปรมแค่นั้น
-
เปรม
หลิน.........// จับมือหลิน
-
หลิน
คุณเปรมกลับไปเถอะครับ
-
หลิน
เราไม่ควรจะเจอกันอีกด้วยซ้ำ
-
เปรม
หลิน.........หลิน ฟังผม // จับหน้าหลิน
-
เปรม
ผมเข้าใจหลิน ทุกอย่าง
-
เปรม
ผมดีใจ ที่หลินรู้สึกเหมือนผม ผมรักหลิน หลินก็รักผม เรารักกัน
-
หลิน
// มองหน้าเปรม ( แววตาหวั่นไหว )
-
หลิน
หลินมองไม่เห็นความเป็นไปได้ เรื่องของเราเลยนะครับ // น้ำตาไหล
-
หลิน
คุณเปรมอย่าฝืน // น้ำตาไหล
-
หลิน
คุณเปรมมีคุณอารดาอยู่แล้ว
-
เปรม
ไม่ หลิน......... // จับหน้าหลิน
-
เปรม
ผมไม่ได้รักอารดา อารดาก็ไม่ได้รักผม ผมจะจัดการเรื่องทั้งหมดเอง
-
หลิน
มันเป็นไปไม่ได้หรอกคุณเปรม // พยายามดันเปรมออก
-
เปรม
หลิน ให้โอกาสผมหน่อยสิ
-
เปรม
ผมรักหลินนะ ผมรักหลินมาก โลกของผมที่มีหลินอยู่ด้วย มันดีที่สุด // จับหน้าหลิน
-
หลิน
// น้ำตาไหล
-
เปรม
เชื่อใจผม ผมจะพาคุณไปอยู่โลกของผมเอง แค่หลินอย่าหนีผม อย่าผลักผมออก
-
เปรม
ผมอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีหลิน
-
หลิน
// น้ำตาไหล
-
หลิน
คุณเปรม................ //กอดเปรมแน่น // ร้องไห้
-
เปรม
// กระชับกอดหลินแน่น
-
หลิน
หลินขอโทษ ................. //กอดเปรมแน่น // ร้องไห้
-
เปรม
// กระชับกอดหลินแน่น
-
เปรม
ผมรักคุณนะหลิน
-
หลิน
หลินก็รักคุณเปรม รักมากที่สุด //กอดเปรมแน่น // ร้องไห้
-
หลิน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรท์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรท์เตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()