เปรมจะให้พ่อกับแม่กลับกับอินตา แล้วเปรมจะขับรถพ่อกับแม่กลับ จริงๆเหรอลูก

ครับแม่ เปรมอยากฝึกขับให้ชิน

งั้นเจอกันที่บ้านนะลูกชาย ขับรถดีๆหล่ะ // ยิ้ม

// มองหน้าเปรม ( รู้สึกกังวล )

คนสวยของเปรม ไม่เชื่อใจเปรมเหรอครับ // ยิ้ม ทะเล้น

ไปเถอะคุณ // ยิ้ม เอ็นดูวิลินดา

โอเคๆ รีบกลับนะครับ

คร๊าบ.........

// เดินไปเข้าห้องน้ำ

// กำลังก้มล้างมือ

// สะดุดชื่อหลิน // มองตามเสียง

// เบิกตาโต ( ใจเต้นแรง )

คุณคนนั้น...................// มองจากในกระจก

// ยืนมองจากด้านนอก

คุณครูหลิน

ภาพวาดที่เราเห็น

เรนรวินทร์ ไอรา

กัสกับพายบอกว่า หลินได้งานสอนศิลปะเด็กๆ // มองป้าย ( โรงเรียนสอนศิลปะอาร์ตเฮ้าส์ BW)

ต้องเป็นหลินแน่ๆ ( รู้สึกมั่นใจ)

// ยืนรอหลิน

หลิน

หลิน

// รีบเดินตาม // คว้ามือหลินเอาไว้

หลิน คุณใช่มั้ย

ได้โปรด อย่าเดินหนีผมเลยนะ ผมตามหาคุณทั้งวันเลย // น้ำเสียงอ่อนโยน

// เดินเข้ามาใกล้ๆ หลิน ( ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่คุ้นเคย )

หลิน ..................

คุณไม่อยากมีผมในความทรงจำ ขนาดนั้นเลยเหรอ

ไหนคุณบอกว่าเรายังเป็นเพื่อนกันได้

คุณใจร้ายมากนะหลิน คุณเซลฟี่รูปเดี่ยวผมคนเดียว

วันนี้ที่หอศิลป์ คุณรู้ว่าเป็นผม แต่คุณก็เดินหนีผม

เรื่องระหว่างเรา มันแย่มากเลยเหรอ // เสียงสั่น

คุณคิดว่า ผมจะไม่มีความทรงจำกับคนที่ผมนอนกอดทุกคืนเลยเหรอ

มือของคุณที่ผมสัมผัสครั้งแรกที่หอศิลป์

กลิ่นของคุณที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี

และที่สำคัญ...............ข้อนี้ ผมยิ่งมั่นใจว่า คุณคือหลิน // เดินเข้ามาใกล้ๆ หลินจากด้านหลัง

// คว้าเอวหลินไว้ทัน // หน้าใกล้กันมาก

คุณคือหลิน ……. จริงๆ ด้วย // ยิ้ม

สองข้อนี้อาจจะมีโอกาสเหมือนได้

แต่อีกข้อ ไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นได้ ถ้าไม่ใช่หลิน // มองหน้าหลิน ด้วยสายตาที่อ่อนโยน

ร่างกายของผม มันตอบสนองกับคุณ

ผมอยู่ใกล้อารดาสองต่อสอง ผมยังไม่รู้สึกอะไรเลย

แต่ผมยืนใกล้คุณไม่กี่นาทีเอง ร่างกายผมมันก็ฟ้องแล้วว่าคุณคือหลิน // ยิ้ม

แค่ผมได้กลิ่นคุณ ผมก็อยาก..................// มองหน้าหลิน

ก็คุณไม่ยอมรับดีๆ ผมก็ต้องพูดตรงๆแบบนี้แหล่ะ

ผมตามหาหลินทั้งวันเลยนะ หลินไม่สงสารผมเหรอ // มองอ้อน

// ยิ้ม

ยอมรับสักที คนปากแข็ง // ยิ้ม

ไปกับผมก่อนนะ เราต้องคุยกัน นะหลิน // จับมือหลิน

ก็หลิน................//มองอ้อน

ไม่เดินนำหรอก // จับมือหลิน

เดินไปพร้อมกันดีกว่า // ยิ้ม อ่อนโยน