จุดยืนของคนเราเป็นสิ่งที่สำคัญ ทั้งฐานะและการวางตัวแต่ถึงจะทำอย่างไรสิ่งที่เปลี่ยนไม่ได้ก็คือนิสัยนั่นล่ะ นั่นเป็นสิ่งที่ผมกำลังเจออยู่ตอนนี้ ถึงจะสะบัดออกยังไงเขาก็ทำตัวน่ารำคาญเหมือนเดิม
" อย่าทิ้งฉัน ได้โปรด "
" ฉันไม่ได้ทิ้งนาย แต่เราไม่เคยเป็นอะไรกันตั้งแต่แรก เราแกล้งคบกันเพราะกันแฟนนิสัยแย่ของนายออกไป นายลืมแล้วเหรอบอส "
" ฉันไม่อยากเป็นแค่แฟนปลอมๆของนายอีกต่อไปแล้วรับรักฉันได้ไหมวินเล็ท "
" ฉันไม่ได้ชอบนาย ต่อให้ฉันบอกว่ารักนาย นายสัมผัสมันได้จริงๆน่ะเหรอบอส ในเมื่อแฟนนายก็ออกไปจากชีวิตแล้ว ความสัมพันธ์ปลอมๆของพวกเราก็ควรจบลงเหมือนกัน"
" งะ งั้นฉันจะไปให้เขาทำร้ายฉันอีก นายจะได้อยู่กับฉันตลอดไป ! "
" ชอบเสพติดความรุนแรงรึไงบอส แต่ฉันจะไม่กลับไปช่วยนายอีกแล้ว ถ้านายยังอยากผูกติดกับอดีตเดิมๆของตัวเองต่อไปก็ทำเถอะ ฉันไปล่ะ "
ผมส่งสายตาเชิงผิดหวังกลับไปให้ชายหนุ่มที่พยายามรั้งตัวผมไว้แต่เขาก็ทำไม่สำเร็จเพราะผมเลือกที่จะไปจากเขาอยู่ดีจนกระทั่งสามเดือนถัดมาผมได้มีโอกาสแวะร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่งเข้าเนื่องจากลูกน้องคนสนิทของผมดันขับรถเหยียบเข้ากับตะปูแถวนั้นเข้าอย่างจังจึงให้ให้ผมต้องมาติดแหง็กอยู่ที่นี่เป็นการชั่วคราว
" นี่หลบหน่อย ฉันจะหยิบของ "
ผมปรายตามองพนักงานร้านมินิมาร์ทด้วยสายตาคาดโทษเพราะผมไม่ชอบรอคอยอะไรนานๆดังนั้นระหว่างที่รอหมอนั่นขยับตัวออกผมก็สังเกตรูปลักษณ์ของเขาไปด้วยจะว่าไปใส่ต่างหูแบบผมเลยแหะ
" อะ ขอโทษ คือฉันไม่ทันมอง "
ดูจากคำพูดแล้วหมอนี่คนเพิ่งทำงานได้ไม่นานสิท่ามารยาททางคำพูดไม่มีเลย
" ครับ หายไปไหน "
“ ห๊ะ...เอ่อขอโทษครับ”
เขาอุทานกับคำพูดของผมเล็กน้อยก่อนจะรีบขอโทษขอโพยผมเป็นการเร่งด่วนนั่นมันไม่สำคัญหรอกผมชักสีหน้าใส่คนร่างบางอีกครั้งก่อนจะเลือกหยิบเครื่องดื่มน้ำกระป๋องออกไปคิดตังค์ด้วยท่าทางที่ไม่ชอบใจนัก เขาดูไม่มีความเป็นมีอาชีพเลย
“ ทั้งหมด 500 บาทครับ ”
“ อืม ”
“ คุณเลิกกับคุณบอสแล้วเหรอครับ ”
ผมเลิกคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะวางแบงค์พันลงตรงหน้าเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตรอย่างแรง คิดอะไรอยู่ทำไมถึงกล้าถามเขาทั้งที่เป็นลูกค้าแบบนั้นกัน
“ นายรู้จักฉัน ? ”
“ เอ่อ ครับ เราอยู่มหาลัยเดียวกัน... ”
คนร่างบางพูดเสียงเบาผ้ากันเปื้อนเขาสั่นน้อยๆเมื่อคนร่างสูงตวัดสายตามองเขาอย่างคนรู้สึกรำคาญใจ
“ งั้นก็ควรรู้สิว่าฉันเกลียดพวกชอบตีสนิท ”
“ ขอโทษครับ ”
“จะดีกว่านี้ถ้านายไม่ซักไซ้เรื่องส่วนตัวของฉัน ”
คนร่างสูงพูดขึ้นอย่างไม่พอใจก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากร้านสะดวกซื้อท่ามกลางความสับสนมึนงงของเหล่าบอดี้การ์ดคนสนิทของเขาซึ่งรีบเดินตามเจ้านายของตนไปด้วยความเร่งด่วน
‘ ไอ้พวกน่ารำคาญ ฉันล่ะเกลียดไอ้คนแบบนี้มากที่สุด ’
Guest
