หนูวันใหม่ กับ พี่ใหญ่
เชฟใหญ่
“มารู้จักกับหัวหน้าของเธอสิ” เชฟมาร์ตินเรียกหญิงสาวที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลัง เธอคงประหม่ากับเสียงดังของเชฟใหญ่ มาใหม่ๆ ก็แบบนี้แหละอีกหน่อยพอร่วมงานกันไป จะชินกับอุปนิสัยจริงจังกับงานของเชฟคนนี้เอง “นี่เชฟใหญ่” เชฟมาร์ตินแนะนำตัวชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ตรงหน้า
เขามองคนร่างเล็กๆ ในชุดเชฟสีขาวมือบอบบางถือหมวกไม่สวมบนศีรษะในมือ ก้มหน้ามองพื้น ราวกับมีสิ่งหน้าสนใจกว่าหน้าหล่อหัวหน้าเชฟครัวไทย
“สะ...สวัสดีค่ะ ฝากตัวดะ...ด้วยนะ...คะ” เสียงติดขัดในลำคอ ก้มหน้าพุ่มมือไหว้ชายดุดันในชุดเชฟเต็มยูนิฟอร์ม ทำไมเขาดูน่าเกรงขาม แววตาดุดันภายใต้กรอบหน้าหล่อเหลา ราวนายแบบในนิตยสารอย่างนั้น ทว่าต่อให้เขาหล่อแค่ไหนเธอกลับไม่กล้ามองหน้าเขาตรงๆ แม้ไม่ได้มองเต็มตา ความหล่อ ความดึงดูดในตัวเขากลับทำให้เธอสะท้านราวกับเขากระโดดรวบตัวเธอไว้ซะเฉยเลย