หิวนายหัว

i 

เขานึกถึงวีรกรรมแสบๆ ในการยั่วยวนซึ่งมันช่างแนบเนียน ทำให้นึกอยากกินข้าวต้มตอนกลางวันเสียหน่อย คิดจบมือใหญ่ก็เลื้อยล้วงผ่านเสื้อคอวี เจอความนุ่มนิ่มภูเขาสองลูก ลงมือบีบเคล้น มือเล็กตะปบป้องกันไม่ให้นายหัวทำรุ่มร่าม หากแต่ได้ผลเสียที่ไหน คนดื้ออย่างนายหัวจะทำซะอย่าง ห้ามเท่าไรก็ไม่เคยฟัง  

“เดี๋ยวสิคะนายหัว” ใบหน้าคมเข้มซุกไซ้อยู่ตรงหน้าอก ไม่ต่างกับลูกน้อยอ้อนกินนมแม่ ฝ่ามือบางอ่อนแรงเวลานายหัวอ้อนผลักเขาออก แทบไม่ขยับ  

“อื้อ” เขาดื้อดึงซุกไซ้หยอกล้อกับหน้าอกไม่เล็ก นายหัวคงคิดถึงชุดชั้นในสีชมพูในวันนั้น จึงอยากซบวัดขนาด  

“อย่าค่ะนี่มันในครัวนะคะ”  

โปรดเตรียมอ่านฉบับเต็มได้ เร็วๆ นี้ค่ะ  

mage