เกลียดอะไรมักได้แบบนั้น

*เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องเก่า ที่เราแต่งไว้ประมาณ1ปีกว่าๆแล้ว ตั้งแต่เดือนมิถุนายนปี2563 แต่ได้นำมาลงที่ธัญวลัยเป็นเรื่องที่2ค่ะ โดยจะมีเนื้อหาเพิ่มเติมขึ้นจากเรื่องเดิมเล็กน้อย* 

พระเอก 

วรวิทย์ พิชิตไพศาล (เสือ) 

เรียนอยู่บริหารปี3 เมื่อพ่อแต่งงานใหม่กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ ผมจึงต้องออกมาขัดขวาง แต่ก็ไม่ทัน เมื่อผมมาถึงตอนที่งานแต่งเสร็จไปเรียบร้อยแล้ว ไม่เป็นไรในเมื่อผมกลับมาแล้ว ผมจะขัดขวางและทำลายความสุขนั่นซะ อย่าคิดว่าจะได้อยู่กันอย่างมีความสุข ได้ข่าวว่ามีลูกติด ติดมาด้วย เรียนวิศวะอยู่ปี3งั้นหรอ อีกไม่นานจะเข้าไปทำความรู้จักก็แล้วกัน แต่เข้าไปแบบไหนนั้นก็อีกเรื่อง แต่เราต้องได้เจอกันแน่นอน 

นายเอก 

ศรัณย์ กัณฑมาส(เรน) 

เรียนอยู่วิศวปี3 โดนบังคับให้เป็นเฮดว้ากทั้งๆที่ไม่ใช่ตัวตนของผมเลยสักนิด ผมไม่ได้โหดขนาดที่จะเป็นเฮดว้ากได้สักหน่อย แค่ลุคกับบุคลิกให้ก็แค่นั้น แต่เพราะขัดไม่ได้ ก็ยอมไป เป็นมนุษย์ดีๆอยู่บนโลกของความเป็นจริง แต่พอแม่ตัดสินใจแต่งงานใหม่กับผู้ชายที่รวยที่สุดอย่างลุงคชา ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป ไม่ใช่ในทางที่ดีแน่ๆ แต่มันคือนรกดีๆของผมนั่นเอง แต่เพื่อให้แม่มีความสุข ผมจะทำอะไรได้นอกจากยอม ซาตานที่มาดึงผมลงนรกก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาเป็นลูกติดของลุงคชา สามีใหม่ของแม่ผมนั่นเอง....'เสือ วรวิทย์ นักศึกษา ปี3 คณะบริหาร' 

1. นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย×ชายนะคะ ถ้าไม่ใช่แนวกดออกได้เลยค่ะ 

2. เนื้อเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงและจินตนาการของผู้แต่ง ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับน้องๆในรูปแต่อย่างใด เป็นเพียงเรื่องสมมุติเท่านั้นค่ะ ไม่ใช่เรื่องจริง สถานที่และการกระทำเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นตามจินตนาการค่ะ 

3. เนื้อเรื่องมีคำหยาบ การใช้กำลังและความรุนแรงบ้างในบางตอน มีการใช้ยา มีเรื่องที่เกี่ยวกับการดื่มแอลกอฮอล์ มีฉากบรรยายการแสดงความรักในแบบชาย×ชาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ