ทะเลพรางดาว

นายหัวชลวัฒน์ เจ้าของเกาะหนุ่มสุดหล่อ ชายหนุ่มนำหญิงสาวที่เมากลับเกาะมาด้วยจนสร้างความชลมุนวุ่นวาย

ดาริกา หรือปลาดาว สาวสวยไฮโซที่เมาเพราะอกหักจนชีวิตผลิกผันได้เจอกับชลวัฒน์

บางช่วงบางตอน 

“พอใจนายรึยังฉันจะได้นอนสักที” เธอถามเขาออกมาตรง ๆ เพราะร่างกายอิดโรยเกินจะไหวแล้วเมื่อตอนนี้เขากำลังจะร่วมรักเธออีกรอบหลังจากเพิ่งพาเธอมาต่อที่ห้องนอนหลังจากกินเธอเกือบอิ่ม    ที่ห้องครัวหลายยก

“พอใจแล้ว พูดหวาน ๆ สิ ครามคะปลาดาวอยากนอนแล้วค่ะ ผมอยากได้ยินมัน” เขายื่นข้อเสนอให้เธอเหมือนกลั่นแกล้งเขาจะปล่อยให้เธอนอนเมื่อเธอกล่าวคำว่าอ้อนขอให้เขาปล่อยให้ตัวเธอนอนขณะที่ร่างใหญ่ยังคงคร่อมร่างเธออยู่

“ไม่มีวัน” เธอกล่าวเพียงสั้นก่อนจะหันหน้าหนีไม่ยอมมองใบหน้าหล่อของเขา

“ไม่มีวันเหรอ งั้นก็ต่ออีกสักรอบแล้วกันแล้วผมจะปล่อยคุณนอน” ชลวัฒน์เองก็อ่อนแรงเต็มที่แต่อารมณ์ที่อยากแกล้งคนร่างนุ่มนั้นมีมากกว่า

“จะทำอะไรก็รีบทำ ฉันไม่สามารถขัดใจอะไรนายได้อยู่แล้ว”

ดาริกากล่าวตัดพ้อเหมือนตนเองเป็นจำเลยที่ถูกลงโทษอย่าง   ไม่เป็นธรรม

“เอาละผมเลิกแกล้งคุณแล้วเพราะผมก็เหนื่อยจนอยากนอนเหมือนกัน ผมก็ลืมนับว่าเราสนุกกันมากี่ยกแล้ว” เขาล้มตัวลงนอน   ข้างเธอ ก่อนจะดึงร่างของเธอเข้ามากอดอย่างทะนุถนอมในใจรู้สึกผิดที่ทำให้เธอรู้สึกแย่ได้ขนาดนี้

“ทำไมไม่ต่ออีกสักสี่ห้ายกไปเลยล่ะ จะนอนทำไม”

“อย่าประชดผมนะปลาดาว ผมไม่ชอบ” เขาบอกเธอถึงสิ่งที่เขาไม่ชอบ

“นายมันเห็นแก่ตัวที่สุดเลย นายเรียกร้องในสิ่งที่นายต้องการได้ แต่ฉันเรียกร้องไม่ได้ นายว่ามันยุติธรรมกันอยู่เหรอ” เธอลุกขึ้นพร้อมกับใช้กำปั้นเล็กทุบร่างเขาที่นอนอยู่แบบไม่ยั้งมือ

“ผมขอโทษ แต่ใครใช้ให้คุณน่ากินขนาดนี้ล่ะ” เขาดึงร่างเธอลงให้ซบที่อกแกร่งก่อนจะกอดเธอไว้อย่างสำนึกผิด

“นายใจร้ายกับฉันมากเลยนะ นายทำเหมือนฉันไม่มีความรู้สึก”

ดาริการ้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้นบนอกแกร่งของผู้ชาย      ที่กระทำกับร่างเธอเหมือนไม่ใช่คน

“ผมขอโทษ อย่าโกรธผมเลย นอนกันเถอะนะ” เขาลูบปอยผมของเธอที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อแม้แอร์จะอยู่ในอุณหภูมิที่เย็นจัดเพียงใดก็   ไม่สามารถทำให้ไม่มีหยดเหงื่อจากความเร่าร้อนได้

ดาริกาซบอยู่บนอกแกร่งของชลวัฒน์ที่ทำหน้าที่เป็นหมอนข้าง มีชีวิตอยู่อย่างนั้นจนผล็อยหลับไปด้วยความรู้สึกสุขมากกว่าทุกข์

​