[0.1] Love is never End

*คำเตือน*

นิยายกึ่งสั้นกึ่งยาว?เรื่องนี้แต่งขึ้นเพาะความคลั่งไคล่ส่วนตัวของนักเขียน

โลกสวยไม่ควรอ่านมีฉากเทและความรุนแรงทางเพศ..

บทนำ.

"ปล่อยหนูไปเถอะ..ฮรึก..." ฉันที่นั่งตัวแข็งอยู่หน้าปะตูบ้านตัวเองเงยหน้ามองแล้วยกมือไหว้ชายร่างหนาที่หันปืนมาหาฉัน น้ำตาที่ไหลทำให้ทุกอย่างพร่ามัว 

"หุบปากสิวะ...แล้วพ่อมึงทำไมไม่จ่ายหนี้วะ?ทำธุกิจก็ไปไม่รุ่งติดหนี้เฮียพวกกูตั้งสามร้อยล้าน...ฮ่าๆๆๆ..เอาไงกับอีหนูนี้ดีวะ..นายบอกว่าไม่เอาคัดดอกแล้ววะ"

"ตัดอวัยวะไปขายดิวะ...อย่างน้อยน่าจะได้สักสามสี่ล้านล่ะวะ..."

"ฮือออออ....มะ...แม่..ช่วยหนูด้วยๆ.."ฉันคลานไปกอดขาแม่ผู้ให้กำเนิดฉันที่นั่งอยู่ตรงโซฟา

"เอามันไป...เอามันไปเถอะ...ฉันให้...เอามันไป..ฮะๆๆ..ลูกคนเดียว...ฉันหาใหม่ได้...เอามันไป..." ฉันเงยหน้ามองแม่อย่างไม่เชื่อที่หูได้ยิน....แม่ก้มงมามองฉันแล้วยิ้มเหมือนกับมันเปนเรื่องเล็กน้อย...

"ผู้ปกครองอนุญาติวะ...ฮ่าๆๆๆๆ...แม่เหี้ยชัดๆ" ผู้ชายร่างใหญ่ที่ใส่แว่นดำเดินมาพร้อมถุงผ้าสีดำในมือแล้วเอามาคลุมหัวฉัน....แล้วทุกอย่างก็ดับมืดลง...

เอียน

CR : เอียน โซเมอร์ฮอลเดอร์

เอียน : ทำไมเธอต้องอยากรู้เรื่องของฉัน?

นัท

#ขออนุญาติไม่ใส่รูปนะคะมันจะเปนไรที่รุนแรงทางเพศมากเกินไป

เด็กสาวอายุ 15

นัท : ขอบคุณค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ..

#จะมีตัวละครเพิ่มมาเรื่อยๆนะคะ