กฎแห่งกรรม...
-
ไรท์เอง
โมเม้นท์มาเป็นพักๆ
-
ไรท์เอง
ถ้าจะให้น่ารัก
-
ไรท์เอง
ต้องจัดหนัก...ในฟิค...
-
ไรท์เอง
มาต่อกันนะคะ
-
:
-
:
-
:
-
เขาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเธอทีละเม็ด....
-
นุช
ทำไม!
-
นุช
นุชถึงมีความรู้สึก....
-
นุช
ทั้งที่เมื่อก่อน
-
นุช
ไม่เคยเลย
-
หน่อง
พี่ก็เหมือนกัน
-
หน่อง
ตอนแรกที่เจอ
-
หน่อง
นุชถอดเสื้อผ้าออกหมด
-
หน่อง
พี่ยังเฉยๆ
-
หน่อง
แต่ตอนนี้
-
นุช
มันไม่เหมือนเดิมแล้ว
-
นุช
ใช่ไม๊?
-
นุช
แบบนี้เหรอ
-
นุช
ที่เค้าเรียกว่า...
-
นุช
"ความรัก"
-
หน่อง
ทั้งรักทั้งหลง
-
หน่อง
เลยล่ะมั้ง?
-
ร่างสูงก้มลงจูบหน้าผากร่างเล็ก....และไล่ลงมาที่ริมฝีปาก....จากนั้นก็กดจูบเบาๆเพื่อให้เธอเผยอปากตอบรับ.....
-
:
-
:
-
:
-
และแล้วความรู้สึกก็ดับวูบไปอีกครั้ง...
-
หน่อง
โอ๊ะ!!!
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
"นางฟ้าอร"
-
นุช
ท่านอีกแล้ว
-
อร
ใช่!
-
อร
เราเอง
-
อร
เราต้องฝ่าฝืนคำสั่ง
-
อร
ลงมาช่วยเจ้า
-
อร
เพราะทนไม่ได้
-
อร
ที่จะเห็นเจ้าถูกลงโทษร้ายแรง
-
นุช
แสดงว่า...
-
นุช
ที่เราเรียกท่าน
-
นุช
หรือสื่อสารกับท่านไม่ได้
-
นุช
เพราะถูกลงโทษงั้นรึ?
-
อร
ใช่!
-
อร
ครั่งที่แล้ว
-
อร
เราลงมาช่วยเจ้า
-
อร
เลยถูกกักบริเวณ
-
อร
และห้ามติดต่อเจ้า
-
อร
ยังไม่ครบกำหนดเวลาเลย
-
อร
เราก็ฝ่าฝืน
-
อร
ลงมาช่วยเจ้าอีก
-
นุช
ที่แท้เป็นเช่นนี้เอง
-
นุช
เรานึกว่า...
-
นุช
สวรรค์ปล่อยเรา
-
นุช
เป็นอิสระแล้วซะอีก
-
อร
เจ้าเป็นทูตแห่งความรักนะ
-
อร
ไม่ใช่มนุษย์!
-
อร
และกำลังมีภารกิจ
-
อร
เจ้าลืมหมดสิ้นแล้วหรือ?
-
นุช
เอ่อ...เรา...
-
นุช
ขอพาพี่หน่องไปนอนที่เตียงก่อนนะ
-
อร
เจ้าก็ใช่เวทมนต์เอาสิ!
-
อร
ไม่ต้องลำบากกาย
-
อร
พาไปหรอก
-
นุช
อ่อ...เราลืมเลย
-
ทูตนุชใช้เวทมนต์ให้ร่างหน่องไปนอนใต้ผ้าห่มบนเตียง...เหมือนหลับไปปกติ....
-
:
-
:
-
:
-
ณ ระเบียงห้อง...
-
อร
ว่าอย่างไร?
-
อร
ภารกิจของเจ้าน่ะ
-
นุช
คือว่า...เรา...
-
นุช
ยังไม่ได้คิดเลย
-
อร
นี่เข้าเดือนที่ 4 แล้ว
-
อร
เจ้าจะวางใจไม่ได้
-
อร
เป็นอันขาด
-
นุช
เราขอยกเลิกภารกิจได้ไม๊?
-
นุช
เราไม่อยากเลื่อนขั้นแล้ว
-
นุช
เราอยู่เช่นนี้ก็ได้
-
นุช
หรือจะให้เรา...
-
นุช
กลายเป็นมนุษย์เลยยิ่งดี!
-
อร
นี่เจ้า...
-
อร
เปลี่ยนไปมากเหลิอเกิน
-
อร
"ความรัก"
-
อร
ทำให้จิตใจ...
-
อร
เปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้เชียวหรือ?
-
นุช
เราเองก็ไม่รู้
-
นุช
ว่าทำไม?
-
นุช
รู้เพียงเราอยากอยู่ตรงนี้
-
นุช
กับมนุษย์ตนนี้ตลอดไป
-
อร
เราจะช่วยเจ้า
-
อร
อย่างไรดี?
-
อร
ถ้าเบื้องบนล่วงรู้
-
อร
ร่างกายเจ้าได้ดับสลาย
-
อร
เป็นแน่แท้!
-
อร
อ่อ...!
-
อร
นึกออกแล้ว
-
อร
เจ้าต้องบำเพ็ญเพียรภาวนา
-
อร
เผื่อจะช่วยให้เจ้าดีขึ้น
-
นุช
เรา...เรา...
-
อร
เจ้าต้องทำ!
-
อร
เราต้องไปแล้ว
-
นุช
เดี๋ยวก่อนสิ!
-
นุช
"นางฟ้าอร"
-
นุช
อย่าเพิ่งไป!
-
เป็นอีกครั้งที่ "นางฟ้าอร" ฝ่าฝืนลงมาช่วยทูตนุช...ทั้งที่ถูกลงโทษอยู่....
-
:
-
:
-
:
-
และเช่นเคย....รุ่งเช้าหน่องตื่นมาด้วยความสงสัย...และจะเห็นปฎิกิริยานุชที่เปลี่ยนไปทุกครั้งที่สอบถาม....
-
หน่อง
อีกแล้วเหรอวะ!
-
หน่อง
มันต้องมีอะไรแน่ๆ
-
หน่อง
นุชต้องมีอะไรปิดบังเราอยู่
-
หน่อง
แน่นอน!
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
ไปทำงานได้แล้ว
-
นุช
เดี๋ยวสายนะ
-
หน่อง
อ่อออ...จะ!
-
หน่อง
เออ...นุช
-
หน่อง
เย็นนี้เราออกไปกินข้าว
-
หน่อง
ข้างนอกกันเถอะ!
-
หน่อง
อยากฉลองที่กลับมา
-
หน่อง
เป็นปกติแล้วน่ะ!
-
นุช
ได้สิ!
-
นุช
นุชจะได้ไม่ต้องทำอาหารเย็นวันนี้
-
หน่อง
โอเค!
-
หน่อง
เจอกันตอนเย็นนะ
-
นุช
อืมมม..
-
หลังจากหน่องออกไปทำงาน...
-
นุช
พี่หน่องไปแล้ว!
-
นุช
เห็นที
-
นุช
เราต้องบำเพ็ญเพียรภาวนา
-
นุช
ตามที่ "นางฟ้าอร" แนะนำ
-
นุช
เผื่อเราจะกลับไป
-
นุช
เป็นเหมือนเดิม
-
ที่ทำงานหน่อง...
-
หน่อง
ทำไมนะ!
-
หน่อง
หรือเราตื่นเต้นมากไป
-
หน่อง
ทำให้หมดสติ!
-
หน่อง
ไม่น่าใช่!
-
หน่อง
นุชดูตื่นเต้นมากกว่าเราอีก
-
กิ๊ฟ
เป็นไงแก?
-
กิ๊ฟ
ถอดเฝือกแล้ว
-
กิ๊ฟ
เป็นอะไรหรือป่าว?
-
กิ๊ฟ
เห็นนั่งบ่นงึมงำอยู่คนเดียวเนี่ยะ!
-
หน่อง
อ้าว!
-
หน่อง
มาตอนไหนวะ?
-
กิ๊ฟ
มานานแล้ว
-
กิ๊ฟ
แต่แกมัวแต่พูดพร่ำอยู่
-
กิ๊ฟ
จนไม่สนใจคนอื่นไง
-
กิ๊ฟ
สรุปว่าเป็นอะไร
-
กิ๊ฟ
หรือยังเจ็บขาอยู่
-
หน่อง
ป่าว!
-
หน่อง
ชั้นหายเป็นปกติแล้ว
-
หน่อง
แต่กำลังคิดเรื่อง.....
-
กิ๊ฟ
เรื่องไรเหรอ?
-
หน่อง
คือชั้น...
-
หน่อง
ชั้น...
-
กิ๊ฟ
กุกๆกักๆ...
-
กิ๊ฟ
ดูท่าทางเขินอาย
-
กิ๊ฟ
เรื่องแกกับนุชแน่เลย
-
กิ๊ฟ
เรื่องบนเตียงหรือไงเพื่อน?
-
หน่อง
แกพูดไม่อายปากเลยเนอะ!
-
กิ๊ฟ
อายอะไร!
-
กิ๊ฟ
เรื่องปกติ
-
กิ๊ฟ
ที่สำคัญชั้นมีสามีแล้ว
-
กิ๊ฟ
อ่อ...ลืมไป
-
กิ๊ฟ
แกยังซิงอยู่ 5555
-
หน่อง
ไอ้บ้า!
-
หน่อง
หัวเราะเยาะเหรอ?
-
หน่อง
งั้น! ไม่ปรึกษาแล้ว
-
กิ๊ฟ
โอ๋..โอ๋...เค้าล้อเล่น
-
กิ๊ฟ
ไหน! แกมีปัญหายังไง
-
กิ๊ฟ
บอกมาดิ!
-
หน่อง
ชั้นจะเริ่มยังไงดีวะ!
-
กิ๊ฟ
เริ่มที่จูบกันก็ได้!
-
หน่อง
จูบเหรอ?
-
หน่อง
เริ่มทีไรก็วูบทุกทีเลย
-
กิ๊ฟ
วูบ!
-
กิ๊ฟ
หมายความว่าไง?
-
หน่อง
ชั้นเป็นอะไรไม่รู้วะแก
-
หน่อง
ทุกครั้งที่ชั้นกับนุชจะ....
-
หน่อง
เอ่อ...
-
กิ๊ฟ
มีอะไรกันว่างั้น?
-
หน่อง
อืมมม...นั่นแหละ!
-
หน่อง
แค่ชั้นเริ่มจูบนุช
-
หน่อง
อยู่ๆก็วูบหลับไปทุกครั้งเลย
-
กิ๊ฟ
อย่าบอกว่าแกตื่นเต้นมากจนเป็นลมนะ!
-
กิ๊ฟ
หรือแกเป็นโรควูบวะ?
-
หน่อง
จะบ้าเหรอ!
-
หน่อง
ชั้นแข็งแรงดีโว๊ย
-
หน่อง
ไม่ได้มีโรคประจำตัว
-
หน่อง
และชั้นก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรขนาดต้องเป็นลมด้วย
-
กิ๊ฟ
แล้วแกได้ถามนุชบ้างไม๊?
-
หน่อง
ถามสิ!
-
หน่อง
นุชดูไม่แปลกใจอะไรเลย
-
หน่อง
ที่ชั้นเป็นแบบนี้
-
หน่อง
เหมือนนุชรู้ว่า...
-
หน่อง
เกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นแหละ!
-
กิ๊ฟ
งั้นแกก็ต้องพิสูจน์สิ!
-
หน่อง
ยังไง?
-
กิ๊ฟ
แกก็ลองแกล้งวูบก่อนที่จะวูบจริงไง
-
กิ๊ฟ
แล้วดูว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
-
หน่อง
จริงด้วย!
-
หน่อง
ทำไมชั้นคิดไม่ออก
-
หน่อง
ขอบใจมากเพื่อนรัก!
-
ตกเย็น...หลังจากที่ออกไปกินข้าวนอกบ้าน....หน่องดื่มไวน์ไปมากพอสมควรและทำเป็นว่าเมามาก...
-
:
-
:
-
:
-
เมื่อกลับถึงคอนโด...
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
นุชไม่เคยเห็นพี่เมามาก่อนเลย
-
นุช
ทำไมดื่มมากขนาดนี้ล่ะ
-
หน่อง
ไหน?
-
หน่อง
ใครมาววววว....
-
หน่อง
พี่ไม่มาวววว...
-
หน่อง
ว่าแต่ทำไม
-
หน่อง
วันนี้พื้นมันโครงเครงจัง
-
นุช
ก็นั่นแหละ
-
นุช
ที่เรียกว่าเมา
-
นุช
เดี๋ยวนุชพาพี่ไปนอนก่อน
-
นุช
แล้วจะเช็ดตัวให้
-
หน่อง
พี่ไหวววววว....
-
หน่อง
พี่อาบน้ำเองด้ายยยย...
-
นุช
โอ่ยยย...เดินให้ตรงก่อนเถอะ!
-
หญิงสาวพยุงร่างสูงไปนอนที่เตียง....
-
นุช
ทำไมตัวหนักจัง
-
นุช
หมดแรงพอดี!
-
นุช
เดี๋ยวพี่รอนุชแปปนะ
-
หน่อง
จะไปไหนนนนน....
-
หน่อง
มาดื่มต่อกานนนนเถอะ...
-
นุช
ไม่ให้ดื่มแล้ว!
-
นุช
นอนเฉยๆเลย
-
นุช
เดี๋ยวเช็ดตัวให้
-
นุช
อุ๊ย!!
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
ทำอะไรเนี่ยะ!
-
เขาเอื้อมมือไปดึงตัวหญิงสาวลงมานอนข้างๆ....จากนั้นก็พลิกตัวขึ้นไปคร่อมร่างเธอ.....
-
หน่อง
จะเช็ดตัวให้พี่ไม่ใช่เหรอ?
-
นุช
ก็ใช่น่ะสิ!
-
นุช
ให้นุชไปหยิบผ้ากับน้ำมาก่อน
-
นุช
ไม่อย่างนั้น
-
นุช
จะเช็ดตัวให้ยังไงล่ะ?
-
หน่อง
ก็ใช้ตัวนุช
-
หน่อง
เช็ดให้พี่แทนสิ!
-
นุช
บ้า!
-
นุช
ใช้ตัวเช็ดให้ยังไงเล่า?
-
หน่อง
ก็แบบนี้ไง!
-
หน่องใช้มือสอดไปใต้เสื้อยืดนุช....แล้วค่อยๆเลิกขึ้นมาที่หน้าอก...ขณะเดียวกันก็ไม่พ้นสายตา "นางฟ้าอร" ที่กำลังจ้องดูผ่านมอนิเตอร์ตาไม่กระพริบ....
-
อร
อีกแล้ว!
-
อร
มันจะมีความรักความใคร่
-
อร
อะไรกันทุกวี่ทุกวันแบบนี้!
-
อร
เราต้องคอยจับตาดูเจ้าทุกวินาทีเลยใช่ไม๊?
-
อร
เจ้าเอง
-
อร
ก็น่าจะหักห้ามใจบ้าง
-
อร
"ทูตนุช"
-
อร
นี่เราต้องฝ่าฝืนกฎลงไปช่วยอีก
-
อร
เป็นแน่แท้!
-
"นางฟ้าอร" รีบปิดมอนิเตอร์สวรรค์ แล้วมองซ้ายขวาไม่เห็นผู้ใด....จึงรีบหายตัวไปทันที...
-
:
-
:
-
:
-
ทางด้านหน่อง...เมื่อเห็นนุชไม่ขัดขืน...เขาจึงก้มลงจูบเธอ....และทำตามแผนทันที....
-
นุช
พี่หน่อง!
-
นุช
พี่...
-
นุช
หรือว่าจะเป็น....
-
นุชรีบดันร่างหน่องให้นอนหงาย...แล้วลุกขึ้นมามองหา"นางฟ้าอร"....
-
นุช
ไม่มี!
-
นุช
หรือว่าอยู่หน้าห้อง!
-
เธอรีบเดินออกมานอกห้อง...แล้วเอ่ยเรียก...
-
นุช
ท่านใช่ไม๊?
-
นุช
"นางฟ้าอร"
-
สิ้นเสียงเรียก....นางฟ้าอรก็ปรากฎตัว...
-
อร
เราอยู่นี่!
-
อร
ทำไมเจ้า...
-
อร
ถึงมาอยู่นอกห้องได้ล่ะ?
-
อร
เมื่อสักครู่เจ้ากับ....
-
นุช
นี่ไม่ใช่ฝีมือท่านหรอกรึ?
-
อร
เจ้าพูดอะไร?
-
อร
เราไม่เข้าใจ
-
นุช
ก็เมื่อกี้...
-
นุช
พี่หน่องกำลังก้มลงจะจูบเรา
-
นุช
แล้วอยู่ๆก็วูบไป!
-
อร
ไม่ใช่!
-
อร
เราไม่ได้ทำ
-
อร
เพราะเราเพิ่งปรากฎตัวต่อหน้าเจ้านี่แหละ
-
นุช
ถ้าเป็นเช่นนั้น!
-
นุช
พี่หน่องทำไมอยู่ๆก็หมดสติไปล่ะ?
-
นุช
หรือว่าจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าแน่ๆ
-
อร
จริงสินะ!
-
อร
เพราะเราเองก็เห็นว่าหน่องเมามากเช่นกัน
-
อร
อาจจะหมดสติเพราะฤทธิ์เหล้า
-
อร
ก็ดี!
-
อร
เราจะได้ไม่ต้องทำผิดกฎสวรรค์
-
อร
เราเองก็ไม่อยากใช้เวทมนต์ถ้าไม่จำเป็น
-
นุช
เราขอบใจท่านมากนะ
-
นุช
ที่เป็นห่วงเรา
-
อร
เราไม่อยากเห็นเจ้าต้องถูกลงโทษขั้นเด็ดขาดน่ะสิ!
-
อร
ในเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย
-
อร
เราขอตัวก่อน
-
อร
เราเองก็ไม่อยากถูกลงโทษเช่นกัน
-
นุช
อืมมม
-
ระหว่างที่ทูตนุชคุยกับนางฟ้าอรอยู่....หน่องก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา....
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
ไปไหนของเค้าวะ
-
หน่อง
เฮ้ย!
-
หน่อง
เหมือนเสียงนุชกำลัง...
-
หน่อง
คุยกับใครอยู่หน้าห้องเลย
-
เขาค่อยๆลุกขึ้นและย่องไปที่ประตูช้าๆ....แต่ยังไม่ทันถึงก็เหมือนมีเสียงลูกบิดเปิดออก...หน่องจึงรีบวิ่งไปนอนที่เดิม....
-
:
-
:
-
:
-
ในตอนนั้น....นางฟ้าอรกลับขึ้นสวรรค์โดยหมดกังวลและไม่ได้เปิดมอนิเตอร์ดูอีก.....ส่วนทูตนุชก็กลับเข้ามาในห้องพร้อมกับเดินไปดูหน่องใกล้ๆอีกครั้ง......
-
นุช
เฮ้อ! หลับสนิทเลย
-
นุช
ต้องเช็ดตัวให้ซะหน่อย
-
นุช
จะได้หลับสบาย
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
นุชอยู่ไหน?
-
นุช
เสียงพี่หน่องหนิ!
-
นุช
ละเมอหรือไงกัน?
-
นุช
ไหนดูสิ!
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
นุชอยู่ไหน?
-
นุช
ทำไมดูไม่เหมือนคนนอนละเมอเลย
-
หน่อง
ก็ไม่ได้ละเมอน่ะสิ!
-
เขาพูดพร้อมลืมตาขึ้นมา....
-
นุช
นี่พี่...
-
นุช
ไม่ไดเมาเหรอ?
-
นุช
งั้นก็แสดงว่า...
-
นุช
เมื่อกี้พี่แกล้งหมดสติงั้นสิ!
-
นุช
ร้ายกาจนักนะ
-
นุช
หลอกได้แม้กระทั่งนางฟ้า....
-
หน่อง
ห๊ะ!
-
หน่อง
หลอกใครนะ
-
นุช
เอ่อ...นุชหมายถึง....
-
หน่อง
อ๋อ...จะบอกว่าตัวเองเป็นนางฟ้างั้นสิ!
-
หน่อง
งั้นคืนนี้ขอพี่นอนกอดนางฟ้า
-
หน่อง
หน่อยได้ไม๊?
-
นุช
อ๊ายยย...พี่หน่อง!
-
เธอถูกดึงลงไปนอนใต้เบื้องล่างเขาอีกหน....
-
นุช
ไม่กลัววูบอีกหรือไง?
-
หน่อง
ก็กลัวอยู่นะ!
-
หน่อง
พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมถึงวูบได้ตลอด
-
หน่อง
นุชรู้ใช่ไม๊?
-
หน่อง
ว่าเพราะอะไร
-
หน่อง
บอกพี่หน่อยสิ!
-
นุช
เอ่อ...คือว่า...
-
นุช
นุชก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ
-
ทูตนุชพยายามชะโงกหน้ามองไปด้านหลังหน่อง....เพื่อดูว่า "นางฟ้าอร" มาปรากฎตัวอีกหรือไม่....
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
มองอะไรน่ะ?
-
หน่อง
อย่าทำให้พี่กลัวสิ!
-
นุช
อ่ออออ....ป่าว!
-
นุช
ไม่ได้มองอะไรสักหน่อย
-
หน่อง
หวังว่า...
-
หน่อง
ครั้งนี้พี่คงไม่วูบอีกนะ!
-
นุช
แต่นุช...
-
นุช
เอ่อ...
-
หน่อง
มีอะไรหรือป่าว?
-
หน่อง
หรือว่า...
-
หน่อง
นุชไม่ได้รู้สึกแบบเดียวกัน
-
หน่อง
ถ้านุชไม่...
-
นุช
นุชรักพี่ค่ะ
-
นุช
และพร้อมจะทำทุกอย่าง
-
นุช
เพื่อพี่!
-
ร่างสูงยิ้มออกมาทันทีเมื่อได้ยินหญิงสาวกล่าว....เขาก้มลงจูบเธอ....จากนั้นก็ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าออก....
-
หน่อง
ทำไมหายใจแรงจัง!
-
นุช
ก็มันตื่นเต้นยังไงไม่รู้
-
นุช
ทำไมถึงอายเมื่อร่างกายเปลือยเปล่าต่อหน้าพี่ด้วย
-
นุช
ทั้งที่เมื่อก่อนไม่รู้สึกอะไรเลย
-
เขาพรมจูบใบหน้าเธออีกครั้ง...มือค่อยๆลูบไล้เรือนร่างหญิงสาว....สัมผัสอันละมุนทำให้ลืมตัวตนที่แท้จริง....และต่างเผลอปล่อยตัวและหัวใจไปตามท่วงทำนองแห่งรักที่มอบให้กัน.....
-
:
-
:
-
:
-
ท้ายที่สุดแม่แต่สวรรค์เบื้องบน...ก็ไม่สามารถห้ามชะตาฟ้าลิขิตหรือเปลี่ยนแปลงกฎแห่งกรรมของเขาและเธอได้....
-
หน่อง
-
นุช
-
คืนนั้นผ่านพ้นไปด้วยความสุข...จนรุ่งเช้า...
-
นุช
-
หน่อง
-
นุช
อือออ....
-
นุช
กี่โมงแล้วเนี่ยะ!
-
หน่อง
นอนต่อก่อนก็ได้
-
หน่อง
วันนี้วันหยุด!
-
นุช
พี่นอนต่อก็ได้
-
นุช
เดี๋ยวนุชไปเตรียมอาหารเช้าให้ก่อน!
-
หน่อง
ไม่เอา!
-
หน่อง
พี่ยังอยากนอนกอดนุชแบบนี้!
-
หน่อง
อย่าเพิ่งลุกเลยนะ
-
นุช
อ่ะ..อ่ะ..ก็ได้
-
นุช
ไม่ลุกก็ไม่ลุก
-
ร่างสูงยิ้มทั้งหลับตาแล้วกอดรัดเธอแน่นขึ้น...
-
:
-
:
-
:
-
ณ เบื้องบน...เมื่อนางฟ้าอร บำเพ็ญเพียรภาวนาเสร็จ...ก็มาเปิดมอนิเตอร์ดูทูตนุช....
-
อร
-
อร
อะไรกัน?
-
อร
นี่มันเกิดอะไรขั้น?
-
อร
ทำไม....
-
อร
ปิดมอนิเตอร์ก่อนดีกว่า!
-
อร
เดี๋ยววีนัสนามาเห็นแย่เลย
-
อร
ไม่ได้!
-
อร
เราต้องไปถามให้รู้เรื่อง
-
ทันใดนั้นความสุขของเขาและเธอก็ต้องสะดุด....
-
อร
ทูตนุช!
-
อร
ตื่นเดี๋ยวนี้
-
นุช
นางฟ้าอร!!
-
นุช
นี่ท่าน...
-
นุช
พี่หน่อง!
-
อร
ไม่ต้องห่วง!
-
อร
เราเสกให้หลับแล้ว!
-
อร
เจ้าลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้
-
นุช
ได้!
-
ทูตนุชลุกขึ้นมาทั้งร่างที่เปลือยเปล่า...
-
อร
เจ้าแต่งตัวให้เรียบร้อยซะก่อน!
-
นุช
อ่ออออ....เราขอโทษ!
-
นุช
เรียบร้อยล่ะ
-
อร
เอาล่ะ!
-
อร
ที่นี้...เจ้าจงอธิบายมาว่าทำไม....
-
อร
มันเกิดอะไรขึ้น! ในเมื่อ...
-
นุช
ทุกอย่างที่ท่านเห็น
-
นุช
ที่เกิดขึ้น
-
นุช
มันเกิดจากความรัก
-
นุช
ที่เราทั้งคู่มีให้กัน
-
อร
ทั้งที่เจ้าก็รู้
-
อร
ว่ามันเป็นไปไม่ได้
-
อร
เจ้าไม่วันได้สุขสมหวัง
-
อร
กับมนุษย์!
-
อร
เพราะเจ้าไม่ใช่!
-
นุช
เราจะคุยกับวีนัสนา
-
นุช
เรายินดีรับโทษ!
-
นุช
จะปลดเราจากทูตแห่งความรัก
-
นุช
หรือจะกักบริเวณ จะลงโทษยังไงก็ได้
-
อร
"ความรัก" ทำให้เจ้า
-
อร
ยอมทำทุกอย่างเชียวหรือ?
-
อร
ทั้งที่เจ้าก็รู้
-
อร
ว่าบทลงโทษ
-
อร
ร้ายแรงเพียงใด
-
อร
กายเจ้าจะต้องแตกสลาย
-
อร
เจ้าก็ยินดีงั้นหรือ?
-
นุช
ใช่!
-
นุช
และจากนี้ไป
-
นุช
เราจะใช้เวลาที่เหลือ
-
นุช
ซึ่งไม่รู้ว่า
-
นุช
จะกี่เดือน กี่วัน
-
นุช
หรือกี่นาที
-
นุช
เราจะอยู่กับพี่หน่องเฉกเช่น
-
นุช
คนรัก
-
นุช
ให้คุ้มค่าที่สุด
-
อร
ทูตนุช!
-
อร
ทำไม "ความรัก" ของเจ้ากับมนุษย์ผู้นี้
-
อร
มันทำให้เรา...
-
นุช
นางฟ้าอร
-
นุช
นี่ท่าน...
-
อร
อะไรรึ?
-
นุช
ท่านมีน้ำตา...
-
อร
จริงหรือ?
-
อร
ทำไมเราไม่รู้ตัวเลยล่ะ?
-
อร
เอาเถอะ!
-
อร
เจ้ายังไม่ต้องขึ้นไปสวรรค์
-
อร
ตอนนี้หรอก!
-
อร
เราจะลองไปชี้แจ้งกับเบื้องบนให้
-
นุช
เราขอบใจท่านมากนะ!
-
นุช
ที่คอยช่วยเหลือเรามาตลอด
-
อร
เจ้าจงใช้เวลาที่เหลืออยู่
-
อร
กับคนที่เจ้ารักเถอะ
-
อร
เราต้องไปแล้ว
-
อร
อ่อออ...เราจะคลายมนต์ให้ตื่นเอง
-
อร
ไปล่ะ!
-
หน่องค่อยๆตื่นลืมตาขึ้นมาและเห็นนุชยืนอยู่ปลายเตียง...
-
หน่อง
นุช!
-
หน่อง
ใส่เสื้อผ้าตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยะ!
-
หน่อง
แล้วไปยืนปลายเตียงทำไม?
-
นุช
เอ่อ...คือ...
-
นุช
นุชเห็นพี่หลับสนิท
-
นุช
ก็เลยจะไปอาบน้ำแต่งตัว
-
นุช
และออกไปทำอาหารเช้าให้น่ะ!
-
นุช
พี่นอนต่อเถอะ!
-
นุช
เดี๋ยวอาหารเสร็จจะเข้ามาเรียก
-
หน่อง
ไม่เอาอ่ะ!
-
หน่อง
พี่ไปอาบน้ำกับนุชด้วยดีกว่า
-
หน่อง
ไม่อยากอยู่ห่างน่ะ
-
หน่อง
รู้สึกใจหายแปลกๆ
-
นุช
ก็ได้!
-
นุช
ไปอาบน้ำด้วยกันเลย
-
นุช
เพราะนุชเอง
-
นุช
ก็ไม่อยากอยู่ห่างพี่เหมือนกัน
-
ทั้งคู่พากันไปอาบน้ำ....แล้วออกมานอกห้อง...
-
หน่อง
มานี่!
-
หน่อง
พี่เช็ดผมให้
-
นุช
อืมมม
-
หน่อง
-
นุช
พี่จะเหงาไม๊?
-
นุช
ถ้าเกิดว่านุช...
-
นุช
ไม่ได้อยู่กับพี่แล้ว!
-
หน่อง
ก็ต้องเหงาสิ!
-
หน่อง
ถามได้
-
หน่อง
และพี่ก็จะไม่ให้ไปไหนด้วย
-
หน่อง
เพราะตอนนี้...
-
หน่อง
นุชกลายเป็นครึ่งนึง
-
หน่อง
ของชีวิตพี่ไปแล้ว
-
หน่อง
ถ้าขาดไป
-
หน่อง
พี่จะอยู่ได้ยังไง?
-
ทูตนุชเริ่มมีน้ำตาคลอ...แต่เธอกลับยิ้มด้วยความสุข...
-
นุช
อืมมมม
-
นุช
นุชก็จะไม่ยอม...
-
นุช
จากพี่ไปไหนเหมือนกัน
-
หน่อง
จะไม่มีอะไรพรากเราสองคน
-
หน่อง
นอกเสียจาก....
-
หน่อง
"ความตาย" เท่านั้น
-
หน่อง
-
ณ ดินแดนสวรรค์...
-
อร
-
อร
ทำไมเราถึงเศร้าใจนัก!
-
อร
เหมือนกับเราเริ่มจะ...
-
อร
มีความรู้สึกแบบทูตนุชงั้นหรือ?
-
นา
"นางฟ้าอร"
-
นา
"นางฟ้าอร"
-
อร
"วีนัสนา"
-
นา
เจ้าเป็นอะไรไป
-
นา
ไม่ได้ยินเราเรียกเจ้ารึ?
-
อร
เอ่ออ...คือว่า...
-
นา
นั่นมัน...
-
นา
ทูตนุช กับ หน่อง นี่น่า
-
นา
สองคนนั้นกอดกันอยู่รึ
-
นา
นั่นทั้งคู่กำลังจะ....
-
:
-
:
-
:
-
ไว้มาต่อน้า...
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น