คิดถึงเนอะ

ได้เห็นหน้าเมนเป็นพักๆ ก็ยังดี

ที่เหลือมามโนกันต่อ

ในฟิคกันเถอะ

มาต่อเลยคร่า

นุช....

เอ่ออออ....

คือว่า....

ใจมันหวิวๆยังไงไม่รู้

แล้วก็ตื่นเต้นด้วย

พี่เป็นเหมือนกันไม๊?

แล้วทำยังไงถึงจะหายล่ะ!

หึ!

ใจเต้นแรงกว่าเดิมอีก

แล้วก็....

พี่หน่อง!

พี่หน่อง!

เป็นอะไรหรือป่าว?

"นางฟ้าอร"

ทำไมท่านถึง...

ท่านมาได้อย่างไร?

คือว่าเรา....

เราก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน

ว่าทำไมถึงมีความรู้สึกได้

โดยเฉพาะตอนนี้....

เราคิดว่า...

เราเริ่มมีความรักแล้วสิ!

แต่เราจะต้องทำยังไง?

ในเมื่อเราเริ่มมีความรู้สึกเหมือนมนุษย์แล้ว

ทำไมเราไม่รู้มาก่อนเลย

ว่าการรักกับมนุษย์

เป็นการผิดกฎร้ายแรงที่สุด

แล้วถ้าเราทำผิดกฎจริงๆ

บทลงโทษคืออะไรรึ?

ได้!

เรารู้แล้ว

พรุ่งนี้เราจะเร่งทำภารกิจ

ให้เสร็จสิ้นโดยเร็ว

พรุ่งนี้แล้วสินะ!

เราต้องจากกันแล้ว

นุชขอให้พี่มีความสุข

สมหวังกับเนื้อคู่

ที่แท้จริงของพี่นะ!

เราคงไม่ได้พบกันอีกแล้ว

ทำไม?

พี่หน่องถึงมีน้ำตาล่ะ!

ทั้งที่หลับอยู่เช่นนี้

หยดน้ำ!!

จากไหน?

ไม่...

นี่เราก็มีน้ำตาหรือนี่!

หมายความว่าเรากำลังเสียใจงั้นรึ??

เรามีความรู้สึกเหมือนมนุษย์ไปแล้ว

ทำยังไงดี!

ทำไมสับสนเช่นนี้

ใกล้เวลาแล้ว

พี่หน่องตื่นหรือยังก็ไม่รู้

เราจะต้องใช้เวทมนต์ให้ทั้งคู่

เปิดประตูห้องมาเจอกัน

เราจะปักศรรักได้ถนัดหน่อย

อีกไม่กี่ชั่วโมง ทุกอย่างก็จะเสร็จสิ้น

มีอะไรให้ช่วยหรือป่าวคะ?

อ๋อ...มารอต้อนรับทีมงานและนักแสดงค่ะ

กำลังมาถึง

ทีมงานของคุณ "สน" ค่ะ

พี่พูดว่าไงนะคะ?

มีแฟนคลับคุณ "สน" ก็มาพักที่นี่หลายคนเหมือนกันนะคะ

มารอเจอ!

ส่วนใหญ่ก็มาขอจองห้องติดกับดารา

แต่ไม่ทัน แฟนคลับ ตัวจริงเสียงจริงค่ะ

ห้อง 512 ค่ะ

ห้องที่ติดกันมีห้องเดียวเลยค่ะ คือ 513

เพราะห้อง 511 ต้องเดินไปอีกฝั่งเลย

พี่ว่าอะไรนะคะ?

พี่หน่อง!

ตื่นแล้วเหรอ?

แล้วพี่ไปไหนมาล่ะ

นุชกลับเข้ามาในห้องก็ไม่เห็นพี่

พูดอะไร!

งงจัง??

พี่รู้ได้ไง!

ว่า "สน" ....

ไม่ใช่นะ!

พี่กำลังเข้าใจผิด

นุชทำเพื่อพี่ต่างหาก!

พี่หน่องใจเย็นๆก่อนนะ!

นุชเองก็มีเหตุผล

ที่ทำแบบนี้

นุชบอกไม่ได้!

แต่มันคือภารกิจนุช

ที่ต้องทำให้สำเร็จ

ไม่ได้นะ!

พี่กลับไม่ได้

นุชเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว

เพื่อพี่กับ....

พี่หน่อง!

อย่าไปเลยนะ

พี่หน่อง!

อย่ากลับเลยนะ

เราจะปล่อยพี่หน่องไปไม่ได้

เป็นอันขาด

ภารกิจจะล้มเหลวทันที

และไม่รู้จะเริ่มใหม่ได้อีกเมื่อไหร่ด้วย

ต้องใช้เวทมนต์ซะแล้ว!!

จงหยุด!!!!!!

พี่หน่อง!

พี่หน่อง!

นุชไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้

พี่ฟื้นสิ!

พี่หน่อง!

ทำไงดี

พี่หน่องอย่าเป็นอะไรนะ

เราต้องเรียก นางฟ้อรมาช่วย

"นางฟ้าอร"

"นางฟ้าอร"

"นางฟ้าอร"

เจ้าห้ามไปเด็ดขาด!

เจ้าถูกลงโทษโดยการกักบริเวณอยู่นะ!

จะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น

เราเห็นแล้ว

ไม่ได้!

เจ้าเองก็มีส่วน...

ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายครั้งนี้

ใช่!

ถ้าทูตนุชจะต้องทำผิดกฎจริงๆ

นั่นก็เพราะกรรมของทูตนุช

เจ้าไม่มีสิทธิ์ไปเปลี่ยนแปลง

เจ้าจงจำไว้ให้ดี

และถ้าเจ้ายังฝ่าฝืน

ระวังจะได้รับโทษหนัก

เช่นเดียวกับทูตนุช!

อืมม...ไปเถอะ

ท่านอยู่ที่ไหน?

ทำไมไม่ลงมาช่วยเราสักที

พี่หน่อง!

อย่าเป็นอะไรไปนะ!

นุชจะเรียกคนมาช่วยพี่เอง

มีใครอยู่ไม๊คะ?

ช่วยเราที

มีคนตกบันได

มีใครอยู่ไม๊?

เปิดประตูที

"สน"

คุณนั่นเอง

พอดีมีคนตกบันได

ทางนี้ค่ะ!

ทำอะไรก็รีบทำเถอะ!

ช่วยเราที

พี่เค้าต้องไม่เป็นอะไรนะ!

พี่หน่อง!

พี่หน่องฟื้นแล้ว

คุณหมอคะ?

คุณพยาบาลคะ?

คนไข้รู้สึกตัวแล้วค่ะ

พี่หน่อง!

พี่เจ็บตรงไหนบ้าง

พี่อย่าเพิ่งขยับนะ

หมอเพิ่งเข้าเฝือกให้สักพักเอง

หมอให้พี่นอนนิ่งๆ พักผ่อนเยอะๆ

ใจเย็นๆก่อนนะ

คุณหมอมาแล้ว

ไม่ต้องตกใจไป!

คุณแค่กระดูกขาซ้ายร้าว

แต่โชคยังดีที่ไม่เคลื่อนหลุดจากกัน

แล้วก็มีบาดแผลฟกช้ำตามตัวเล็กน้อย

หมอจำเป็นต้องเข้าเฝือกไว้ก่อน

ป้องกันการเคลื่อนหักภายหลัง

ใจเย็นครับ

เดี๋ยวหมออธิบายให้ฟังนะครับ

คุณตกบันไดสลบไป

เมื่อมาถึงรพ. หมอได้ตรวจและ x-ray ให้แล้ว

พบแค่กระดูกขาซ้ายร้าว

จึงทำการเข้าเฝือกให้

และทำแผลตามร่างกาย

แต่คุณยังต้องไป x-ray สมองด้วย

เพราะเราไม่แน่ใจว่ามีเลือดออกภายในหรือไม่

และคนไข้ควรนอนรพ.ดูอาการสักระยะ

จึงจะกลับบ้านได้ครับ

แล้วต้องอยู่รพ.กี่วันคะ?

ก็ขอดูสัก 2-3วันก่อนครับ

ถ้าไม่มีภาวะแทรกซ้อนอะไร

ก็กลับได้ครับ

ขอบคุณมากนะคะ

คุณเป็นญาติคนไข้ใช่ไม๊ครับ

อ่อ...ใช่ค่ะ

คอยดูอย่าเพิ่งให้คนไข้ขยับตัวมากนะครับ

แล้วถ้าคนไข้มีอาการผิดปกติอย่างอื่นเช่น ปวดหัว คลื่นไส้อาเจียน ซึมลง

ให้แจ้งพยาบาลทันทีนะครับ

ได้ค่ะ

พี่หน่อง!

เจ็บตรงไหนหรือป่าว?

หิวไม๊?

ทำไมพูดแบบนี้!

ตอนนี้นุชไม่สนใจใครทั้งนั้น

นอกจากพี่

พี่อย่าพูดแบบนี้ได้ไม๊?

นุชไม่ได้คิดอย่างที่พูดเลย

แม้แต่น้อย

แล้วนุชเองก็เป็นต้นเหตุ

ที่ทำให้พี่ต้องเป็นแบบนี้

ต่อให้พี่ไล่นุช

นุชก็จะไม่ไปไหน?

พี่จะทำอะไร?

หมอก็บอกแล้วว่าอย่าเพิ่งขยับตัว

บอกนุชสิ!

เดี๋ยวนุชหยิบให้

พี่รอนุชแปปนึงนะ!

เดี๋ยวนุชไปเอากระเป๋าเสื้อผ้าที่โรงแรมก่อน

เพราะคงตอนนอนที่รพ.แทนอ่ะ

เอาล่ะ!

หลังจากตรวจเช็คละเอียดแล้ว

คนไข้ไม่มีภาวะแทรกซ้อนอะไร

x-ray สมองผลปกติดี

สามารถกลับไปพักรักษาตัวที่บ้านต่อได้ครับ

แล้วจะถอดเฝือกได้เมื่อไหร่คะ

หมอคงต้องนัดมา x-ray ดูก่อนว่ากระดูกติดดีหรือยัง

จึงจะบอกได้ครับ

เกรงว่าจะไม่สะดวกสิคะ

เพราะพวกเราอยู่กรุงเทพ

ไม่เป็นไรครับ

คุณสามารถพาคนไข้ไปพบแพทย์ใกล้บ้าน

เพื่อรักษาต่อได้เลย

ถ้าไม่มีอะไรก็น่าจะ 2 -3 เดือน

แต่ช่วงที่เข้าเฝือก ก็คงต้องนั่งรถเข็นหรือใช้ไม่เท้าช่วยพยุงเดินไปก่อน

เพราะยังไม่สามารถลงน้ำหนักได้

โห! พักหลายเดือนจัง

แล้วพี่จะไปทำงานยังไงล่ะ?

หน้าที่หมออยู่แล้วครับ

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะครับ

ถึงแล้ว

พี่นั่งรอแปปน้า

เดี๋ยวนุชเก็บกระเป๋าก่อน

ไม่ได้ค่ะ

หมอบอกว่าช่วงแรกต้องระวัง

เป็นพิเศษ

เกิดพี่พลาดหกล้มไป

กระดูกหักเพิ่มขึ้น

คราวนี้ต้องผ่าตัดเลยนะ

ถ้าพี่อยากได้อะไร

บอกมา เดี๋ยวทำให้

อ้าว!

แล้วก็ไม่บอก

เดี๋ยวนุชพาไปเข้าห้องน้ำเอง

เดินก็ระวังด้วยอ่ะ

ยังไงก็ใช้ไม้เท้าช่วยพยุงไปก่อน

อย่าเพิ่งลงน้ำหนักเต็มที่นะ

แล้วถ้าวันนึง

นุชไม่อยู่กับพี่แล้ว

ใครจะดูแลพี่ล่ะ!

จริงสินะ!

ตอนนี้ก็ผ่านมา 3 เดือนแล้ว

เข้าเดือนที่ 4

เอ่อออ...นุชขอลงไปเอาของในรถก่อนนะ

พอดียังเก็บขึ้นมาไม่หมดน่ะ!

อืมมม..

ทำไม "นางฟ้าอร" ถึงไม่มาหาเลย

เราเองก็เกือบลืมภารกิจไปแล้ว

หรือว่า...

เราไม่จำเป็นต้องทำภารกิจอีกแล้ว

ถ้าเป็นอย่างนั้นได้ก็ดีสิ

เราจะได้อยู่กับพี่หน่องตลอดไป

ถ้านุชสามารถอยู่กับพี่

ตลอดไปได้จริงๆ

พี่จะดีใจไม๊?

ไม่มีอะไรค่ะ

ก็พูดไปเรื่อยเปื่อยอ่ะ

พี่จะไปอาบน้ำเลยไม๊?

นุชจะได้พาไป

อ้าว!

เมื่อกี้ยังบอว่าเดินเองได้อยู่เลย

อะไร! แค่นี้งอนเหรอ?

นุชก็ไม่ได้บอกว่า

จะไม่พาไปสักหน่อย

เดี๋ยวนุชออกไปเตรียมเสื้อผ้าให้

ถ้าอาบเสร็จแล้วเรียกนะ

อะ...อะไรคะ?

ทำไมใจเต้นแรงอีกแล้ว

รู้สึกตื่นเต้นด้วย