ซาตานเปื้อนเลือด

Ep 00 ซาตานเปื้อนเลือด 

👉เกริ่นนำ👈 

พอใจ สาวสวยสุดน่ารัก ลูกสาวของยิปซีกับเมฆา พอใจเป็นเด็กสาวที่อ่อนหวานออกจะแก่นแก้วไปนิดนุง ชอบความเซ็กซี่ แต่ใส่ไม่ได้เพราะพ่อห้าม แต่มีหรอที่หนูน้อยคนนี้จะยอม เธอนั้นได้แอบซื้อชุดพวกนี้ไว้ แต่ได้ใส่บ้างเป็นครั้งคราวในตอนที่พ่อเธอไม่อยู่ แต่นี้มันไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไร มันสำคัญก็ตรงที่ พอ พอ เดี๊ยวหนูเป็นคนเล่าประวัติหนูเองดีกว่า สวัสดีค่ะ หนูชื่อ พอใจ หน้ารักสดใสซาบซ่า อายุ 20 ปี บริบูรณ์แล้วค่ะ ตอนนี้หนูกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 2 ค่ะ หนูเรียนจิตวิทยาค่ะหนูเป็นเด็กที่...........

........... : พอใจ พอใจ น้องอยู่ไหนอ่ะ พอใจ

เอิ่ม คือว่า เอางี้แล้วกัน หนูขอแนะนำพี่สาวสุดสวยของหนูไปพร้อมกับหนูเลยล่ะกันนะคะ

เรา : พี่ต้นหอม พอใจอยู่นี้ มาหาพอใจหน่อยมาเร็ว

พี่ต้นหอม : โห้วว พี่ก็หาอยู่ตั้งนาน มานั่งพูดอะไรกับกล้องอีกแล้วค่ะ เอ๋!!! หรือว่าคอลกับใครอยู่ ไหนให้พี่สแกนก่อนว่าผ่านหรือเปล่า ถ้าไม่เข้าตาพี่ไม่อนุญาตนะบอกก่อน

เรา : คิดไปไกลแล้ว พอใจไม่ได้คอลหรือคุยกับใครทั้งนั้นแหละ พอใจแค่ซ้อมแนะนำตัวเฉยๆ

ต้นหอม : ซ้อมแนะนำตัวงั้นหรอ หมายความว่าไง

เรา : เออน่าพี่หอม ซ้อมก็คือซ้อมอย่างคิดมาก อ่ะพี่หอมพร้อมมั้ย

ต้นหอม : พี่ต้องพร้อมใช่มั้ย แล้วให้พี่พูดว่าไง พี่จะได้แนะนำถูก

เรา : ปกติ ธรรมดาเลยพี่ ดูหนูเป็นตัวอย่างก็ได้ แต่หนูไม่เริ่มใหม่แล้วนะ หนูจะเริ่มจากเมื่อกี้เลยล่ะกัน3 4 ค่ะ หนูเป็นเด็กสาวที่ซนตามประสา ถ้ามองผิวเผินบวกกับการแต่งกายจะเห็นว่าหนูเหมือนผู้ชายก็ว่าได้ แต่หนูอยากจะบอกทุกคนว่า หนูเป็นผู้หญิงที่เซ็กซี่นะคะ ตอนพ่อไม่อยู่555 หนูชอบแต่งตัวเซ็กซี่เหมือนพี่หอม แต่อยากที่บอกพ่อห้ามจ้าเลยได้แค่เดรสยาวๆแค่นั้น

พี่ต้นหอม : เดี๊ยวๆพอใจ น้องไลฟ์สดหรอ พี่พึ่งเห็นนะเนี๊ย

เรา : แฮร่ หนูลืมบอกพี่

พี่ต้นหอม : พี่ก็ว่าทำไมถ่ายแค่วีดีโอเฉยๆถึงมีคอมเม้นได้ ไม่คิดจะบอกพี่งั้นสิ ให้พี่เป็นตัวตลกอยู่ได้

เรา : โอ๋ ไม่งอนนะคนสวยของน้อง ถึงพี่จะทำหน้ายังไง พี่สาวของน้องก็สวยไปหมดทุกมุมนั้นแหละ ไม่คิดมากนะ

เราเกาะแขนพี่หอมพร้อมทำตาปริบๆเพื่อให้ดูน่าสงสาร

พี่ต้นหอม : เฮ้อ ก็ได้ ครั้งนี้พี่ให้อภัย แต่ครั้งต่อไปพี่ไม่ใจดีแบบนี้แล้วนะ

เรา : ขอบกุณก๊าบ

พี่ต้นหอม : แล้วนี้คิดจะแนะนำตัวอย่างเดียว จะไม่อ่านตอมเม้นเลยหรอ

เรา : อ่าน แต่ขอให้เราสองคนแนะนำตัวก่อนได้มั้ยล่ะ ค่อยตอบ เอางี้ เพื่อให้เป็นการไม่เสียเวลา พี่หอมแนะนำตัวเลยจ้า

สวัสดีค่ะ ต้นหอมนะคะ อายุ 22 ปี เรียนอยู่ปี4ค่ะเรียนโบราณคดีสากลค่ะ เป็นคนเน้นเซ็กซี่แต่ไม่ชอบปี้กับใคร เพราะไม่ใช่คนร่านค่ะ หอมเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพอใจค่ะ หอมเป็นคนที่ห่วงน้องมาก ไม่ชอบให้ผู้ชายหน้าไหนมาเข้าใกล้น้อง จะหาว่าหอมแรงก็ได้นะคะ ถ้าน้องปลอดภัย จบค่ะ

เรา : ยังไม่จบค่ะ พี่หอมเป็นถึงดาวมหาลัยเลยนะคะ พี่หอมยังโสด โปรดจีบนะคะ ใครอยากรู้จักอินบะ......

โป๊ก!!! มะเหงกลงกลางหัวเราเต็มๆไม่มีออมมือกันเลยทีเดียว หู๊ย เราพูดอะไรผิดหรอ เรื่องจริงล้วนๆเลยนะ

พี่ต้นหอม : ไม่ต้องโปรโมท พี่ยังไม่อยากมีใคร เลิกพูดเรื่องแบบนี้เถอะ มาอ่านคอมเม้นกันดีกว่า

เรา : ก็ได้

เราค่อยๆเลื่อนอ่านคอมเม้น ส่วนมากเค้าจะชมพี่หอมมากกว่า มีคนเม้นมาขอไลน์พี่หอมด้วยนะ แต่มีตอมเม้นนึงที่มันแปลกๆ อ่านแล้วขนลุกทำให้นึกถึงเรื่องเก่าๆยังไงไม่รู้

พี่ต้นหอม : พี่ขอดูFacebook คนนี้หน่อย คอมเม้นบ้าอะไรแบบนั้น มันทำให้คนอื่นเค้าเสียหายได้ง่ายๆ เลยนะ มันทำให้เราดูไม่ดีได้เลย

อยากรู้มั้ยว่ามีคนคอมเม้นว่าอะไร ใครไม่กลัวแต่เรากลัวนะ

* พร้อมที่จะไปอยู่กับกูแล้วหรือยัง*

คอมเม้นนี้มันทำให้เรานึกถึงตอนเราอายุใกล้ๆจะ18 เราฝันว่า มีผู้ชายคนนึงลูกครึ่งคนนึงมายืนรอเราที่หน้าบ้าน พร้อมกดกริ่งหน้าบ้านเสียงดังลั่นแต่ทำไมทุกคนในบ้านไม่ได้ยิน ได้ยินแต่เราคนเดียว เรามองหน้าทุกคน ทุกคนก็ไม่ได้สนใจอะไรเราเลยต้องจำยอมออกไปเปิดประตูแทน เราเดินออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆเราไม่รู้ว่าเค้าจะมาดีหรือมาร้าย เราไม่สามารถเดาอารมณ์ของเค้าได้เลยเค้ายืนหน้าตายหมดอารมณ์อยู่หน้าบ้าน

เรา : คุณคือใครค่ะ มาหาใครหรือเปล่า

ไร้เสียงตอบรับจากคนตรงหน้า ผู้ชายคนนี้ยังมองเราไม่วางตา มองเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเราอย่างนั้นแหละ

เรา : คุณค่ะ คุณ........

ผู้ชายตรงหน้าเรา : พร้อมที่จะไปอยู่กับกูแล้วหรือยังใครพร้อม แล้วเค้าคือใคร งงมั้ยแม่ แต่ที่แน่ๆหนูงงมาก

เรา : ใครจะไปอยู่กับคุณ แล้วคุณเป็นใคร

ผู้ชายตรงหน้าเรา : ไม่ต้องรู้ว่ากูเป็นใคร เพราะอีกไม่ช้าเราคงได้อยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน

แม่เรา : พอใจลูก ลูกคุยกับใครหรอ

เราหันไปตามเสียงเรียกของแม่ แต่พอกันมาชายตรงหน้ากลับหายไปแล้ว เราหันไปแค่แปปเดียวเองนะ ทำไมไวจัง แต่ชั่งเถอะ เค้าไปก็ดีแล้ว จากเหตุการณ์ในครั้งนั้น เราก็ฝันเห็นเค้าตลอด แต่พอเราอายุ 18 ปีเต็ม เราก็ไม่ได้พบเค้าอีกเลย

พี่ต้นหอม : พอใจ พอใจ เป็นอะไรไป นั่งคิดอะไรอยู่หรอ

เรา : เปล่าค่ะ

พี่ต้นหอม : ก็ดี พี่ลองค้นหาเฟสของคอมเม้นเมื่อกี้แต่พี่กลับไม่เจออะไรเลย มันว่างเปล่ามาก

เรา : หรอค่ะ อย่าไปสนใจเลยดีกว่าค่ะ เค้าก็แค่นักเลงคีย์บอร์ด

พี่ต้นหอม : เอางั้นหรองั้นก็ได้

เรา : พี่หอมค่ะ วันนี้พ่อไม่อยู่ หนูว่าง พี่สนใจพาหนูไปผับมั้ยค่ะ หนูอยากไป

พี่ต้นหอม : เอิ่ม.....คือพี่....

เรา : พี่จะปฏิเสธหนูอีกแล้วหรอ พี่ปฏิเสธหนูทุกครั้งเลยนะ พี่ไม่สงสารหนูหรอ พี่ไม่อยากพาหนูไปเปิดหูเปิดตาบ้างหรอ นานๆพ่อจะไม่อยู่นะ

เรานั่งทำตาปริบๆใส่พี่หอม ใส่ลูกอ้อนเข้าไปเยอะๆ

พี่ต้นหอม : เห้อ โอเค พี่จะพาไป แต่มีข้อห้ามนะ

เรา : ห้ามอะไรหรอค่ะ

พี่ต้นหอม : พี่จะห้ามตอนถึงเวลาเท่านั้น โอเค๊

เรา : ก็ได้ หนูยอมพี่ทุกอย่าง ขอแค่พี่พาหนูไปก็พอ

เรานั่งยิ้มจนแก้มจะปริอยู่แล้วก็คนมันดีใจอ่ะเนอะ นานๆจะได้ออกไปเที่ยวผับเที่ยวบาร์บ้าง ก็คนมันไม่เคยมันก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดาป่ะ ชิเอาล่ะทุกคน รู้ประวัติกับความเป็นมาของเราแค่นี้ก็พอ ถ้ารู้จักไปมากกว่านี้ เดี๊ยวจะหลงรักเราไม่รู้ด้วยนะ กิ้วๆ

#ลูคัส Talks

สวัสดี ผมชื่อ ลูคัส ผมเป็นใครมาจากไหนไม่ต้องรู้ รู้แค่ว่าผมมาตามกล่องดวงใจของผมคืนกล่องดวงใจของผม เธอได้หนีผมมาเกิดใหม่ ก่อนที่ผมกับเธอจะจากกัน เราจบกันไม่สวยซะเท่าไหร่เธอได้บอกกับผมก่อนที่เธอจะจากไปไว้ว่า

......... : จะภพไหน ชาติไหนขอให้เราอย่าเจอกันอีกเลยขอให้เราสิ้นเวรสิ้นกรรมกันแต่ในชาตินี้

คำนี้มันยังก้องอยู่ในหัวของผมเป็นร้อยๆปี ผมตามหาเธอมาหลายภพชาติ เธอก็ไม่ยอมมาเกิดสักที จนถึงภพชาตินี้ที่เธอมาเกิด และผมนี้แหละจะพาเธอกลับไปอยู่กับผม ถึงชาตินี้เธอจะเป็นมนุษย์แต่แล้วไง ผมไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น ผมจะทำให้เธอกลับมารักผมอีกครั้ง ผมไม่บอกหรอกนะว่าชาติที่แล้วผมทำอะไรให้เธอเกลียด ผมไม่อยากจะรื้อฟื้นมันอีก

มาร์คลาส : ไอ้ลูคัส ไปหาสาวๆมาดื่มแก้กระหายกันมั้ยว่ะ รู้สึกคอแห้ง ยังไงชอบกล

ผม : ไม่ล่ะ ขอบาย

มาร์คลาส : ไมว่ะ มึงไม่อยากไปเจอเมียมนุษย์ของมึงหรอ นี้มันก็เลยกำหนดรับตัวมาตั้ง 2 ปีแล้วนะเว้ย มึงจะไม่ไปดูหน่อยหรอว่ะ ปานนี้ผัวใหม่เมียมึงคงคาบไปแดกแล้วล่ะมั้ง

ผม : ใครกล้ายุ่งกับเมียกูก็ลองดู

มาร์คลาส : โว้ๆ สายโหดนะเนี๊ย ถามจริงมึงคิดว่าเมียมึงจะจำมึงได้มั้ย

ผม : จำได้หรือไม่ได้กูไม่สน กูจะทำทุกอย่างให้มันจำกูได้

มาร์คลาส : เก่งแหละมึงอ่ะ ปากมึงอ่ะเก่งเกิน ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน ตกลงมึงจะไปมั้ย

ไปดีมั้ยว่ะ ถ้าไปไม่แน่ผมอาจจะได้เจอเมียผมก็ได้ แต่ถ้าไม่ไปผมก็อดเจอเหมือนเดิม ขอท้าวความหลังนิดนึง เมื่อสองปีที่แล้ว ตอนเมียผมอายุ18 ผมไม่ได้ลงไปรับเธอ เพราะผมมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ผมลงไปรับเธอไม่ได้ จนถึงตอนนี้ผมว่ามันถึงเวลาแล้ว ที่ผมต้องลงไปหาเธอ และหาวิธีให้เธอกลับมากับผมให้ได้ ไม่ว่าวิธีอะไรผมต้องงัดออกมาใช้ให้หมด ถึงจะต้องเป็นมารก็จะทำ

ผม : ตกลงกูยอมไปกับมึง

มาร์คลาส : ก็แค่นี้แหละ โถ่ว ทำเป็นเล่นตัว

ผมขอไม่พูดอะไรเยอะ เพราะผมคิดว่าการกระทำมันสำคัญกว่าคำพูดเยอะ ผมอยากให้ลองมาดูตัวตนที่แท้จริงของผมดีกว่าว่าเป็นคนยังไง ผมอยากให้เห็นกับตาตัวเอง ผมไม่อยากโอ้อวดสรรพคุณหรอก ความดีใครๆก็พูดได้ ใครจะพูดให้ตัวเองดูชั่วช้าบ้างล่ะ ไม่ค่อยจะมีหรอก ถ้าอยากรู้นิสัยผมจริงๆ โปรดติดตามผมไว้เถอะ แล้วพวกคุณจะรู้ว่าผมเป็นคนยังไง