คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายฟีลกู๊ด คลายเครียดไม่มีสาระใดๆ ทั้งสิ้น อย่าหาสาระอะไรจากเรื่องนี้ค่ะ และเรื่องนี้มีคำพูดหรือข้อความหยาบคายค่อนข้างมาก มีคำศัพท์แสลงหรือคำศัพท์ตามอินเทอร์เน็ตที่เยาวรุ่นใช้กันอย่างแพร่หลายค่ะ
เรื่องนี้มีตัวละครหลักเป็นนายเวเรน (เซียวจ้าน) และนายออเพ่อร์ (อี้ป๋อ) ซึ่งผู้เขียนเป็นแฟนคลับของทั้งคู่ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลทั้งสองท่าน (และศิลปินดาราอีกหลายๆ ท่าน) เสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างแน่นอนค่ะ ทั้งนี้เรื่องนี้เกิดจากจินตนาการและความเป็นชิปเปอร์ของผู้แต่งทั้งสิ้น และมีบ่อเกิดจากความเอ็นดูของเบบี๋ทั้งคู่หมั่มหมีคนนี้เลยอยากให้เด็กๆ รักกันมากขึ้นค่ะ //เขินตูดบิด
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่กรีนทรีตั้งใจเขียนมากอยู่พอสมควร หากเรื่องนี้ไม่สนุกหรือมีข้อผิดพลาดประการใด กรีนทรีต้องขออภัยนักอ่านที่แวะเข้ามาอ่านทุกท่านนะคะ//กราบแบบเบญจางคประดิษฐ์
.
.
.
เวเรน : "เพ่อร์ว่าเรนน่ารักมั้ย"
ออเพ่อร์ : "หึ"
เวเรน : "ทำไมง่ะ"
ออเพ่อร์ : "ก็มึงไม่น่ารักไง"
เวเรน : "เค้าฟ้องป่ะป๋าแน่ออเพ่อร์!! "
ออเพ่อร์ : "มึงคิดว่ามึงกี่ขวบอ่ะ เวเรน ถึงต้องไปฟ้องพ่อ"
เวเรน : "ไม่รู้แต่โตพอที่จะเป็นแฟนเพ่อร์ได้แล้ว"
ออเพ่อร์ : "...."
เวเรน : "เพ่อร์เขินเรนหรอ เงียบเลยง่ะ"
ออเพ่อร์ : "กูเจ่บนม"
เวเรน : "เพ่อร์เขินเรนจนเจ็บนมข้างซ้ายเลยหรอ หูยยย น่าร้ากกก มันจะยุ๊บยิ้บๆ ที่ใจใช่มั้ยเพ่อร์เรนเข้าใจ เรนเคยเป็นเดะมันก็หาย นี่แหละเนาะคนเราอ่ะแอบชอบเรนมาตั้งนานไม่ยอมบอกสักที คริๆ "
ออเพ่อร์ : "กูเจ็บนม...ไอสัส มึงจะหยิกนมกูทำไมอิควรายยย มึงสิเขิน ยืนเฉยๆ ไม่ได้รึไงมือมันจะต้องระริ้กระรี้มาบีบมาหยิกนมกูอยู่เรื่อย "
เวเรน : "อุ้ย!! เค้าขอโทษ ฮี่ๆ ก็มันเพลินนี่นาาา"
.
.
.
#ซัมเมอร์นี้เพ่อร์โอเคเป่า #เพ่อร์เรน #เจ่บนม
Guest
