เขาคือกามเทพที่เพียงยิงศรตามหน้าที่ไปวันๆ ไม่เคยลึกซึ้งในฤทธิ์รัก จวบจนมีมนุษย์นางหนึ่งดันมองเห็นแตะต้องศรกามเทพอย่างไม่น่าเป็นไปได้ แต่ไฉนการค้นหาคำตอบแห่งปริศนาดันทำเทพด้านชากลายเป็นคลั่งรักเสียได้

 

...เขาสาปให้เธอไร้รัก แต่ดันคลั่งรักเธอเสียเอง... 

. 

          ว่ากันว่ากามเทพต้องแผลงศรก่อนความรักถึงจะบังเกิด แต่ในกรณีของอารีนมันคือความผิดพลาดประการใดไม่อาจหาคำตอบได้ ซ้ำร้ายกว่านั้นยังถูกกามเทพนิสัยเสียสาปส่งให้ไร้รักอีกต่างหาก แต่ไม่รู้ว่าคำสาปทำงานอีท่าไหนกามเทพผู้ด้านชาจึงตกหลุม (คลั่ง) รักเธอเสียได้ 

          ความรักต่างภพภูมิวรรณะครั้งนี้จะโบ้ยโทษไปที่ใคร แต่ถึงจะมีใครให้โทษก็คงสายเกินไป ในเมื่อสายใยระหว่างเทพกับมนุษย์กำลังสานสัมพันธ์เหนียวแน่น 

          ใครชอบแนวรักโรแมนติกกรุ่นดราม่า (หน่อยๆ) ต้องไม่พลาด ความรักระหว่างคุณกามเทพ (ปีศาจ) และมนุษย์สาวผู้อาภัพจะเป็นอย่างไรเชิญหาคำตอบได้เลย 

.

เรื่องย่อ 

ความบังเอิญเป็นเหตุให้อารีนทำมนตร์กามเทพของกาลันเสื่อมอย่างเป็นปริศนา

เทพหนุ่มเลยตอบแทนเธอด้วยการสาปส่งให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวชั่วกาล

และเพราะความสนุกนึกของนาวินเป็นเหตุ จึงทำให้กาลันได้กลับมาพบอารีน มนุษย์สาวผู้ถูกเขาสาปอีกครั้ง

ด้วยความครามครันในปริศนาของหญิงสาว บวกกับไม่อยากให้นาวินหวั่นไหวกับอารีน กาลันจึงเข้าไปแทรกกลางแต่ไม่รู้ว่าแทรกอีท่าไหน ถึงทำให้กามเทพผู้ด้านชากลายหนุ่มคลั่งรักแต่ปากแข็งไปเสียได้

ทว่า การเอาตัวเข้าไปข้องแวะกับอารีน นอกจากทำให้เขาหวั่นไหวจนเสียผู้เสียคนแล้ว กาลันยังได้ค้นพบเรื่องราวบางอย่างที่เขาฝังกลบไว้ในอดีตเนิ่นนาน และความลับนั้นได้เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตทั้งเขาและเธอไปตลอดกาล

 

 

. 

              “เอาอย่างนี้ไหมล่ะ เธอมาเป็นทาสฉัน ช่วยให้ฉันชนะนาวินแล้วฉันจะถอนคำสาปให้” 

              “ไม่จำเป็นค่ะ เพราะเรื่องคำสาปนาวินก็สามารถช่วยให้ฉันหลุดพ้นได้เหมือนกัน” 

              ดวงตาหยิ่งผยองช่างดูมั่นอกมั่นใจเหลือเกิน แปลว่าหล่อนไปรู้อะไรมาอย่างงั้นเหรอ หล่อนรู้ในสิ่งที่เขาไม่รู้ได้ยังไง ยายมนุษย์ตัวน้อยชักทำเขาหงุดหงิดขึ้นทุกที 

              “บอกมานะว่านาวินมันเล่าอะไรให้เธอฟัง” เทพหนุ่มเข่นเขี้ยวถาม 

              “ไม่บอกค่ะ อยากรู้อะไรก็ไปถามนาวินเพื่อนคุณดูสิคะ” 

              “จะบอกไม่บอก” 

              “ไม่บอก” ใบหน้าสวยเชิดรั้น ความกลัวเริ่มทะยานมาเยือนทีละน้อยเมื่อดวงตาสีอำพันเปล่งประกายวาบ ใบหน้าคมคร้ามกัดกรามเป็นสันนูน เขากำลังดุขั้นจริงจังแล้วสินะ 

              “ไม่บอกใช่ไหม” 

              กาลันแกล้งแหย่ด้วยการโอบรัดให้แน่นกว่าเดิม จงใจเบียดเสียดจนทำให้ส่วนที่ไม่ควรสัมผัสกันแทบหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว เมื่อเห็นคนใต้ร่างเบ้หน้าจะกรีดร้องเขาก็ยิ่งได้ใจ และทำการอุกอาจด้วยการก้มไปประทับรอยจูบที่ต้นคอ กาลันทั้งรู้สึกอยากสั่งสอนคนอวดดีและเริ่มต้านทานอารมณ์ดิบเถื่อนไม่ไหว 

              “ปล่อยนะ!” 

              “บอกมา” 

              “ไม่! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้เทพโรคจิต!” 

......... 

**นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง บุคคลและสถานที่เป็นเพียงเรื่องสมมติ  

ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 

ห้ามทำการคัดลอก เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนนี้ รวมถึงการจัดเก็บ เผยแพร่ ถ่ายรูป สแกน หรือนำไปแปลเป็นภาษาต่างประเทศ ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว