เอกสารหย่าที่เธอให้ทนายเตรียมไว้และเซ็นเองกับมือถูกวางไว้ที่หัวเตียง มาลัยมงคลที่สวมมาตลอดค่ำคืนแห่งพิธีวิวาห์ถูกถอดวางไว้ที่กระเป๋าเสื้อผ้าของเธออย่างทะนุถนอม
แม้งานแต่งงานจะไม่มีความหมายเพราะถูกจัดเพราะความไม่เต็มใจของจ้าวบ่าว แต่ดอกไม้งามวิจิตรที่ถูกร้อยอย่างตั้งใจก็ไม่ควรถูกเหยียบย่ำ หญิงสาวหันไปมองพวงที่เคยเป็นของเจ้าบ่ายซึ่งอยู่ในถังขยะ เธอก็เดินไปหยิบมันออกมาเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วรูดซิปปิด
"เธอเข้ามาในห้องฉันทำไม" เสียงตวาดดังทำให้คนที่อยู่ในชุดเจ้าสาวและมีกระเป๋าผ้าใบย่อมอยู่ในมือสะดุ้ง เธอหันไปมองใบหน้าเหยียดหยันของเขาแล้วก็เอ่ยบอกเสียงสั่น
"ฉันเอาเอกสารมาให้คุณค่ะ"
บอกคนที่สวมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันตัว เขาเดินมาหยิบเอกสารที่หัวเตียงดึงออกมาอ่าน เธอนึกว่าเขาจะพอใจ หากแต่แววตาเขากลับวาวโรจน์จนเธอผงะถอย
"เธอคิดว่าก่อเรื่องแล้วจะจบง่ายๆ แบบนี้เหรอ สมองของผู้หญิงหิวเงินอย่างเธอคงคิดได้แค่นี้สินะ" เขาฉีกกระดาษแล้วขยำก่อนจะปาทิ้งลงพื้น คนที่ยืนอยู่ถึงกับตาโต
"ฉันจะหย่าแล้วก็จะไป ไม่ต้องให้คุณเห็นให้รำคาญอีก คุณไม่พอใจตรงไหน"
"ไม่พอใจที่เธอจะก่อเรื่องแล้วหนีน่ะสิ" เขาตวาดลั่น เดินเข้ามาเธอ หญิงสาวค่อยๆ ถอยไป
"อย่าเข้ามานะ" เธอห้ามคนที่ก้าวเข้ามาพร้อมสีหน้าทะมึน
แต่เขา กลับทำตรงข้ามในสิ่งที่เธอบอก...