เสิร์ฟรัก จับใจ

“เลิกเรียกพร้อมว่าอาซักทีได้ไหม เราไม่ได้เป็นญาติกันซักหน่อย” พร้อมรักเอ่ยท้วงขึ้นมา เมื่อเริ่มทนไม่ไหวที่ชายหนุ่มมักจะแกล้งเรียกเธอว่าอาอยู่เสมอ ทั้งที่เขาก็รู้ว่าเธออายุน้อยกว่าเขาตั้งหลายปี 

“โอ๊ะ ลืมไป เราไม่ใช่ญาติกันจริงๆด้วย แต่เรากำลังจะเป็นสามีภรรยากัน ใช่ไหมครับอาพร้อม” พีรภพหยอกเอินหญิงสาว ยิ่งทำให้หน้าเธอบูดบึ้งได้เท่าไร ยิ่งถูกใจเขานักแล 

“คุณพีรภพ พร้อมทนไม่ไหวแล้วนะ” พร้อมรักยืนกำหมัดแน่น พร้อมจะมีเรื่องเต็มที่ 

“อย่าเพิ่งโกรธสิครับ ถ้าไม่ให้ผมเรียกว่าอาพร้อม คุณก็เรียกผมว่าพี่ภีมก่อนสิ ทำได้ไหมละ” 

“ทำไมต้องต่อรองด้วย พร้อมก็เรียกแบบนี้มาตลอด” ใครจะไปกล้าเรียกเขา พี่ภีมคะ พี่ภีมขา บรึ๊ยส์ ขนลุก 

“ถ้าอย่างนั้นผมก็จะเรียกคุณว่า อาพร้อมๆๆๆ ต่อให้แต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน ผมก็จะเรียกคุณว่าอาพร้อมๆ” 

พร้อมรักยืนกัดฟันแน่น อย่างคนที่กำลังตัดสินใจทำอะไรซักอย่าง “โอเคค่ะ พี่ภีมขา พร้อมยอมแล้วค่ะ”  

พีรภพยืนนิ่งราวคนละเมอ เมื่อได้ยินเสียงเรียกแสนอ่อนหวานจากหญิงสาว “หูย พร้อมยอมอะไรพี่คะ” เขาขยับเข้ามาใกล้เธออีกนิด รั้งไหล่บางเข้ามาชิดอีกหน่อย“พร้อมจะยอมเป็นของพี่แล้วใช่ไหมคะ” 

“พี่ภีม!”