“ฉันจะตบแกให้พี่นนท์ จำหน้าเก่าแกไม่ได้เลย พี่นนท์เป็นของฉันแกไม่มีสิทธิ์” เธอโถมตัวจะเข้าไปตบคู่กรณี แต่โดนดึงแขนเอาไว้ก่อน
“หยุดนะ มัทพี่บอกแล้วไงว่า นิลเป็นคนรักของพี่” อานนท์ตะหวาดเสียงดัง ดึงตัวเก็จนิลเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน
“ไม่จริงใช่ไหมคะ มัทไม่ดื้อแล้วนะคะจะไม่ทำอีกแล้ว พี่นนท์รักมัทนะคะ” เธอละล่ำละลักบอกจับแขนเค้าเอาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว น้ำตาไหลพรากอย่างน่าสงสาร
“พี่รักมัทเหมือนน้องสาวไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอื่นไปได้ พี่ขอโทษนะมัท” อานนท์แกะมือของมัทรีออกจากแขน โอบกอดพานิลยาเดินจากไป
“ไม่จริง กรี๊ด” เธอกรีดร้องราวกับสัตว์บาดเจ็บหมดสติลงไปกับพื้น
“คัท เยี่ยมมาก เลิกกองได้” เสียงผู้กำกับสั่งยุติการแสดงของเหล่านักแสดงที่พากันวาดฝีมืออย่างเต็มที่ในฉากสุดท้ายของการถ่ายทำ “นัท พี่ชอบสายตาของนัทตอนที่มองนาท มันเจ็บปวดลึกไปถึงข้างในเลย ทำได้ดีมากเลย” พี่เดชาผู้กำกับชื่นชมฝีมือการแสดงของนางร้ายในเรื่องไม่ขาดปาก
“ขอบคุณค่ะ นัทกลับก่อนนะคะ” เธอยิ้มให้ผู้กำกับ ขอตัวกลับทันทีที่เลิกงานเป็นภาพที่ทุกคนในกองถ่ายชินชา นันทนัทไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ไม่มีเพื่อนในวงการบันเทิงดูเป็นคนหยิ่งเข้าถึงยาก
นันทนัท เขมโยธิน นางร้ายอันดับหนึ่งของวงการบันเทิงในสังกัดของนภสร ด้วยรูปลักษณ์ที่ดูเซ็กซี่ แววตาดุ ผิวสีขาวอมชมพู รอยยิ้มทรงเสน่ห์ นภสรจึงปลุกปั้นเธอขึ้นมาแต่งเต็มวงการบันเทิงในบทบาทของนางร้าย ซึ่งเธอสามารถวาดลวดลายเรียกเปลือกทุเรียนจากแม่ค้าได้ทั่วตลาด เธอสามารถเข้าถึงบทบาทในการแสดงได้เป็นอย่างดีโดยเฉพาะในบทร้าย ไม่ว่าจะเป็นร้ายลึก ร้ายแอบจิต ร้ายคอมเมดี้ เธอตีบทแตกกระจาย
นางร้าย ทั้งในจอ และนอกจอคนนี้จะหารักแท้ได้หรือไม่เรามาร่วมลุ้นกันค่ะ