คำโปรย
จากเหตุการณ์เครื่องบินตกในครั้งนั้นทำเอาผมหัวใจแทบวาย!
นี้มันเรื่องบ้าอะไรกัน ข้ามมิติเข้ามาในนิยายที่ตัวเองแต่งจากบทพระเอกทำไมผมถึงได้กลายมาเป็นเมียตัวร้ายของเรื่องได้ว่ะ!
มันต้องมีอะไรผิดพลาด...
"ท่านอา หลานยังปรนนิบัติท่านไม่ดี พอหรือท่านถึงได้ไปชายตามองสตรีอื่น"จวินเฟิงเยวี่ยตีสีหน้าโศรกเศร้าน้ำตานองจนดูน่าสงสารหากตอนนี้ใครเดินผ่านมาเห็นสภาพของเขาเข้าคงนึกว่าเขาถูกผมกลั้นแกล้งจนร้องไห้
"หลานข้า ท่านอาของเจ้าต้องง้อเจ้าเช่นไรเจ้าจึงจะหยุดร้อง"ผมกุมขมับถามคนตัวสูงตรงหน้าอย่างเหนื่อยอ่อนด้วยรู้ชะตากรรมต่อจากนี้อยู่แล้วเพียงแค่แสร้งถามเล่นๆเท่านั้น
"ฮึก...เหตุใดท่านอาไม่ลองพาข้าไปหาโรงเตี๊ยมดีๆสักแห่งแล้วหยุดพักค้างคืนด้วยกันสักคืนเล่าขอรับ..."