งุ้ยๆ ชอบเราจริงป่าวน้าา

ในเข้าวันจันทร์ที่สดใสแสงแดดอ่อนๆสาดส่องมายังใบหน้าของชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่ เสียงของน้ำพุและเสียงของนกน้อยกำลังบรรเลงให้ชายหนุ่มคนนี้หลับไหลลงช้าๆ

เพี๊ยะ!!!

สิ้นเสียงของการกระทบของของแข็งบางอย่าง ชายหนุ่มก็สะดุ้งตื่นขึ้น และรู้สึกถึงความเจ็บปวดบริเวณศรีษะ

"แหมมม มาถึงโรงเรียนก็เอาแต่นอนงานการไม่ทำ ลำบากกูต้องมาคอยตามงานตามแก้ให้ คิดว่าหล่อมากมั้ง"

ชายหนุ่มยิ้มแห้งๆก่อนที่จะหยิบเอาหนังสือแบบฝึกหัดเล่มหนาออกมาจากกระเป๋า และลงมือทำโจทย์ฟิสิกข์อย่างขะมักเขม้น แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่สามารถที่จะหาคำตอบของโจทย์นี้ได้เลย

"ข้อนี้ทำยังไงวะไอแมม"

"ก็เอาตัวแปรไปแทนค่า เขาให้ s' มาห้าคูณสิบกำลังสี่ แล้ว s เท่ากับห้าคูณสิบกำลังสิบสอง แล้วที่นี้โจทย์บอกว่า แสงเคลื่อนที่จากแก้วไปอากาศโดยมีดัชนีการหักเหของแสงเท่ากับสี่ส่วนสาม งั้นก็แสดงว่า ไอสี่ส่วนสามนี้อ่ะ มันคือ n ที่เท่าไหร่?"

"สองมั้ง"

ป้าบ!!

มอมแมมตบไหลของชายหนุ่มคนนั้นเต็มแรง ก่อนที่จะบอกคำตอบที่ถูกต้อง

"ผิด nหนึ่งคือแก้ว ดั้งนั้น สี่ส่วนสามคือเอ็นหนึ่ง โจทย์ข้อนี้ครูสอนเมื่อวานนะไอสัส"

"ก็กูโง่อ่ะ นั่งในคาบกูก็แค่เออออไปตามกระแสของคนในห้อง กูเรียนไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่"

ชายหนุ่มมองไปยังร้านขายของที่อยู่ใกล้ๆกับที่ที่พวกเขานั่งอยู่ก่อนที่จะลุกขึ้น

"ไปซื้อไอติมก่อนนะ เดี๋ยวมา"

"ทำโจทย์ให้เสร็จก่อนไอสัส ส่งเจ็ดโมงครึ่งนะโว้ย"

"เออน่าา ยังไงก็ทัน สิบสามข้อเอง"

"สิบสามข้อนี่บ้านมึงเรียกเองหรอ"

"เออน่า เดี๋ยวกู..."

ตึ๊ง~ตึง~ตึ๊ง~ตึ่ง~ตึง~ตึ๊ง~ตึง~

เสียงออดโรงเรียนดังขึ้นเป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าเวลานี้นักเรียนทุกคนจะต้องไปเข้าแถวในบริเวณที่จัดไว้ และมันหมายถึงว่าชายหนุ่มคนนี้ส่งงานไม่ทันเวลาเช่นกัน

"นั่นกูว่าแล้ว"

มอมแมมกุมขมับของตัวเองก่อนที่จะหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นมาสะพายไว้ที่ด้านหลัง

"ต่อจากนี้จะทำอะไรนึกถึงเพื่อนในห้องบ้างนะ"

มอมแมมพูดพร้อมกับเดินจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มผู้น่าสงสารอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง...

"นักเรียน!! ไปเข้าแถว!!!"

"ไอสัสลืม!! ไอแมมรอด้วย!!"

ชายหนุ่มวิ่งเข้าไปเกาะแขนเพื่อนของตนก่อนที่จะเดินไปเข้าแถวด้วยกันอย่างมีความสุข ขัดกับสายตาของทุกคนในห้อง ที่กำลังจ้องมองมาที่ทั้งสองคน เฉกเช่นอสูรกายที่พร้อมจะเข่นฆ่ากันได้ตลอดเวลา..

.

.

.

.

.

.

จากนักเขียน 

เย่ เรื่องแรกที่แต่งเป็นนิยายวายครับบบบ อันนี้เป็นนิยายวายเรื่องแรกของผม ยังไงก็ขอฝากไว้ในอ้อมออกอ้อมใจของทุกคนด้วยนะครับบบบ เนื้อเรื่องในตอนนี้(7-8บทต่อจากนี้)จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของมอมแมมและชายหนุ่ม(ชื่อว่านธี)ที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ช่วงม.ต้นจนขึ้นม.ปลายและยาวไปจนถึงตอนทำงานเลยครับ โดยในเรื่องนี้นธีจะเป็นคนที่เรียนไม่เก่งครับ แต่ว่ามี IQ สูงที่สุดในห้อง ทำให้เพื่อนๆหลายคนอิจฉาในตัวเลขนั้น(ทำให้ตัวนธีเองทำข้อสอบได้ดีกว่าเพื่อน+คะแนนดีเพราะมีแมมช่วย) ที่จะทำให้ในช่วงปลายๆบทที่ 6-8 จะเป็นช่วงคลายปมนี้ของนธีครับ ส่วนมอมแมม มอมแมมเป็นคนที่ฉลาด เรียนเก่ง นิสัยดี และเป็นที่รักของทุกคนครับ แลดูตรงกันข้ามกัน แต่สองคนนี้ก็เป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก เพราะในช่วงม.ต้นม----(สปอย) แต่ถึงแม้มอมแมมจะเป็นที่รักของเพื่อน แต่ดันมาคบกับคนที่โดนเพื่อนเกลียด นั่นทำให้ทั้งห้องไม่ชอบเวลามอมแมมอยู่กับนธีนั่นเองครับ ซึ่งในตอนนี้ มอมแมมรู้สึกว่าตัวเองต้องป----(สปอย) ในส่วนของตัวผมเองนั้น จะค่อนไปทางของนธีครับ แต่ผมไม่ได้IQ สูงขนาดนั้นอ่ะ 5555 คือผมมีคนที่เกลียดผมเยอะกว่าคนที่ชอบละกัน รู้ไว้แค่นี้พอครับ

สุดท้ายนี้ ผมอยากที่จะฝากนิยายเรื่องนี้อีกครั้ง กับทุกๆคนที่ได้ผ่านเข้ามาอ่านครับ ผมหวังว่า ทุกคนจะได้ความสุขจากนิยายที่ผมเขียนนะครับ บ๊ายบายยย♥♥