[ดรอป ยังไม่เลิกแต่งค่ะ] การเริ่มต้นใหม่ของอดีตจอมมาร

ยามเมื่อมนุษย์มีจิตวิญญาณที่แตกหัก... 

ย่อมเป็นเหยื่อของผู้ที่แข็งแกร่งกว่า 

เหล่ามารปีศาจที่ดับสูญ..จะฟื้นคืน...สู่นายของมัน.. 

"ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่? ฉันจำได้ว่าฉันกลับจากหอสมุดแล้วรีบตรงกลับมาที่บ้านแต่ะระหว่างทางจู่ๆ 

ก็เกิดหน้ามืดขึ้นมาจนพลัดตกแม่น้ำ ในใจเอาแต่คิดว่าฉันไม่รอดแน่ๆ เพราะร่างกายกลับไม่ขยับเลย 

แต่ทำไม....พอลืมตาตื่นขึ้นมาฉันถึงมาโผล่ในยุคหลายพันปีก่อน ในช่วงที่เกิดสงครามเลือด 

ระหว่างทัพมารกับมือปราบมาร มิหนำซ้ำ แม่ทัพมารที่ว่านั่น ดันเป็นฉันเมื่อหลายชาติก่อน! ที่กลับชาติมาเกิด 

ภาระที่หนักหน่วงคือฉันต้องกลับมาแก้ไขอดีตสงครามเลือดที่ตัวเองเมื่อชาติก่อนเคยก่อเอาไว้" 

สวัสดีค่ะ เปิดเรื่องใหม่กันอีกแล้ว555 เปิดบ่อยมากก แต่เรื่องเก่าเคลียไม่เสร็จTT เรื่องนี้มาแนวสายจีนโบราณกันบ้างค่ะ เคยคิดจะลองนานแล้ว แต่ด้วยความซับซ้อนของบริบท ต้องใช้เวลาศึกษา+ไรท์ไม่เคยอ่านนิยายจีน555 แต่ตอนนี้ก็ไปหยิบมาอ่านบางเล่มเพื่อศึกษาสำนวนอยู่นะคะ อาจจะแต่งได้ไม่จีนจ๋ามีภาษาสมัยใหม่ปนมาด้วย ยังไงก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ 

โดยเนื้อเรื่องจะเล่าถึง "หลีเหว่ย" ชายหนุ่มจากยุคปัจจุบันที่จู่ๆ ประสบอุบัติเหตจมน้ำหายสาปสูญ แต่เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา ดันกลายเป็นว่าตัวเองมาอยู่ในร่างของ "เฉินจือหาน" ชายผู้ที่ถูกขนานนาม ว่าเป็นถึงแม่ทัพมารในอดีตชาติผู้โหดร้ายทารุณ รักการฝึกวิชาเล่าเรียนศาสตร์มืดมาตั้งแต่เด็กจนกลายเป็นผู้สำเร็จวิชามาร มิหนำซ้ำ เขาคือหลีเหว่ยที่กลับชาติมาเกิด หลีเหว่ยจะต้องทำอย่างไร เพื่อลบล้างอดีตของตนเองที่เคยก่อกรรมเอาไว้ที่กำลังจะมาถึงในไม่ช้า แต่ในระหว่างเรื่องราวนั้นจะเกิดขึ้น หลีเหว่ยกำลังประสบปัญหาเมื่อน้องสาวของเขาในร่างจือหานที่ไม่อยากจะแต่งงาน ด้วยความผูกพันจากสัญชาตญาณความเป็นคนที่มีน้องสาว หลีเหว่ยจึงยอมที่จะปลอมตัวเข้าไปเป็นสะใภ้ "ตระกูลหลิน" ผู้ขึ้นชื่อเรื่องการปราบมาร เขาได้รู้จักกับ "หลินจื่อฝาน" ที่มีอดีตเกี่ยวกับจือหานก่อนเกิดเรื่องราวทั้งหมดขึ้น หลีเหว่ยจะเอาชีวิตรอดได้หรือไม่ เมื่อจอมมาร กลับต้องมาปลอมตัวเป็นสะใภ้อยู่ในสกุลปราบมาร 

************************* 

สำหรับใครที่รอเรื่องเก่าๆ ไรท์กลับมาแต่งต่อแล้วนะคะ เพราะตอนนี้ว่างแล้ว แต่จะปล่อยช้าปล่อยเร็วต้องดูจังหวะก่อนนะ55 เพราะตอนนี้ไรท์มีปัญหากับสายตาตัวเองเนื่องจากทำงานหน้าคอมติดต่อกันวันละหลายชั่วโมงจนตาเป็นต้อลมค่ะ ตอนนี้โดนลมไม่ได้ แห้งแล้วก็แสบมาก ต้องใส่แว่นตลอด ถอดแว่นตอนทำงานไม่ได้ มันจะรู้สึกเหมือนมีอะไรแทงตาเป็นพักๆ TT แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ 

เครดิตรูป : คุณ [caninachan]