จบ สัตชีวา
42
ตอน
31.8K
เข้าชม
66
ถูกใจ
62
ความคิดเห็น
157
เพิ่มลงคลัง

สัตชีวา 

แม้ลมหายใจข้าเพื่อแผ่นดิน แต่หัวใจข้าเพื่อนางเพียงผู้เดียว 

คำโปรยปก 

ตอนกระทำใยมิกลัว” 

“มิได้กลัวเสียหน่อย” 

พระองค์ชายศุภราชชาติบดินทรยกยิ้มมุมปากมองท่าทางหลบหลีกความผิดประหนึ่งเด็กน้อยของแม่หญิงตรงหน้า อารมณ์ขุ่นมัวเมื่อครู่หายเป็นปลิดทิ้ง 

“มิรู้จักโตจริงๆ” 

“โตแล้วเจ้าค่ะ” 

เป็นครั้งที่สองที่นางถูกเขาว่ากล่าวเป็นเด็กน้อย ดวงตาหวานเงยขึ้นสบดวงตาคมแสงตะวันยามเย็นกระทบแผ่นน้ำสะท้อนภาพใบหน้าหวานช่ำน้ำชวนหลงใหล สะกดสายตาคมให้จดจ้องจนมิอาจละสายตา 

“โตแล้วจริงๆเสียด้วย” 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว